Het was dringen op het leaderboard op de slotdag van het 104e KLM Open. Pablo Larrazabal, Adrian Otaegui, Rasmus Hojgaard, Adrian Meronk, Deon Germishuys, zelfs Rowin Caron, dongen allemaal mee naar een plaats aan kop van dat leaderboard en meer dan eens wisselde de leider van de wedstrijd. Pas heel laat kwam er definitief tekening. Op de laatste vier holes maakte Larrazábal drie birdies, waaronder een op de slothole om naar -13 te gaan, goed voor een zege met twee slagen voorsprong op landgenoot Otaegui
Na het vallen van zijn laatste putt op de bomvolle par-5 achttiende was goed te zien dat de overwinning in het KLM Open veel betekende voor de vorige week veertig jaar geworden Spanjaard. Met een serie fistpumps liet hij niets aan duidelijkheid te wensen over. De zege in het KLM Open was niet zomaar een van zijn negen overwinningen.
'Dit is een van de toernooien met extra betekenis. Dat ik de afgelopen jaren niet in staat was om mee te doen deed me wel een beetje pijn maar daardoor ben ik nu misschien wel extra trots dat ik straks met mijn naam op deze beker sta. Seve, Olázabal, Montgomerie, Langer, Payne Stewart...de lijst is lang. Dit is niet zomaar een beker, dit is geschiedenis.'
Dat de uit Barcelona afkomstige Spanjaard won lag wat hem betreft zeker niet voor de hand.
'Het veld zat dicht bij elkaar en omdat ik als koploper naar de laatste dag ging had ik een heel onrustige nacht. Gek genoeg kwam ik tot rust nadat ik aan het begin van de ronde een dubbele bogey maakte. Toen was ik ineens geen koploper meer maar een van de jagers...dat gaat me beter af', lachte hij op de persconferentie na afloop van alle plichtplegingen.
De spanning van het koploperschap was niet de enige reden waarom hij niet bij voorbaat overtuigd was van zijn kansen.
Ik kwam heel moe uit Amerika terug en kwam pas op dinsdagavond aan. Maar toen ik mijn caddy hier op woensdag voor de pro-am zag, zei hij direct dat dit een speciale baan was. Daarmee had hij niets teveel gezegd. Heel bijzonder dat je hier midden tussen de boerderijen zo'n mooie linksbaan aan kan leggen', complimenteerde hij Bernardus Golf omstandig.
Het moet gezegd, de baan gedroeg zich de afgelopen week, meer dan in de eerste twee edities, zoals het bij de aanleg bedoeld was. De harde fairways rolden eindeloos, de nog hardere greens waren snel en lastig aan te spelen, en de wind die de eerste twee jaar ontbrak was nu vrijwel de hele week aanwezig. Tel daar het schitterende weer en de enorme drukte bij op en je snapt direct waarom het KLM Open er niet alleen bij de DP World Tour maar ook bij de spelers goed opstaat.
'Wat mij betreft is het jammer dat we hier volgend jaar niet meer terugkeren', gaf de Spaanse winnaar dan ook eerlijk toe. 'Ik hoop dat we hier in de toekomst nog eens zullen spelen, maar beloof hierbij dat ik er volgend jaar zeker bij ben om mijn titel te verdedigen op The International.'
- GOlfsupport