Pavon wint in Madrid, Luiten beste Nederlander

Toen Besseling zaterdag aan de derde ronde begon stond hij niet alleen tweede in het klassement, op de projected Race to Dubai Ranking stond hij er ook uitstekend voor. De 37-jarige speler uit Schellinkhout weet dat hij in de laatste wedstrijden van het seizoen een goed resultaat nodig heeft om zijn kaart te behouden en was daar goed naar op weg. Als hij tweede was gebleven in de tweede helft van het toernooi dan had Besseling een sprong gemaakt naar de 85ste plaats op de ranking en was zijn kaart in één keer veilig geweest.

Maar aan 'als' heb je niets en nadat hij zaterdag al fors inleverde na een ronde net boven par (+1) leverde hij ook na een slotronde in level par terrein in. Na achttien holes op zondagmiddag stonden er twee birdies en twee bogeys op zijn kaart en een totaal van -9 voor de wedstrijd, goed voor de 35ste plaats en vooral slechts een marginale winst op de jaarranglijst waar hij zes plaatsen steeg en met nog twee wedstrijden te spelen 155ste staat. Wil wil niet verplicht worden om aan te treden in Second Stage van Qualifying School dan moet hij de laatste twee toernooien van het seizoen in elk geval tien plaatsen stijgen. De top-145 van de Order of Merit mag in elk geval direct naar Final Stage van Qualifying School en wie weet zit er nog wel meer in: de eerste twee rondes in Madrid liet Besseling immers zien dat een succes ook zomaar heel dichtbij kan zijn. Ook Daan Huizing zal zich daar aan vast kunnen houden. De Zwollenaar die vorige week fors won dankzij een top-10 finish in Schotland eindigde nu als gedeeld 64ste en zakte daardoor naar de 109e plaats op de Order of Merit; nog aan de goede kant maar de marges zijn smal en ook voor Huizing zou nog één goed resultaat zeer welkom zijn.

In het Acconia Open werd het aldus niet Besseling die als beste landgenoot van de baan stapte, maar opnieuw Joost Luiten, al dankte de Nederlandse nummer 1 die klassering voor een flink deel aan een flitstend slot van het toernooi. Op de ingekorte par-4 achttiende sloeg Luiten zijn bal voor op de green en zag hij, misschien ook wel tot zijn eigen verrassing, de bal vanaf bijna vijftien meter voor eagle in de hole verdwijnen. De twee slagen winst op de slothole zorgden ervoor dat de nummer 14 van de Order of Merit het toernooi eindigde op -11 en de gedeeld twintigste plaats, voldoende dus om opnieuw de beste Nederlander te worden.

Meedoen om de zege deed Luiten daarmee niet, al gold dat eigenlijk voor vrijwel het gehele veld aangezien koploper Pavon - lijstaanvoerder vanaf dag 1 - nog maar eens een uitstekende ronde uit de mouw schudde en daarmee zijn score naar -23 bracht. De Fransman, die nog niet eerder won op het hoogste niveau, kon het slot van het toernooi dankzij een ruime voorsprong ontspannen uitspelen en had na een 64 (-7) op dag 4 maar liefst vier slagen voorsprong op runner-up Zander Lombard die met -19 beste of the rest werd.