Horsschel wint BMW PGA Championship

Het was prachtig – en ook wat vervreemdend – om het rijendikke publiek op de baan in Virginia Water te zien. In grote getale waren de Britten afgekomen op het flagshipevent van de Europese Tour, en de duizenden kregen absoluut waar voor hun geld.

Op de slotdag van het sterk bezette toernooi kon er goed gescoord worden en was een score onder par was niet eens per se een garantie voor winst op het leaderboard: zo zakte Shane Lowry gewoon uit de top-10 ondanks een slotronde in -1.

Nee, om op de grijze zondag goede zaken te doen, was een lage score absolute noodzaak. Zo wrongen Pieters en Sharma zich met een 66 (-6) nog de top-10 in, mochten Rose en Johnston na een 65 (-7) nog even snuffelen aan de zege, Apibarnrat en Donaldson zeker – nadat beiden met -18 binnen waren gekomen, maar toen moesten Billy Horsschel en Laurie Canter nog binnenkomen.

De Amerikaanse nummer 28 van de wereld maakte op de slotdag zijn achterstand helemaal goed door geen enkele slag in te leveren en bereikte na zes birdies de slothole op dezelfde score als Donaldson en Aphibarnrat. Een formidabel kort ijzer naar de green eindigde op nauwelijks een halve meter van de hole waarmee de Amerikaan naar -19 ging en zich leader in the clubhouse mocht noemen met nog maar één uitdager in de baan.

Laurie Canter begon de dag wisselvallig – bogey/birdie/bogey/birdie – maar kreeg het schip daarna in rustiger vaarwater. De enige golven die hij maakte werden veroorzaakt door de birdies die de Engelsman maakte. Op zes, zeven, acht, tien en twaalf won hij slagen waardoor ook hij op -18 aan de achttiende hole begon. Waar Horsschel zijn bal dood bij de vlag sloeg, liet de 31-jarige Engelsman zichzelf een putt van een kleine vier meter en toen die niet viel kreeg het toernooi voor het eerst sinds decennia (Arnold Palmer, 1965) weer eens een Amerikaanse winnaar.

'Ik ben sprakeloos...en dat gebeurt niet vaak. Ik wilde dit toernooi heel graag een keer winnen. Ik speelde goed. Dit betekent echt heel veel voor me. Deze wedstrijd is wat mij betreft vergelijkbaar met The Players. Die wil ik ook graag winnen, maar deze heb ik maar mooi binnen' glunderde de Amerikaan van oor tot oor toen hij direct na afloop voor de camera's verscheen. 'Ik baal dat ik het hele seizoen niet goed genoeg speelde om me automatisch te kwalificeren voor de Ryder Cup, maar als Koepka niet mee kan doen? Wie weet...'

Voor de Nederlanders eindigde het toernooi met maar liefst tien slagen verschil en dat maakte op het leaderboard een nog groter verschil. Johannes Veerman had met +6 duidelijk zijn dag niet. De Nederlandse Amerikaan maakte onder meer twee dubbele bogeys en maakte mede daardoor een vrij val op het leaderboard waar hij uiteindelijk als 71ste eindigde.

Joost Luiten stapt met een beter gevoel in het vliegtuig naar huis. In de laatste ronde voor het Dutch Open begon Luiten, met bogeys op 1 en 3, niet best, maar de Nederlander herstelde zich goed op Virginia Water. Hij leverde nog maar één slag in (op de par-3 tiende) maar zette daar maar liefst zeven birdies tegenover.
'Zonde van gisteren, maar het spel was heel solide, al moet het korte spel beter. Chippen was het enige onderdeel waar ik teveel heb laten liggen en dan kom je hier net tekort om hoog te eindigen.', was het korte commentaar op zijn afsluitende 68 (-4), waarmee ruim twintig plaatsen steeg en Engeland als gedeeld 35ste verliet.

Einduitslag