Lafeber zet definitief punt achter loopbaan

Natuurlijk was er verbazing toen de naam van Maarten Lafeber opdook op de deelnemerslijst voor het Dutch Open. Hoeveel speelde de winnaar van het toernooi van 2003 nog helemaal? Moest hij wel een plek innemen van een jong talent? En moest hij juiste deze week niet vooral benutten om het wel deelnemende jonge talent te begeleiden en volgen? Zeker op social media waren de meningen soms niet mals, maar een groot aantal mensen had ook alle begrip voor zijn wens om mee te doen, zeker dus ook omdat hij oud-winnaar is en hij met zijn deelname gedeeld recordhouder werd met 24 deelnames aan het Dutch Open.

Daar blijft het bij, zo liet hij na afloop van zijn ronde weten. Na 36 holes in zijn 24ste Open zet hij de clubs na een professionele loopbaan die in 1997 begon, definitief in de kast.

'Dit was echt de laatste keer. Het is mooi geweest. Ik ben te druk met coaching, ik train te weinig, ik speel te weinig. Als ik nog echt zou willen spelen zou ik er weer meer tijd in moeten stoppen en daarvoor ben ik te druk met andere dingen. Ik ben heel blij dat Daan me een wildcard wilde geven maar het is tijd me volledig op andere dingen te focussen.'

Lafeber eindigde op Bernardus in de staart van het klassement, na rondes in 75 en 82 slagen, op +14 en hield daarmee maar één speler achter zich. Al was het besluit te stoppen geen beslissing die hij on the spot in emotie nam, zo verzekerde hij. Genoeg is gewoon genoeg concludeerde hij nuchter.

'Dat mijn ouders er niet bij konden zijn vind ik wel heel jammer, zij zijn altijd mijn grootste supporter geweest. Mijn manager was er helaas ook niet bij, maar wel mijn vrouw en kinderen en dat was ook mooi. Ik ben er trots op dat ik dit toernooi heb mogen winnen in 2003. Het is een fantastisch toernooi geworden door de jaren heen, een toernooi waar we echt trots op mogen zijn. Maar voor mij is het nu gedaan. Ik kijk met een goed gevoel terug op mijn loopbaan.'