Golflounge: Het beste van twee werelden

September 2000. Met z’n vieren waren we, toen we voor het eerst een golfbaan bezochten. Bas, Bas, Bart en Martijn. Vier vrienden, van wie twee broers, die samen een nieuwe hobby hoopten te vinden. Of in elk geval iets wat we nu en dan samen konden doen naast binnenactiviteiten als darts en snooker. Maar al direct na die eerste keer, haakte er eentje af. Waar drie man gegrepen werden door de sport, besloot Bart het bij die eenmalige kennismaking te laten. 'Ik had al na tien minuten door dat het wel eens lang kon gaan duren voor ik dit onder de knie had en dat idee stond me niet aan. Als ik iets doe, wil ik het ook echt kunnen, wil ik winnen, en dat zag ik hier niet snel mee gebeuren. Natuurlijk miste ik de gezelligheid, maar ook in de jaren daarna heb ik nooit overwogen om het alsnog op te pakken. Integendeel: de afstand tot de rest is alleen maar groter geworden en ik wil nog steeds altijd winnen. Dus nee, golf wordt het niet voor mij.' Kan gebeuren, niet iedereen wil golfen. Hoe mooi wij beoefenaren de sport ook vinden. Het gekke was wel: op de spelcomputer speelde Bart ronde na ronde, waardoor banen als de Old Course, Pebble Beach en TPC Sawgrass al snel geen geheimen meer voor hem hadden. Intussen veranderden wij in heuse golfers, die de sport buiten speelden.

Toen de Golflounge Amsterdam half april zijn deuren opende, was de vriendengroep die voor een kennismaking in aanmerking kwam al snel gekozen. Drie golfers, maar dus ook iemand die alleen golf speelt met een controller in plaats van met een club in zijn handen. Daarnaast vroegen we Emilie mee, de vriendin van een van de Bassen. Zij haalde ooit haar baanpermissie maar is sindsdien nauwelijks meer de baan in geweest.

'De perfecte mix', aldus Marco Knaap, initiatiefnemer van de Golflounge Amsterdam, die deel uitmaakt van Golfcentrum De Hoge Dijk. 'We richten ons met dit concept nadrukkelijk niet alleen op golfers, maar ook op mensen die nog nooit hebben gespeeld maar het wel eens willen proberen zonder meteen uren over een baan te moeten slenteren. Het beeld van golf als 'ouwelullensport' bestaat helaas nog steeds, en dit is een mooie stap om te laten zien dat golf, fun en entertainment heel goed samen kunnen gaan. Het lounge-gevoel is nadrukkelijk aanwezig, met een lekker muziekje, een goede bar, grote schermen en natuurlijk heel veel speelmogelijkheden.'

Het idee van de golflounge pikte Knaap op in Amerika, waar dergelijke initiatieven al langer in zwang zijn. 'Topgolf, zoals het in Amerika heet, is van een andere omvang, maar je kunt het er prima mee vergelijken. En vooruit, ook met bowlen. Dat hoef je namelijk ook niet te kunnen om toch een leuke avond te hebben. Terwijl iemand uit de groep misschien pas tevreden is met de ene na de andere strike, vindt de absolute beginner het al leuk als hij één pin omver krijgt. Dat is hier niet anders. Of je de bal nu dertig of een paar honderd meter ver slaat, iedereen heeft fun op zijn eigen niveau en manier.'

Tips

Dat laatste is goed te zien als we eenmaal ballen aan het slaan zijn. De technologie achter het systeem is van TrackMan en van andere systemen die slagen exact meten. Op de driving range van Golfcentrum De Hoge Dijk (die naast de nieuwe lounge nog tal van 'gewone' TrackMan-afslagplaatsen heeft, maar dit terzijde) staan sensoren die precies registreren hoe ver je bal vliegt. Daarnaast krijg je acht relevante datapunten (carry, totale afstand, vertrekhoek, hoogte, balsnelheid, afstand tot de vlag en graden open of dicht) op het computerscherm, waardoor je weet wat je bal deed en waar deze is neergekomen. Wat als gekke bijkomstigheid heeft dat spelers die hun bal geslagen hebben al snel niet meer naar de lucht kijken maar naar het scherm naast hen, om de blauwe lijn te volgen.

Waar de Bassen en Golfers Magazine proberen om ook nog wat te leren van de data die ze voorgeschoteld krijgen – en natuurlijk om de bal zo hard mogelijk te raken – zijn Bart en Emilie vooral bezig om de bal gewoon van de tee te krijgen. Emilie: 'Ik heb mijn baanpermissie, maar ga veel te weinig naar de baan. Waarom? Tijd. Golfbanen liggen zelden om de hoek en het is gewoon moeilijk als je net begonnen bent.’ Dat gezegd hebbende slaat ze een meer dan prima bal. Een bal die Bart zelfs het dreigement ontlokt dat hij meteen naar huis gaat. Zelf kreeg hij de bal tot nu toe nauwelijks van de tee, áls hij hem al wist te raken.

'Toch maakt dat niet uit', zegt Knaap als hij het ziet. 'We geven in principe ook geen instructie of aanwijzingen. Het wijst zich eigenlijk altijd vanzelf. En het zijn juist de mensen die bij wijze van spreken nog nooit een club hebben vastgehouden die je het snelst ziet genieten als ze de bal wél een keer goed raken. Al zijn er natuurlijk altijd wel mensen die we met één of twee kleine tips net een handje kunnen helpen.'

