Mijn Drive: Joyce Sylvester

Het blijft maar regenen en de banen kunnen hun water vaak nauwelijks kwijt. Dijkgraaf en golfer Joyce Sylvester (Amsterdam, 19 september 1965, handicap 54) weet er alles van maar weet ook dat we straks zomaar weer met te weinig water te maken kunnen hebben. 'De aanvoer, afvoer en het gebruik van water zijn extreem belangrijk.'

sylvester

Mijn eerste keer

'In mijn studententijd, in 1990 als ik me goed herinner, waren we met een vriendinnengroepje aan het bedenken hoe we een beetje konden meekomen in de vaart der volkeren. We wisten: als je buiten zijn wilt combineren met netwerken, dan is golf de eerstaangewezen sport. Er was een vriendin die al golfde en die zei dat we dat moesten gaan doen. Ik vond het ontzettend gezellig, ik was ‒ en ben ‒ dol op buiten zijn, na afloop was er een bitterbal en een drankje. En het was ook nog eens spannend, want wie zou er gewonnen hebben? Dat we na die eerste keer besloten om voor ons GVB te gaan, was eigenlijk niet meer dan logisch.'

Bent ú golfer?

'In mijn boek Bent ú de burgemeester? beschrijf ik een voorval waarin iemand me die vraag stelde, maar in de golfwereld is die vraag me nooit gesteld. Bent ú golfer? Vanaf het eerste moment voelde ik me thuis op de golfbaan. Ik heb nooit blikken gevoeld. Misschien omdat ik te druk was met mijn spel, maar ik denk eerder omdat de sportwereld sowieso behoorlijk divers is. Anders misschien dan de bestuurlijke wereld waarin ik werkzaam ben. Al hangt het er natuurlijk ook van af waar je speelt, in de Randstad zal het anders zijn dan verder weg. Maar ook daar zal het diverser worden, net zoals de maatschappij zich ontwikkelt. Kijk maar op de universiteiten. Het is een natuurlijke ontwikkeling in een land als Nederland.'

Clubgebonden of vrije golfer?

'Ik ben nooit lid geweest van een club. Al zou ik dat, als je me diep in mijn hart kijkt, best graag willen. Maar daarvoor ontbreekt me helaas de tijd en ook de rust. De gezelligheid die bij een lidmaatschap hoort, trekt me wel. Net zoals de continuïteit van je spel, die je stukken beter borgt als je je aansluit bij een club. Ik ben wel vaak op dezelfde banen te vinden trouwens. In Eemnes, op de Goyer, wat behoorlijk dicht bij mijn huis is. Maar ook op De Hoge Dijk kom ik graag.'

Mooiweergolfer of door weer en wind?

'Het weer is voor mij van minder belang dan het moment van de dag. Als je vroeg op de dag de baan in kunt, soms alleen en voor iedereen uit, dan is dat bijna magisch. Dat je nog dieren op de baan ziet, dat de dag langzaam begint en je nog eens een balletje extra kunt slaan. Ook dan is het lekkerder als het mooi weer is natuurlijk. Maar als ik tijd heb om te spelen en het regent, dan moet dat maar.'

Golf als sport of als ontspanning?

'Daar zit wel een ontwikkeling in. Toen ik net begon, was het competitie-element veel groter. Wilden we weten wie het het beste deed. Met de jaren is die aandrang, die stress zo je wilt, steeds minder geworden en golf ik meer en meer voor de ontspanning. Dan ben ik ergens op een baan en wil ik vooral genieten. Buiten zijn, genieten van de natuur, spelen, lekker lunchen. Het is met het verstrijken van de tijd steeds meer die kant opgegaan.'

Grootste golffrustratie

'Dat is zonder meer mijn sand wedge. Ik ben geen wilde golfer en krijg de bal meestal wel waar ik hem hebben wil, maar als ik in het zand lig… Ik lig nog liever naast de green onder een bosje dan dat ik uit de bunker moet spelen. Als ik zie dat ik een bunkerslag heb, en dus die club nodig heb, dan krijg ik meteen de kriebels. Omdat ik weet: het gaat zo óf net goed, óf ik sta een tijdje zand te scheppen.'

Ambitieus of voor de gezelligheid?

'Ik speel al sinds 1990 en zit nog altijd op handicap 54, dus dan kun je niet zeggen dat ik heel ambitieus ben op het gebied van golf. Ik zou het wel willen, hoor, maar dan moet ik er echt tijd in stoppen en die ontbreekt me gewoon. Gezelligheid is belangrijker. Maar ook het 'netwerken', waarom we er ooit mee begonnen zijn, speelt nog altijd een rol. In alle functies die ik heb bekleed, of ik nu met collega-burgemeesters of met collega-senatoren te maken had, waren er wel clubjes die ook speelden. Ik heb het altijd als heel prettig ervaren om dan samen de baan in te gaan en op een andere manier, meer ontspannen, met elkaar te praten. Die rol heeft golf altijd gehad. Maar ik kan ook enorm genieten als ik met mijn man en zoon speel. Lekker bijtijds opstaan, goed ontbijten en dan met een flauw opkomend zonnetje de baan in... heerlijk.'

