'Ik wist dat het niet lang zou duren'

Kel Nagle, een landgenoot van je, won het 100ste Open Championship en jij het 150ste. Hoe voelt dat?
'Dat is best cool. Ik wist het niet. Het winnen van The Open is het hoogtepunt van elke golfer. Dat je het op St Andrews doet, is ongelofelijk. Ik hou van die baan. Ik hou van de stad. En ik hoop dat wij Australiërs die 50-jarige trend erin houden.'

Voor het Major zei je al dat je goed speelde. Wanneer vielen de puzzelstukjes in elkaar?
'Tijdens het Schots Open kreeg ik echt vertrouwen in mijn spel. Ik had écht een goed weekend. Het was een tijdje geleden dat ik op deze baan gespeeld had, maar ik hou van dit type golf. Ik denk dat het goed past bij het spel van veel Australiërs, met harde en snelle fairways. En van de vlag weg spelen, leren we ook als we opgroeien. Ja, ik had een goed gevoel over mijn spel en de set-up van de baan.'

Hielp het ook dat je in de slotronde van een achterstand moest terugkomen, waardoor je agressiever moest zijn?
'Op sommige banen en in bepaalde situaties is achter staan niet erg. Het is heel makkelijk om hier defensief te gaan spelen, de bal op twintig meter te slaan en de hele dag parren te maken. Maar dan maak je geen birdies. Ik stond achter en moest wel. Als ik voor had gestaan was het anders geweest, vooral op de tweede negen.'

Golf is een mentaal spelletje en je bent eerder heel dichtbij geweest. Is het een opluchting dat je een Major hebt gewonnen?
'Ik denk niet dat ik mentaal veel veranderd ben. Soms verlies je even uit het oog waar je mee bezig bent, en dat is mij in mijn carrière ook gebeurd, maar het is vooral een kwestie van geloof. Het winnen van The Players, met het sterkste veld in golf, gaf veel zelfvertrouwen. Ik wist dat het niet lang zou duren voordat ik een Major had. Ik heb misschien een keer te vaak op de deur geklopt, dus het is fijn dat het is gelukt.'

Iedereen wil putten zoals jij. Hoe hard moet je daarvoor werken?
'Ik zit er altijd bovenop, maar heb de mazzel dat putten me heel natuurlijk afgaat. Ik moet gewoon zorgen dat ik elke keer in dezelfde adresseerpositie zit. Ik oefen zo'n twintig minuten per dag met een spiegel en dat is het eigenlijk wel. Ik oefen thuis niet veel lange putts en focus op putts van drie tot vijf meter – die wil ik zien vallen. Voor een toernooi sla ik wat meer lange putts en probeer ik de juiste snelheid te krijgen.'

Je hebt voor LIV Golf gekozen. Waarom?
'Het was een zakelijke beslissing. Ze deden me een aanbod dat ik niet kon weigeren. (Hoeveel Smith krijgt, wil hij niet zeggen, maar het zou om meer dan 100 miljoen dollar gaan, red.) Daarnaast kan ik door het aantrekkelijke speelschema meer tijd in Australië doorbrengen, met vrienden en familie. Maanden in plaats van weken. Dat deel van mijn leven terugkrijgen was heel aantrekkelijk. Ik woon nu zeven jaar in Amerika en vind het er geweldig, maar ik mis de kleine dingen: verjaardagen van vrienden, bruiloften en met je maten naar een rugbywedstrijd gaan.'

En voor alle zekerheid: het matje blijft?
'Yep, ik denk dat het blijft, mate.'

De records van Smith
• Zijn winnende totaal van -20 was een evenaring van de laagste score onder par in de geschiedenis van de mannen-Majors. Drie keer werd deze score gehaald, maar nooit op St Andrews.
• Zijn back nine-score van 30 slagen was de laagste uit de 150-jarige geschiedenis van het Major.
• De Australiër nam een cheque van 2,5 miljoen dollar mee naar huis, waarmee hij dit seizoen op 13,5 miljoen kwam.
• Slechts twee spelers op de PGA Tour scoorden gemiddeld beter dan de 69,13 van Smith: Rory McIlroy (68,60) en Matt Fitzpatrick (69,06).
• Smith won in vier ronden met de putter 11,96 slagen ten opzichte van het veld. Hij maakte in de tweede ronde 78 meter aan putts, een record op de PGA Tour.