Dat is precies wat wij, Bas, Bas en Martijn, ook doen. Even de handen voor de bal. Niet slaan naar de bal maar rustig zwaaien. En probeer eerst alleen de tee te raken, die bal komt straks wel. We durven nog net niet, zoals we een teaching pro ooit zagen doen, de bal in de backswing razendsnel op de tee te leggen. Maar het duurt niet lang of ook Bart slaat ballen die hem niet hoofdschuddend doen teruglopen naar zijn biertje. Hij richt zijn blik op het scherm om te zien hoe dicht in de buurt van het doel hij gekomen is. Begint hij golf nou alsnog leuk te vinden?

Alsnog overstag?

Joop Kluin, manager van Golfcentrum De Hoge Dijk, zou het als mooie bijvangst beschouwen als een avondje golflounge de entree tot de golfsport blijkt te zijn. 'Maar dat is niet het doel', benadrukt hij. 'We willen hiermee vooral een nieuwe dimensie aan de golfsport toevoegen. We hadden hier al 27 holes, een goede brasserie, uitstekende oefenfaciliteiten, een TrackMan-range en sinds kort de fittingstudio van Hans Lemmens. Daar is dit initiatief nu bij gekomen. Het is echt een combinatie van sport en fun. En we zien nu al, terwijl de golflounge nog maar een paar maanden open is, dat het naast groepjes vrienden ook iets is voor bijvoorbeeld bedrijfsuitjes.'

Daar kan een van de Bassen zich alles bij voorstellen. 'Ik heb een klein evenementenbureau en ik snap wel dat bedrijven hier met hun personeel naartoe willen. De fanatiekelingen zullen ballen blijven slaan, terwijl de mensen die minder met golf hebben genieten van de muziek, wat tv kijken of gewoon wat kletsen met collega's.’

De andere Bas, docent op een mbo en tennisleraar, ziet het ook wel voor zich om dit met een klas te doen. 'Golf heeft soms een imagoprobleem bij jongeren, maar van het beeld van een sport voor ouderen blijft hier niets over. Ik zag zelfs een dj-set staan!'

'Allemaal juiste constateringen', zegt Kluin als we hem de woorden van de Bassen voorhouden. ‘Iedereen is hier van harte welkom. Maar de doelgroep waar we het meest van verwachten, is die van 25 tot 45 jaar. Golfers en niet-golfers. Kijk,' zegt hij, terwijl hij naar een groepje wijst dat binnen komt lopen, 'die jongens komen van de driving range alleen even een drankje doen. Maar wedden dat als ik ze vraag of ze wat ballen willen slaan, ze niet meer op kunnen houden?'

Als de groep expats met groot enthousiasme ballen begint te slaan, vragen wij ons af wat dit initiatief nu zo leuk maakt. Want iets anders dan die conclusie kunnen we niet trekken. Toen de door ons gereserveerde twee uren voorbij waren, waren we net zo teleurgesteld als vroeger, toen we als kind het zwembad moesten verlaten omdat ons tijdslot erop zat. Mogen we echt niet nog een uurtje? Niet zozeer voor een oefensessie, daarvoor is de prijs wat aan de hoge kant (zie kader) in vergelijking met een uurtje op de verderop gelegen TrackMan-range. Maar de gamifaction van de driving range zie je hier in optima forma gerealiseerd en dat is léuk. Of het nu gaat om wedstrijdjes longest drive, closest to the pin of het spelen van een van de twaalf wereldberoemde banen die in het programma staan (wij speelden een rondje op de Old Course van St Andrews, maar hadden ook kunnen kiezen voor Royal St. George's of Valderrama, om er maar een paar te noemen): het is echt golf. Maar dan zonder het lopen, het in de regen wachten op de groep voor je of het zoeken naar je bal. 'Maar wel met de frustraties die je ook in de baan tegen kunt komen’, zegt Emilie. ‘Want een slechte bal is ook hier gewoon een slechte bal.'

En het antwoord op de hamvraag, namelijk of Bart twintig jaar na dato misschien toch…? 'Nee, dat zie ik er nog steeds niet van komen. Maar als je me binnenkort belt met de vraag of ik hier nog eens mee naartoe ga, dan kun je op me rekenen. Dit was té leuk om niet nog eens te doen.'

Praktisch

Golflounge Amsterdam heeft de beschikking over twaalf afslagplaatsen. Vier daarvan zitten in twee 'viplounges', waarbij je met je groep afgezonderd bent van de andere bezoekers. Per bay mag je met maximaal zes spelers tegelijk spelen en betaal je € 59 per uur. Reserveer je een tweede uur, dan betaal je in totaal € 99. Genoemde tarieven zijn inclusief onbeperkt ballen tappen en gebruik van golfclubs, al is gebruik van eigen clubs vanzelfsprekend ook toegestaan.

Abcouderstraatweg 46, 1105 AA Amsterdam
Telefoon (0294) 28 81 42

Meer informatie is te vinden op golfloungeamsterdam.nl

Openingstijden

ma-do 16.00-22.00 uur
vr 14.00-22.00 uur
za 12.00-22.00 uur
zo 12.00-18.00 uur