Huizing: 'Ik zit hier wel met een big smile nu'

Je hebt spannend en je hebt spannend, maar Daan Huizing maakte het de afgelopen week wel héél erg spannend. Twintig kaarten waren er beschikbaar voor de Europese Tour van 2022, en met de zeventiende plaats waarmee hij aan de Grand Final begon stond hij weliswaar aan de goede kant van de score, zeker was promotie daarmee nog allerminst.

'Er kan in de laatste week echt nog van alles gebeuren omdat het prijzengeld hoog is en het veld klein. Als net de verkeerde spelers een goede week hebben, zit je er zo net naast', zei Huizing voor aanvang van het toernooi, en bijna was dat ook wat er gebeurde.

'Ik stond er voor het ingaan van de laatste dag wel oké voor. Ik had niet heel veel marge maar met een degelijke ronde zou het waarschijnlijk wel genoeg zijn. Alleen had ik die ronde niet', keek de Nederlander terug op de slotomloop in 74 slagen die hem op het leaderboard weg deed zakken.

'Het begon al op de range, waar ik de bal echt niet goed stond te raken. "Niet meenemen naar de baan, daar gewoon je ding doen", zei ik tegen mezelf, "dan kan het zo omslaan". En dan begin je dus met een dubbel bogey... De omstandigheden waren lastig, en als mijn spel niet goed is heb ik soms een beetje een klein hookje, dat door de wind een flinke hook kan worden. Ik sloeg mijn bal in het water en kon geen up-and-down maken. Op de tweede sloeg ik twee wereldballen en maak ik een chip-in voor eagle, maar in plaats van die lijn door te trekken sloeg ik op drie wéér een bal in het water en maak ik wéér een dubbel. Dat was wel een moeilijk moment. Je kan nog zo vaak tegen jezelf zeggen dat je in het moment moet blijven, je routines moet volgen en slag voor slag moet spelen, dat was toen wel héél moeilijk. Je gedachten schieten alle kanten op en je ziet het al gebeuren dat het allemaal voor niets is geweest.'

'Het was de hele dag enorm bikkelen, vechten en diep gaan, maar ik stapte niet bepaald vrolijk van de baan na een 74. Je hebt tijdens de ronde geen idee hoe iedereen er voor staat - we hadden wel een kastje voor de scores maar ik had het al moeilijk genoeg met mezelf om daar niet ook nog eens mee bezig te zijn - maar toen ik van de baan stapte zag ik dat het nog alle kanten op kon en begon het lange wachten. Héél lang wachten want letterlijk in de laatste groep zat iemand, Ritchie, die me met een goed slot misschien nog uit de top-20 had kunnen duwen.'

'Had kunnen duwen', want dat gebeurde niet. Hoewel Ritchie het met birdies op zestien en zeventien nog extreem spannend maakte, maakte de Zuid-Afrikaan geen birdie op de slothole, waarmee hij Huizing niet meer in wist te halen en deze zijn kaart veilig wist.

'Ik wist het pas echt zeker toen er een man van de Tour naar me toekwam met de mededeling dat ik mee moest komen voor de groepsfoto. Dat was een gek moment. Je zit de hele tijd vol in de emotie, het was echt een rollercoaster, en dan is het ineens een feit en heb je je kaart binnen. Het duurde wel een tijdje voor het echt tot me doordrong, maar inmiddels zit ik hier wel met een big smile hoor', klinkt het opgetogen door de telefoon.

'Ik ga er even goed van genieten, maar ga eigenlijk ook meteen door met de voorbereiding voor 'volgend jaar', dat al over een paar weken begint met drie toernooien in Zuid-Afrika. Ik zal het komende jaar vaak op banen spelen die ik nog niet ken, maar deze ken ik van vorig jaar. Het zou mooi zijn als ik mezelf meteen op het scorebord kan zetten voor een goede start van 2022.'