Was het nog spannend op de slotdag van de 86ste Masters? Ja, toch wel. Natuurlijk omdat Smith het gat zaterdag nog iets kleiner had weten te maken.Maar vooral omdat de Aussie zondag aan het begin van de ronde nog een paar slagen terug wist te winnen door met twee opeenvolgende birdies te beginnen waardoor het gat met nog zestien holes te spelen plots nog maar één slagje was.
In plaats van te bezwijken onder de druk bleef de 25-jarige Texaan stoïcijns echter doen wat hij al de hele week (het hele seizoen!) doet: kop omlaag, geen enkele emotie tonen en de volgende bal slaan. En zie: na vier holes was het gat weer vier slagen en vanaf dat moment keek de Amerikaan écht nooit meer om, hoe Smith ook aandrong.
Einduitslag op website The Masters
Heel even nog, na een birdie van de Aussie op 11, werd het gat nog wat kleiner, maar toen de man met de mat zijn bal op twaalf in het water sloeg en uiteindelijk een 6 op zijn kaart moest zetten, was de wedstrijd voorbij. Dat Rory McIlroy met een foutloze 64 (de enige bogeyloze ronde van de week en een evenaring van de laagste slotronde ooit) het target op -7 had gezet ontging Scheffler vast en zeker niet (het gejuich toen McIlroy - en Morikawa - vanuit de bunker op achttien uitholede was oorverdovend) maar deerde hem allerminst.
Op het moment dat de Noord-Ier van de baan stapte had Scheffler nog een handvol holes te spelen en die holes speelde hij als een ware kampioen. Op dertien miste hij nog zijn birdieputt, maar op zowel veertien als vijftien was het raak waardoor hij met vijf slagen voorsprong aan de laatste drie holes begon en hij - zoals McIlroy het na zijn ronde al voorspelde 'ruim genoeg marge heeft om het af te maken.' Dat bleek want zelfs een vierputt op de slothole kon hem niet deren.
Met een slotronde in 71 slagen, en een totaal van -10, bleef Scheffler runner-up Rory McIlroy drie slagen voor en mocht hij zich, als vijfde nummer 1 van de wereld ooit, melden in de Butler cabin om zich door uittredend kampioen Hideki Matsuyama in het groene jasje te laten hijsen.
'Ik speelde solide golf vandaag. Van de buitenkant lijkt het misschien of ik heel kalm ben maar het enige dat ik probeerde was mijn kop omlaag houden, goed solide golf spelen en dan moest het goedkomen. Ik zag de score van Rory wel maar daar had ik geen invloed op. In mijn dromen ben ik nooit zo ver gekomen dat ik het toernooi kon winnen. Meedoen aan The Masters vond ik al geweldig, het idee dat ik de rest van mijn leven hier mag komen kan ik eerlijk gezegd maar nauwelijks bevatten.'
- ProShots