Uit Golfers Magazine: Sponsorjacht

Als het op 'gewone' sponsors aankomt, is één ding duidelijk: je kunt maar beter met kop en schouders boven je collega's uitsteken. Het maakt je niet alleen het meest interessante 'sponsorobject', de kans dat je er met de grote buit vandoor gaat, is ook navenant groter. Neem Joost Luiten. Als een van de weinige individuele sporters loopt hij met het logo van KLM prominent op zijn arm. Daarnaast vonden Audi, Duca del Cosma en Bernardus een plek op zijn pet of tas, en stond ING lange tijd op de rug van de zesvoudig tourwinnaar. Grote namen die zich vrijwel zonder uitzondering langjarig aan de voormalig nummer 1 van Nederland verbonden. Voor het uithangbord bij de vrouwen geldt min of meer hetzelfde. Soms verdwijnen er merken, maar ook Anne van Dam heeft veel partners die haar lang trouw zijn. De reden is bij beiden simpel: de kans dat je als sponsor met bewezen winnaars zendtijd krijgt, is groot. En daar zijn zelfs niet-golfende investeerders gevoelig voor.

Maar er zijn ook andere manieren. Een paar voorbeelden van initiatieven door de jaren heen.

Aandeel Lafeber

De weg naar de top is lang en duur. Om de eerste jaren van Maarten Lafebers carrière te financieren, werd niet gekozen voor een of meer hoofsponsors maar voor een revolutionair plan, namelijk de uitgifte van 7.500 preferente aandelen van 100 oude guldens per stuk. Bedenker van het plan was Lafebers voormalige captain bij Oranje, Michiel Floris. Samen met Theodoor Gilissen Bankiers, het voormalige Arthur Andersen (nu Deloitte Touche Tohmatsu) en NautaDutilh werd de emissie voorbereid, en op 12 december 1997 in GOLFjournaal geïntroduceerd. De belangstelling was groot: binnen veertien dagen waren alle aandelen verkocht. Future Golf BV, de officiële naam van het 'bedrijf', kon met een basisbedrag van 750 duizend gulden (ruim 340 duizend euro) aan de slag. In 2004 betaalde Lafeber de aandeelhouders een fors rendement van maar liefst 85% uit.

Vrienden van Daan

Als je op de entry list van de DP World Tour kijkt, zie je naast de nationaliteit van de spelers, onder het kopje 'attachement', soms ook hun homecourse staan. Bij Daan Huizing staat echter 'Stichting De Vrienden Van Daan Huizing', de verzamelnaam voor de partijen/individuen die hij om zich heen verzameld heeft en die bijdragen aan de financiering van zijn loopbaan. Het kleine selecte gezelschap (maximaal vijftien leden) krijgt enkele malen per jaar een uitnodiging voor een bijzondere golfdag, ontvangt vrijwel elke toernooidag een appje en om de twee weken een nieuwsbrief. Daarnaast gaan ze één keer per jaar met de Huizings op reis naar een exclusieve golfbestemming. 'Door hun gezamenlijke steun ben ik in staat om me zonder financiële zorgen volledig te richten op mijn prestaties op de tour', zegt hij over zijn vrienden.

Vele logo's maken licht werk

Een of twee grote sponsors is natuurlijk het prettigst, maar als tien kleintjes net zoveel geld opleveren, waarom dan niet? Er is immers best veel plek op tas en kleding. En hoezo trouwens maar tien? Ramon Schilperoord, oud-speler en tegenwoordig eigenaar van RSGolf, droeg op een gegeven moment maar liefst 27 (!) logo's met zich mee. Aan de vooravond van het KLM Open liep hij voor de zekerheid toch maar even bij de toernooiorganisatie binnen om te vragen of dat door de beugel kon. Nee, was het antwoord. 'Toen ik de toernooidirecteur jaren later weer tegenkwam, barstte hij opnieuw in lachen uit. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt', aldus de grote Rotterdammer, die benadrukt dat hij nooit zelf partijen benaderde om hem te steunen. 'Ik heb, om het op zijn Rotterdams te zeggen, nooit mijn klauwen opgehouden. Ik creëerde een sfeer waar mensen graag bij wilden horen. Als je plan niet meer is dan aan het eind van het jaar een factuurtje te sturen, dan gaat het je nooit lukken. Je moet echt meer doen voor de partijen die je steunen.'

Logoloterij

De laatste loot aan de stam van creatieve pro’s is Davey Porsius. De speler met een kleine Challenge Tour-kaart zag in Engeland een golfer zijn tas als hoofdprijs verloten en dacht: daar moet meer uit te halen zijn. 'Voor € 100,- kon je een lot kopen en maakte je kans om met een logo op mijn kleding terecht te komen', legt hij uit. 'Voor veel bedrijven is een bedrag van tweeduizend euro of meer een hele investering, maar over dit soort kleine bedragen wordt niet snel ingewikkeld gedaan. Terwijl voor mij 75 verkochte loten een paar maanden zorgeloos golfen inhoudt.'

(Dit artikel was eerder te lezen in Golfers Magazine 3)