It's Mastersweek!

Normaal gesproken zouden we vandaag ons bed uitgesprongen zijn en fluitend op de fiets zijn gestapt. Kwetterende vogels, bloesem in de bomen, de geur van lente, terwijl we voor het verkeerslicht 'Georgia on my mind' zouden staan neuriën. Aangekomen op de redactie zouden we de laptop aan hebben gezet om de eerste berichten uit Amerika tot ons te nemen. 'It's Mastersweek!' zouden we gelezen hebben in nagenoeg elk bericht dat voorbij kwam. Wat aan de vroege kant, het is immers pas maandag, maar toch ook ontegenzeggelijk waar. Vandaag is de maandag van de week waarin The Masters zou beginnen.

Zou...

Net als tal van andere golftoernooien en sportevenementen is ook het eerste Major van het jaar slachtoffer geworden van de coronacrisis die de wereld in zijn greep houdt. Geen EK voetbal, geen Olympische Spelen, geen Giro, geen Wimbledon - de lijst is schier onuitputtelijk - en dus ook geen Masters.

Natuurlijk, in het licht van alles wat er gebeurt in de wereld is het een volkomen logische beslissing geweest het toernooi te schrappen, zeker nu Amerika meer en meer het epicentrum van de crisis aan het worden is. Je moet er toch niet aan denken dat de heren van Augusta National het toernooi, zoals even leek te gaan gebeuren, achter gesloten deuren hadden laten spelen. Hoe graag we ook willen, hoe goed het ter verstrooiing en verlichting misschien ook wel zou zijn geweest, dit is even niet het moment voor sport. Zelfs niet voor een instituut als The Masters.

En toch, toch zal in menig golfhuishouden deze week vaak bij The Masters stil worden gestaan. Door het lezen van een stukje, door het kijken van een filmpje, door het luisteren naar Ray Charles, door de geur van de lente. Mochten The Masters in oktober alsnog doorgaan, dan is dat natuurlijk mooi, maar lang niet zo mooi als een editie in het voorjaar.

Met Georgia on our mind kijken we nu al uit naar 2021.