Nattigheid

Terwijl ik met mijn trouwe viervoeter over de landweggetjes rond mijn dorp in het Groene Hart wandel, zie ik dat de sloten tot aan de rand toe gevuld zijn en her en der zelfs wegen onder water zetten. Ik moet direct denken aan een vriend van mij. Hij golft nu twee jaar en is fanatiek tot op het bot. Een nieuwe tas en een nieuwe trolley lagen er onder de kerstboom; een collectie wedges en houten is al uit mijn kelder verdwenen. Eigen schuld, ik heb hem de eerste keer meegenomen naar de driving range.

Maar hij kan nu even niet golfen. Niet om persoonlijke redenen, want hij staat te popelen, maar de baan is dicht. Te nat. Er is te veel regen gevallen, de sloten staan nog hoog, de kleiige grond kan het water niet kwijt... Welke reden het ook precies is op zijn golfbaan, ik hoor het steeds vaker.

Water was hét thema tijdens het Nationaal Golf & Groen Symposium van afgelopen december. Het gebrek aan water in de zomer en het teveel aan water tijdens grote hoosbuien in de rest van het jaar zorgen voor allerhande problemen. De grondwaterstand is te laag, het oppompen van grondwater is niet meer overal toegestaan en de waterkwaliteit holt achteruit. Het probleem is immens en niet eenvoudig lokaal op te lossen. Maar de golfbanen voelen de nattigheid, in de vorm van verdroogde fairways en overgelopen vijvers. Na het verbod op pesticiden, wat een grote stap voorwaarts betekende op het gebied van kwaliteit en kennis van greenkeeping, is nu de waterproblematiek aan de beurt. Niets doen is eigenlijk geen optie meer, actie is nodig!

Voor twee klanten in Duitsland behelzen onze plannen dan ook meer dan het gebruikelijke renovatie-riedeltje. Uiteraard adviseren we ze over tee-locaties, bunkervormen en greenglooiingen, maar mijn voornaamste focus betreft het opvangen en bewaren van regenwater met behulp van greppels, slootjes en retentievijvers. Door hier een goed communicerend netwerk van te maken waar water in samenkomt, de bodem in sijpelt en later weer beschikbaar is, zijn de extreme klappen op te vangen.

Bijkomend voordeel is dat we over een groter gebied hele stukken natuurlijker kunnen laten worden, met meanderende beken, ondiepe vennetjes en ruige vegetatie. Hierdoor verandert een redelijke saaie weilandbaan in een rijke habitat voor allerlei flora en fauna.

Johann Cruijff zei het al: ‘Elk nadeel heb z’n voordeel.’