Hoofdklasse Heren - Speelronde 4

Van onze speciale verslaggever

De beslissingen in de hoofdklasse zijn dichterbij onderin dan bovenin, zeker in de eerste poule bij de heren. Daar is het doek al bijna gevallen voor De Pan en de Noord Nederlandse. In de andere poule is Amelisweerd in serieus gevaar.

Op de als altijd geweldige course van de Hoge Kleij stond voor De Pan een cruciaal treffen op het programma. Princenbosch beschikte over twee wedstrijdpunten, en dat zijn er precies twee meer dan De Pan tot dan toe achter z’n naam had. Alleen winst zou nog echt uitzicht bieden op een langer verblijf op het hoogste niveau, maar dat is na zaterdag ver weg voor de Utrechtse club. Princenbosch zegevierde weliswaar met minimaal verschil (10-8), maar ook dat telt. En zo zijn de vooruitzichten voor De Pan met nog twee wedstrijden te gaan pikzwart.

Dat is opmerkelijk voor een team dat vorig jaar op een haar na de kruisfinales miste. Een puntje meer in het saldo was destijds genoeg geweest om de latere landskampioen Houtrak de voet dwars te zetten. Ten opzichte van een jaar geleden is eigenlijk alleen Sebastian Dresen niet meer beschikbaar. Maar het gaat te ver om te zeggen dat dat de oorzaak is van de problemen waarin De Pan momenteel verkeert. Het lijkt eerder op de ongelukkige optelsom die vorig seizoen de Haagsche trof. Te vaak een dubbeltje dat net de verkeerde kant op valt, en uiteindelijk zit je in de hoek waar de klappen vallen.

Knokken

Tegen Princenbosch tekende het verlies zich al af in de foursomes. Joep Slagt en Mathijs Fieten hielden weliswaar Felix van Dijk en Alexander Renders nog op een puntendeling, maar daarachter volgden twee ruime nederlagen, waardoor De Pan in de singles opnieuw tegen een achterstand (5-1) moest knokken. Dat deed het team met verve, ook al ging Joep Slagt in de eerste single onderuit tegen Berend den Engelsman (3&2). Want ook de Brabanders gooiden natuurlijk alles in de strijd, in de wetenschap dat winst ongeveer gelijkstond aan veiligheid. Het puntje dat Felix van Dijk overhield aan zijn partij tegen Mathijs Fieten was dan ook meer dan welkom.

Jelle Zaanen en Jan Ottink hielden met knappe zeges de hoop echter levend bij De Pan, dat daarna nog twee winstpartijen nodig had om ook de wedstrijd te winnen. Die kwamen er niet. Het was captain Richard Beenackers die hoogstpersoonlijk Princenbosch naar de winst leidde door Rob van de Berg te kloppen (4&2). Dat Wilfred Askes op de achttiende nog won van Nick Cornielje kon de pijn bij De Pan niet verzachten.

Laatste kans

Die pijn was er ook bij de Noord Nederlandse, dat eveneens streed voor een laatste serieuze kans op handhaving. Maar landskampioen Houtrak was daarbij niet de prettigste opponent. In de foursomes was het niettemin spannend. Het Houtrak-koppel Mike Korver en Frank van Hoof kroop in de eerste partij door het oog van de naald. Job Schoenmaker en MauritsJan Oosterhof waren nooit down, maar verloren uiteindelijk wel op de achttiende (1up). Maurits Noorda en Walt van der Kolk bezorgden de Groningers vervolgens wel twee punten. In de laatste partij bleken de routiniers Brian Adams en Berend van Holthuijsen echter weer van grote waarde voor Houtrak.

Die 4-2 voorsprong werd door de club uit Halfweg in de singles snel uitgebouwd. Mike Korver en Job Schoenmaker deelden de punten nog, maar zeges van Michael Kraaij, Frank van Hoof en Berend van Holthuijsen trokken de winst al over de streep. Ronny Giezen voegde nog een puntje toe, Brian Adams pakte andermaal de winst, zodat er uiteindelijk ruime cijfers op het bord stonden (14-4).

De Rosendaelsche toverde dezelfde cijfers uit de hoge hoed in het treffen met de Gelpenberg. Zonder Kiet van der Weele, die in Spanje de Copa Sotagrande speelde, ging de eerste foursome verloren, maar werden de volgende twee gewonnen. In de singles hoefde de Rosendaelsche vervolgens alleen de partij van Liam ter Horst af te staan. Hij verloor van Mart Karsenbarrg (2up), maar dat was meteen het laatste wapenfeit van de Gelpenberg.

Daarmee handhaafde Rosendaelsche de leidende positie in de poule. Samen met Houtrak heeft de club de volle winst uit drie wedstrijden. Daar komt volgende week hoe dan ook verandering in als de twee elkaar treffen op De Pan.

Poule twee

In de andere poule verloor de Eindhovensche die ongeslagen status. Op de Goyer deelden de Brabanders de punten met de Zeeuwen van Grevelingenhout (9-9). Dat zorgt er in ieder geval voor dat de spanning bovenin blijft. De Goyer zelf heeft de volle winst uit drie duels, Eindhovensche volgt met vijf uit drie, net voor Grevelingenhout, dat vijf uit vier heeft. Noordwijkse zit met vier uit drie op het vinkentouw.

Bij de Eindhovensche zullen na de singles best wat harde noten zijn gekraakt. Het team kwam met een 5-1 voorsprong uit de singles, en daarbij leek er geen vuiltje aan de lucht. Maar in de singles gaf Bas Post al een niet mis te verstaan signaal af. De kopman van Grevelingenhout liet weinig heel van Rob Hoekstra, die met liefst 9&8 aan de kant moest. Job Jan Simmelink moest vervolgens wel tot de achttiende, maar klopte daar Bram van Zandvoort (1up), en daarmee was de stand weer gelijk.

Dat bleef in het vervolg ook zo. Nick Veldman boekte winst voor de Eindhovensche, Ivar van Leijsen deed iets terug namens Grevelingenhout, waarna de laatste twee partijen werden gedeeld.

Dik verlies

Spanning zat er ook op de partij tussen The Duke en Broekpolder, waarbij de Brabanders moesten winnen om zicht te houden op handhaving. Na de ochtendsessie leidde The Duke met 4-2, ondanks dik verlies in de eerste foursome tegen Timo Thans en Roelof Rijnhout (8&7). In de singles trok The Duke die lijn prima door. Lex van de Berg klopte Timo Thans (6&5) en Caspar Kipp was na de vijftiende klaar met Brayan Schrage (5&3). Dat Sem Westdijk daarna Broekpolder twee puntjes bezorgde, kon niet meer helpen. Thijs Seijler gooide met winst op Roelof Rijnhout (6&4) de deur in het slot. De winstpartijen van Hidde Kats en Lucas van Duivenbode gaven voor Broekpolder slechts de cijfers een iets prettiger aanzien (10-8).

De Noordwijkse had tot slot geen problemen met Amelisweerd, dat weer aanstuurt op een terugkeer naar de eerste klasse. De nog puntloze Utrechters wonnen weliswaar de eerste foursome (best verrassend van Stefan Heesakkers en Daan Jenken met 5&4 tegen Aydan Verdonk en Robbert van Helden), maar daar hield het ook zo’n beetje mee op. De eerste vier singles gingen al naar de Noordwijkse, dat daarmee de 4-2 tussenstand uitbouwde naar 12-2 en dus de winst binnen had. Bob Benard stribbelde namens Amelisweerd nog even tegen, maar het laatste woord was aan Joost Imthorn: 14-4.