Mijn Drive: Hans Feith

Hans Feijth (Zeist, 18 augustus 1941, handicap 6,5) ontdekte golf zo'n veertig jaar geleden en is op bijna 82-jarige leeftijd nog altijd bloedfanatiek. 'Ik speel regelmatig mijn leeftijd. Steeds vaker eigenlijk.

mijn drive

Mijn eerste keer

'De eerste keer dat ik in contact kwam met golf, was in 1984 op de Curaçao Golf & Squash Club. Ik was gelijk verknocht aan het spel, dat toen nog als best elitair werd gezien. Niet daar, daar was het vooral een gezellig clubje bij elkaar. De baancondities lieten nog wel eens te wensen over en door een gebrek aan water putte je op zogenaamde browns: met zand en olie vermengde grond die, nadat je geput had, door locals weer werd aangerold. Die mannen wilden ook graag je caddie zijn. Niet dat course management echt nodig was, maar ze doken in hun korte broeken zó de bosjes in om je bal te zoeken. Het gebeurde nog wel eens dat je caddie uit de bosjes kwam zonder je bal, zich daarvoor verontschuldigde, maar wel tien andere voor je had gevonden. Kon ik weer een uurtje mee vooruit.'

Clubgebonden of vrije golfer?

'In Nederland begon ik mijn golfloopbaan op de Biltse Duinen, toevallig de plek waar ik in mijn jeugd veel tijd had doorgebracht in het natuurbad dat er toen lag. Inmiddels ben ik alweer heel wat jaren lid op GC De Haar, waar ik om de hoek woon. Niet zo lang geleden is de baan door Bruno Steensels van negen naar achttien holes uitgebreid en die uitbreiding heeft de verwachtingen van velen ruimschoots overtroffen. Ik stap vaak even op mijn fietsje om met één club wat te gaan oefenen. Vroeger werd ik nog wel eens voor gek versleten als ik weer in mijn eentje aan het oefenen was, dus ik vind het mooi om te zien dat de club investeert in topsport en dat je dat ook terugziet in de competitieresultaten. Veel van onze teams zijn gepromoveerd en als captain van mijn team neem ik het resultaat nog altijd heel serieus.'

Mooiweergolfer of door weer en wind?

'In principe door weer en wind, al moet ik zeggen dat daar sinds kort wel een uitzondering op is gekomen. Op mijn leeftijd is spelen in te grote hitte gewoon gevaarlijk, dat moet ik niet meer doen. Je hebt al snel de neiging om gewoon door te gaan, ook als je voelt dat het eigenlijk onverantwoord is. Je moet blijven drinken, ja, maar als het zo heet is als afgelopen zomer, dan valt daar niet tegenop te drinken. Je hebt natuurlijk zelf de verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid, maar ik vind dat een baan of wedstrijdcommissie daar ook een rol in speelt. Spelen bij te warm weer is gewoon een gezondheidsrisico.'

Sport of ontspanning?

'Voor mij vooral sport. Natuurlijk is het heerlijk om door de natuur te lopen en te genieten van al het moois om je heen, maar ik golf niet in de eerste plaats voor de gezelligheid. Mijn hele leven, bij alle sporten die ik beoefend heb, en dat zijn er heel wat, vond ik de prestatie altijd heel belangrijk. Ik kan maar moeilijk omgaan met mensen die de baan in gaan en dan niet hun best doen. Ik wil het beste uit mezelf halen en dat gaat niet als mensen maar wat aanrommelen. Begrijp me niet verkeerd, dat bedoel ik niet ten nadele van hoge handicappers. Maar ik zou iedereen willen aanraden om te investeren in je spel: hoe beter je speelt, hoe leuker het wordt. Echt.'

Les of zelf knutselen?

'Toen ik begon met golf, moest je nog praktijk- en theorie-examen doen en daar hoorden lessen bij. Eerlijk gezegd heb ik daarna niet veel les meer genomen. Enerzijds omdat ik trainingscursussen heb gevolgd, anderzijds omdat ik vond, en vind, dat de baan de meest aangewezen plek is om je handicap te verlagen. Hoewel we op de club een uitstekende golfschool hebben, onder de bezielende leiding van Floris de Vries. Ook hij heeft trouwens wel eens tegen me gezegd dat ik niets meer aan mijn swing moet veranderen.'

Grootste golffrustratie

'De baan in moeten met mensen die lopen te vloeken, met clubs gooien en de regels niet kennen. Ik snap best dat je na een slechte slag je emoties soms kwijt moet, maar je bent niet alleen en ik zit niet te wachten op een lading scheldwoorden. Daar zeg ik in die gevallen ook rustig wat van, want je benadeelt mij er ook mee, met dat gedrag. Dat geldt ook voor het spelen zonder de regels na te leven. Zó moeilijk is het niet om die kennis tot je te nemen en waarom zou je het niet doen als je je sport serieus neemt? Als ik mensen erop aanspreek, zeggen ze nog wel eens: “Ik speel voor mijn plezier, Hans”. Maar het een hoeft het ander toch niet uit te sluiten? Integendeel, zou ik zelfs zeggen.'

