Eigenwijs

Rob Hoogland wil eigenlijk nog maar met een club spelen

Normaal ben ik niet zo'n opschepper, dat weten jullie. Zo heb ik het tot nu toe tot kleine kring beperkt kunnen houden dat ik het mooiste doelpunt uit de wereldgeschiedenis van de voetbalsport heb gemaakt, in mei 1970, op het knollenveld van Buighout in Alkmaar, als linksbinnen van Flamingo's 5 tegen Duinranders 6: afstandsschot van 35 meter, buitenkantje links, dat twéé keer een en hetzelfde houtwerk raakte: onderkant lat, doellijn, weer onderkant lat en toen in het net.

Soms, heel soms, voel ik echter de behoefte mezelf wat nadrukkelijker op de voorgrond te stellen. Hier en nu, bijvoorbeeld, in dit stukje voor het meest toonaangevende golfblad van Nederland. Plots worden we met verhalen over single-length golfclubs overspoeld. De Amerikaan Bryson DeChambeau speelt er immers mee, inmiddels met een nieuwe set van Cobra. Al zijn ijzers zijn van dezelfde lengte: 37,5 inch. En hij is nog een topper ook, want nog maar de vijfde speler die in één jaar – in zijn geval in 2015 – het NCAA Division I Championship en het US Amateur won.

Nu komt het: ik speelde twaalf jaar geleden al met single-length golfclubs.

Toen Bryson een broekie van elf jaar was.

Nu jullie weer!

Eigenwijsheid is mij niet vreemd, dat weten jullie ook. Mede daardoor vond ik het destijds, net als Bryson DeChambeau jaren later, maar vreemd dat alle ijzers van een set verschillende lengtes hadden. Het moest toch mogelijk zijn om slechts met de loft de afstand te bepalen? Grote voordeel: consistentie, want bij elk ijzer dezelfde swing. Ik ging op zoek naar golfclubs van ondernemingen waar men er eveneens zo over dacht. Ik vond er meerdere, waaronder 1Iron in de VS, waarvan eigenaar David Lake mij met ellenlange e-mails overtuigde van de noodzaak een set aan te schaffen. Een week later had ik 'm in huis en weer een week later speelde ik de beste ronde van mijn leven: 78 op Sluispolder.

En daarna?

Werd het niks meer.

Ik shankte en flufte en topte en hookte alsof het een lieve lust was, analyseerde bovendien nog eens dat rondje van 78 en ontdekte dat ik die score enkel en alleen maar te danken had aan het feit dat ik die dag slechts 23 putts nodig had gehad, waarna mijn fraaie single-length 1Iron-golfset tussen al die andere vergeefs aangekochte golfsets in de schuur belandde.

Van Bryson DeChambeau hoor je de laatste tijd trouwens niet veel meer.

Ja, dat hij óók al in de Heer is, dat soort dingen.

Maar verder?

Hybrids!

Ik wil alleen nog maar hybrids!

(Deze column van Rob Hoogland was eerder te lezen in Golfers Magazine 10 / 2016)