Clark troeft alle grote namen af

De als gedeeld koploper aan de slotdag begonnen Rickie Fowler wees er na afloop van het toernooi op dat niets belangrijker was dan het zien van zijn dochter kort na het verlaten van de achttiende green en Rory McIlroy wist zeker dat die lang verwachtte volgende Majorzege nu echt niet lang meer op zich kon laten wachten, maar hoewel beide mannen die woorden met overtuiging uitspraken wisten beiden ook dat ze een uitstekende kans hadden laten liggen om het 123ste U.S. Open op hun naam te schrijven.

Met een totaal van -10 begonnen de twee koplopers even voor middernacht Nederlandse tijd aan hun slotronde, en heel veel landgenoten zullen dan ook niet live mee hebben gekregen hoe de laatste dag zich ontrolde. Het leek er op dat de USGA na drie relatief makkelijk spelende dagen besloten had dat het spel op de slotdag nog even flink moest worden getest. Waar scores onder par de afgelopen dagen eerder regel dan uitzondering waren, was het op de slotdag ouderwets ploeteren. Natuurlijk waren er uitschieters - zo werkten Tommy Fleetwood, Cam Smith en Min Woo Lee zich met een lage score nog naar de top-5 - maar het gros van de spelers dat in de top-10 eindigde op LACC deed dat in de wetenschap dat als ze op de slotdag nou ook onder par hadden gespeeld zij misschien met de beker hadden gestaan in plaats van de 29-jarige Amerikaan uit Denver.

In de eerste plaats natuurlijk Rickie Fowler. De publieksfavoriet kwam op de slotdag niet verder dan een moeizame +5 en zag daarmee zijn kansen op de overwinning verpulveren. De op de eerste dag verkregen voorsprong was niet genoeg om eindelijk weer te winnen. Dat gold ook voor Rory McIlroy die weliswaar een scorekaart inleverde met weinig dieptepunten (1 bogey) maar ook weinig hoogtepunten (1 birdie), en daardoor wéér (net) tekort kwam om eindelijk dat vijfde major in de wacht te slepen.

Clark ondertussen liet zich niet van de wijs brengen. De speler die enkele jaren geleden van zijn caddie en coach de keuze kreeg zich echt te focussen op golf of te stoppen met het spel, speelde uitstekend, bleef rustig toen het moest en sloeg toe toen het kon.Op de vierde hole nam hij de leiding alleen in handen, en hoewel het daarna allerminst allemaal vlekkeloos liep, kwam hij ook niet meer in gevaar. Mede dus ook omdat de achtervolgers weigerden slagen te winnen was een slotronde in level par genoeg om zijn grootste prijs ooit te pakken.