Les of zelf knutselen?

'Het is lang geleden dat ik les heb gehad, maar mijn zoon is nog niet zo lang geleden begonnen met golf en dan ging ik wel eens met hem mee naar les. Dan lette ik natuurlijk heel goed op en deed ook een paar keer mee. Wat me opviel, is dat elke pro andere accenten legt en dat er door de jaren heen veel veranderd is. Niet in de golfswing, maar in de mogelijkheden die er zijn. Op De Hoge Dijk, waar mijn zoon les had, heb je die Trackman Range. Geweldig! Zo ontzettend leuk en leerzaam.'

Nieuwe spullen of allegaartje?

'Ik heb nog heel oude spullen. Een oude tas, schoenen met stalen spikes. Eigenlijk nog vanaf toen ik begon met golf. Als ik in het buitenland speel, huur ik wel eens een setje en dan kom je er achter dat je eigen spullen ouwe barrels zijn. Speel je ineens met het nieuwste van het nieuwste. Dat is dan wel een verschil. Zoveel makkelijker ook.'

Af en toe of zo vaak ik kan?

'Dat is eigenlijk allebei waar. Ik speel maar af en toe, eens in de één of twee maanden. Maar meer tijd kan ik er niet voor vrijmaken, dus het is tegelijkertijd zo vaak ik kan. Als ik ga, ga ik goed. Dan wil ik eerst naar de driving range, doe ik een warming-up, probeer ik alle clubs, bekijk ik de baan en wil ik na afloop lekker lunchen. Ik vind het zó leuk om te golfen, daar past geen gehaast bij. Ik wil niet op de baan staan met het gevoel dat ik hier vanwege mijn agenda eigenlijk niet mag zijn. Dan ga ik misschien wel liever niet.'

Droomflight

'Interessante vrouwen als Michelle Obama of Oprah Winfrey zou ik graag meenemen. Pierce Brosnan, zoals hij was toen hij James Bond speelde, lijkt me ook leuk. Al weet ik niet of ik me dan nog op mijn golf kan concentreren. Maar als eerste denk ik niet zozeer aan een persoon als wel aan een schaapherder. Ik vind dat zo’n fascinerend beroep. Nog niet zo lang geleden ben ik een dag mee geweest met een kudde. Dat je wandelend en met één hond zo'n groep bij elkaar kunt houden. Daar wil ik dan zoveel mogelijk over weten.'

Mooiste baan

'De meeste mensen komen dan met heel mooi onderhouden banen, denk ik. Maar de meest bijzondere baan vond ikzelf de golfbaan bij Paramaribo. Die ligt aan de weg richting de luchthaven en is heel simpel, maar ik vind het zó bijzonder dat je op die plaats, met weinig middelen, toch probeert de sport van de grond te krijgen. Daar moet je dan ook met andere ogen naar kijken. Bovendien is mooi een subjectief begrip, persoonlijke voorkeur speelt altijd een rol. Je kunt banen hebben met prachtige heuvels, maar doe mij maar een vlakke baan waar je bij wijze van spreken kilometers ver kunt kijken. Misschien komt dat doordat mijn wieg in Noord-Holland stond en dat echt mijn gebied is. Hier ben ik burgemeester geweest, hier ben ik nu dijkgraaf, hier voel ik me het fijnst. Zodra het heuvelachtig wordt en bebost... Nee, dat zijn niet mijn voorkeursbanen.'

Sproeien of niet sproeien?

'Mijn beheergebied, Waterschap Amstel, Gooi en Vecht, is behoorlijk uitgestrekt. Er wonen zo'n 1,3 miljoen mensen met een enorme variatie aan achtergronden en nationaliteiten, wat de uitdaging waar we voor staan nog spannender maakt. Ook voor de golfbanen die binnen het gebied liggen. Het is voor ons een enorme uitdaging om ook daar goed waterbeheer toe te passen. De aanvoer, afvoer en het gebruik van water zijn extreem belangrijk. Altijd al geweest, maar het wordt steeds belangrijker. De klimaatverandering komt onmiskenbaar op ons af, waardoor we bijvoorbeeld meer te maken krijgen met droogte. Dan is onze opdracht om ervoor te zorgen dat er genoeg schoon water is voor alle mensen. Om te drinken, te douchen, het toilet door te spoelen. Landbouw en parken – onder dat laatste kun je een golfbaan goed scharen, omdat er naast de sportieve kant ook veel natuur is – komen daar dan vaak achteraan. Dat is een realiteit waar we niet omheen kunnen. Bij de aanleg en renovatie van golfbanen moeten we daar rekening mee houden. Hoe ga je om met spaarzame middelen? Waar plant je welke soort bomen en planten om water beter vast te houden? Golfbanen zijn hier zeker mee bezig en ik denk dat ze ook partner kunnen en moeten zijn in deze veranderende tijden. Golfbanen gaan echt niet verdwijnen, gelukkig niet, maar de klimaatverandering zal van iedereen een inspanning vragen.'

Clubs & amateurs
  • Anneke Hymmen