'Seve was mijn held, niemand lachte zoals hij'

Wat kun je ons vertellen over het boek?
'Het is project uit liefde, iets wat ik altijd achterin mijn hoofd heb gehad. En het was geweldig om aan te werken, al was het waarschijnlijk niet gelukt zonder de hulp van de R&A en de Europese Tour. Het zijn 176 pagina's geworden met 305 foto's over een van de meest buitengewone carrières in golf.' (Lees hier meer over Seve, His Life Through the Lens.)

Wat is de mooiste van alle foto's die je hebt gemaakt van Seve?
'Dat is een lastige, maar als ik moet kiezen wordt het die van zijn roekeloze tweede slag op de 15de hole van Royal Lytham in 1988, met zijn groene broek en blauw trui (zie hieronder). Hij gooit werkelijk alles wat hij heeft in die slag. Maar je hebt ook zijn overwinning op St Andrews in 1984 (boven). De laatste putt en het feit dat hij daar zo lang stond. Niemand lacht zoals Seve dat deed. Ik kom altijd weer uit bij die twee foto's.'

Je pakte in 1977 voor het eerst een camera op, maar wanneer begon je de golfbusiness?
'Mijn eerste Open was in 1982, maar ik begon pas in 1983 serieus met het maken van golffoto's, toen ik aan de slag ging bij Allsport. Sindsdien ben ik bij elk Open geweest en sinds de World Cup van 1990 werk in fulltime in golf.'

Wat was je favoriete toernooi?
'The Masters is met niets te vergelijken. Het is de droom van elke fotograaf, ook al moet je hier buiten de touwen werken. Maar qua sfeer kan er niets op tegen The Open. Ik had hier zo graag een keer gespeeld. Ik heb met één keer proberen te plaatsen, maar had twee slagen te veel. En de Ryder Cup is natuurlijk ook geweldig. Dat is elke twee jaar de week met de beste fotomogelijkheden. Ik heb er intussen negentien meegemaakt, waaronder tien als officiële fotograaf, dus ik mocht met het team meevliegen in de Concorde... Dat is toch geweldig.'

Wat zijn de grote veranderingen die je in golf – en fotografie – hebt gezien?
'Golfers zijn tegenwoordig atleten. De Europese Tour was in de jaren tachtig volledig anders. Nick Faldo was eigenlijk de eerste die je als een atleet zou kunnen omschrijven. Hij was een echte vaandeldrager. Op het gebied van fotografie draait alles nu om technologie. De afgelopen vijf jaar is het echt helemaal los gegaan, met de kwaliteit van digitale camera's en de introductie van drones. Vroeg hadden we maar 36 opnamen op een film, terwijl je er nu tweehonderd in hoog tempo achter elkaar kunt maken en meer dan 2500 foto's op een kaart kwijt kunt. Omdat de camera's zo goed zijn geworden, kunnen veel meer mensen fatsoenlijke foto's maken. Dat was anders in de tijd dat je handmatig moest scherpstellen en met die lange lenzen. Maar het is nog steeds leuk hoor.'

Wat was je moeilijkste moment?
'Het U.S. Open of Chambers Bay van een paar jaar geleden was een echte uitdaging. Daar hadden ze een gezondheidswaarschuwing moeten afgeven. Het was verschrikkelijk droog en echt gevaarlijk. Je kon alleen met softspikes veilig over de baan lopen, merkte ik zaterdag... nadat ik drie keer was gevallen en twee camera's had gebroken!'

Je bent nu 65, wat wil je nog bereiken voordat je de camera aan de wilgen hangt?
'Ik wil minstens veertig Open's en veertig Masters achter mijn naam hebben staan. Dat is mijn eerste doel, al denk ik stiekem dat ik tot de vijftig wil doorgaan. Ik heb op dit moment honderdtwintig Majors meegemaakt en daarmee kom ik ruim boven de honderdvijftig. Daar kun je toch mee aankomen...'

De cijfers
1. David reisde tijdens zijn carrière meer dan honderd keer de wereld rond en verdiende ruim boven de twee miljoen air miles.
2. Hij verbleef 5.066 nachten in een hotelkamer. Dat is bijna 14 jaar.
3. Volgens zijn laatste telling liep David 21.411 kilometer op de golfbaan. Dat is van Amsterdam naar Nieuw-Zeeland... met een omweg.
4. Op een gemiddelde toernooidag loopt hij tussen de 15.000 en 25.000 stappen.
5. Een precieze aantal kan hij niet geven, maar David heeft naar eigen zeggen vele miljoenen foto's gemaakt. Tegenwoordig schiet hij er tussen de twee- en drieduizend per dag.