De top of de breedte - waar kies je voor

Aan de hand van de deelnemerslijst bepaalt de in Londen gevestigde medewerkers van de Official World Golf Ranking de sterkte van het veld. De Strenght of Field (SoF) wordt uitgedrukt in een cijfer. Hoe hoger, hoe meer punten je voor de wereldranglijst kunt behalen.

Vorige week was de SoF van het Porsche European Open in Hamburg 119. Een week eerder in Zwitserland was het 206. Deze week geldt voor het KLM Open een SoF van 75. Dat is lager dan de drie Opens op The Dutch.

En toch zijn we als Nederlandse golfers allemaal blij met topspelers als Patrick Reed, Sergio Garcia en Matt Wallace, die allen in de top-50 van de wereldranglijst staan. Zulke spelers ontbraken de laatste jaren in het KLM Open.

Het gemiddelde wordt echter lager door de rest van het veld. Als je naast Joost Luiten bijvoorbeeld nog achttien landgenoten aan de start laat verschijnen, waarvan niemand tot de beste vijfhonderd van de wereldranglijst behoort, dan heeft dat zijn invloed.

Vorig jaar, toen Joost Luiten vanwege zijn polsblessure ontbrak, was regelmatig te horen dat het KLM Open toch wel een matig veld had. Toch was de SoF 82 – iets hoger dus.

Wat is belangrijker? Een paar mooie namen of een veld dat beter in de breedte is?

Vraag het aan de gemiddelde liefhebber en hij of zij zal zeggen dat het leuker is om mannen als Garcia en Reed te zien spelen.

Ik denk dat dit ook de toekomst van wedstrijden als het KLM Open zal zijn. Qua prijzengeld kunnen de sponsoren en de organisatoren niet op tegen hun collega’s van toernooien uit de Rolex Series.

Dan moet je een andere weg inslaan, creatiever zijn en dus publiekstrekkers contracteren. Wat dat betreft heeft het honderdste Open misschien wel een trend gezet.

Toch weigert toernooi-directeur Daan Slooter die keuze te maken. 'Ja, mooie namen die wil je graag hebben', zegt hij. 'Maar een breed veld is ook goed. Die twee dingen te combineren, dat is waar we ons de komende jaren op gaan richten.'