Beste rondje

'Ik heb één keer een rondje in -1 gespeeld. Dat gebeurde tijdens een wedstrijd van de Monday Tour, bestemd voor lagere handicappers die ook in de winter competitief willen spelen. Wedstrijden zijn sowieso prachtig om aan mee te doen. Vanaf het moment dat ik seniorgolfer werd ‒ dat was destijds op je 55ste ‒ heb ik aan ontzettend veel wedstrijden deelgenomen, meestal met jasje-dasje na afloop. Dingen veranderen echter en ik prijs mezelf gelukkig dat ik mee mag maken dat de NGF zich inzet om jongeren naar de sport te krijgen, onder meer door banen toegankelijker te maken. Een volgende stap zou wat mij betreft zijn om golf veel vaker op scholen aan te bieden, om op die manier kinderen al op jonge leeftijd kennis te laten maken met de sport.'

Nieuwe spullen of oud allegaartje?

'Ons bin zuunig', de slogan van een oude Nederlandse reclamecampagne voor boter, is niet het beste advies als het op je golfspullen aankomt. Het kán wel, maar zelf wissel ik ongeveer om de vier jaar van clubs, de wedges zelfs ieder jaar. Op welk niveau je ook speelt, ik zou altijd iedereen aanraden om je clubs te laten fitten door je pro of een andere specialist. Voor mij is dat Theo Erben, die had voor mij de juiste aanpak. Een goed gefitte set geeft vertrouwen, en het verhoogt nu eenmaal je spelplezier als je de bal vaker ziet vliegen zoals je in gedachten had. Na jaren met Titleist te hebben gespeeld, speel ik inmiddels met een set van Ping, wedges van Titleist en een mooie putter van Scotty Cameron. Die putter heb ik van mijn teamgenoten gekregen, voor mijn tachtigste verjaardag.'

Droomflight

'Jaren geleden heb ik het genoegen gehad om, op uitnodiging van de KLM en op mijn verjaardag, een rondje te spelen met Henrik Stenson, met na afloop een diner met onder anderen Pieter van Vollenhoven en zijn zoon Pieter-Christiaan. Een andere mooie ervaring was een rondje op Bad Ragaz in Liechtenstein – misschien wel een van de mooiste banen die ik ooit speelde trouwens ‒ tijdens het PGA Seniors Open met Costantino Rocca. Dat was wel een geluksmomentje. Maar de allermooiste golfdagen beleef ik toch met mijn golfende familieleden en vrienden, met wie ik oud word maar toch jong blijf.'

Rondje 81

'Niet zo lang geleden was ik nog de nummer 1 van Nederland van alle 81-jarige golfers. In december ging een van mijn leeftijdgenoten me voorbij, zag ik in de app van golf.nl. Jammer genoeg kun je niet zien wie het is en wat het handicapverschil is. Ik zou het mooi vinden om dat te weten: heb je een uitdaging om voor te gaan. Wat leuk is van mijn spelniveau in combinatie met mijn leeftijd is dat ik in staat ben mijn leeftijd te spelen. Hoewel ik merk dat ik langzamerhand wat afstand begin in te leveren, is mijn korte spel, en vooral mijn putten, nog net zo goed als altijd. De eerste keer dat ik mijn leeftijd speelde, vond ik dat heel bijzonder. Inmiddels doe ik het zo regelmatig dat ik er eigenlijk niet eens meer bij stilsta.'

Oud & fit

'Je kunt geluk hebben met goede genen, maar zelfs dan is niet meer dan zo'n dertig procent van je fitheid erfelijk bepaald. De rest moet je zelf doen, het komt echt niet aanwaaien. Om gezond te blijven en lekker te kunnen sporten, zul je aan je conditie moeten werken. Daarmee bedoel ik niet alleen golfen, maar bijvoorbeeld ook fitnessen en spier-, botversterkende en balansoefeningen doen. Daarnaast wordt yoga steeds populairder, ook onder ouderen. Het is bewezen dat het niet alleen goed is voor je lichaam maar ook een positief effect heeft op je humeur. Handig voor na een slechte golfronde. Ik ben zelf behoorlijk gedisciplineerd en doe, mede gestimuleerd door mijn vrouw, op vaste momenten trainingsblokjes. Ik let op mijn eten, neem vaak de trap of de fiets en zal een warming-up nooit overslaan. Het gebeurt nogal eens dat mijn medespelers niet kunnen geloven dat ik de tachtig al voorbij ben. Ik heb het grootste deel dan wel achter me liggen, ik blijf volhouden dat er ook nog veel moois in het verschiet ligt.'

World
  • Anneke Hymmen