:format(webp)/https://cdn.pijper.io/2020/09/2jwlHlVgJ0Pzwl1599233316.jpeg)
'Ik zei een paar holes voor het einde nog tegen Mel dat het wel de bedoeling was dat ze ook in het weekend moest werken en dat ik dus wat birdies nodig had', zegt Luiten grappend over zijn tijdelijke caddie en zijn drie late birdies die hem uiteindelijk 'makkelijk' naar het weekend brachten.
Omdat vaste caddie Maarten Bosch door een blessure niet aanwezig kon zijn, ontfermt vriendin Melanie Jane Lancaster zich deze week over de tas van de Nederlandse nummer 1.
'Ik kan deze baan dromen natuurlijk, dus ze is er vooral om te zorgen voor mijn eten en mijn drinken en voor de gezelligheid. Dat laatste is wel nodig ook, want er is gewoon niet veel aan, spelen in deze tijd. Het klinkt misschien wat zwaar, maar het voelt wel een beetje als een gevangenis af en toe. Je mag niets, moet overal op afstand blijven, en er is totaal geen sfeer. Ik snap wel dat er jongens zijn die er echt helemaal klaar mee zijn. Het is mentaal gewoon heel zwaar dus ook wat dat betreft is het heel fijn om Mel nu bij me te hebben, ook al is het nog steeds anders dan anders hoor. Ook als wij samen gaan eten moeten we op ruime afstand van elkaar blijven zitten. Ze zijn als de dood dat het toernooi alsnog stilgelegd wordt als niet iedereen zich extreem streng aan de regels houdt. Dus dan zit je ook met je vriendin op ruime afstand van elkaar.'
Ook om die reden is het prettig dat Luiten de cut haalt door zijn 69 (-2 met birdies op zestien, zeventien én achttien) ín de baan mogen speler en caddie immers wél dicht bij elkaar zijn. Want dát Luiten ook in de tweede helft van het toernooi in actie komt, was kort nadat hij van de baan kwam al wel duidelijk.
'De omstandigheden waren gisteren echt heel lastig. Zeker voor de late starters. Niet alleen stond er veel wind, de greens waren ook hard en hobbelig, en hoe later het wordt, hoe meer last je daarvan hebt. Als je dan niet helemaal scherp bent word je door deze baan keihard aangepakt. Dat gebeurde ook. Als je met +3 of zoiets binnenkomt is er niets aan de hand, maar +8 is natuurlijk altijd teveel.'
'Vandaag was het ook lastig, maar ik wist ook dat ik met een vroege start en een paar birdies wel een kans had om het weekend te halen. De scores zijn hoog, de baan speelt lastig en ik heb de greens in al die jaren nooit zo hard gezien. Dan weet je dat je met een ronde onder par gaat de goede kant op gaat. Hoeveel zien we nog wel, maar ik heb hoe dan ook nog twee dagen om verder te stijgen.'
Dat geldt ook voor de andere twee Nederlanders die de slachting op Valderrama overleefden. Wil Besseling staat met +6 een plekje hoger op het leaderboard in de wetenschap dat het nog veel beter had gekund. De Noord-Hollander stond na elf holes comfortabel in de top-10, maar leverde flink in door vier bogeys op rij te maken.
De best geklasseerde Nederlander in Spanje heeft een Amerikaanse vlag achter zijn naam staan. Johannes Veerman maakte vandaag, net als gisteren, een 73 (+2) en staat daarmee maar net buiten de top-10 (T17).
Darius van Driel kende een slechte eerste negen (vijf bogeys) maar leek zich op de back-nine lang naar het weekend te spelen door birdies op tien en elf. Het doek viel op de achttiende echter alsnog. De bogey die hij op de slothole maakte zorgde ervoor dat hij precies aan de verkeerde kant van de cutline uitkomt.
Lars van Meijel vond zichzelf pas in de staart van het klassement terug. Hoewel hij zich ruim verbeterde ten opzichte van de eerste ronde was zijn +19 ruim onvoldoende om door te mogen in het toernooi dat vooralsnog maar één winnaar kent en dat is de baan zelf want met slechts vier spelers van het complete veld in het rood - en een cut op +8 - is die conclusie volledig gerechtvaardigd.
Ook Robbie van West weet dat hij nog twee dagen de baan in mag. De enige landgenoot die deze week in actie komt op de Challenge Tour staat na twee dagen op +1 en dat is ruim voldoende om door te mogen naar de tweede helft van het toernooi in Noord-Ierland dat met -6 wordt voorgegaan door de Italiaan Di Nitto.
- golfsupport