Van Driel in wervelwind naar Europese Tour: 'Het is een gekkenhuis'

'Oh begint dat vrijdag? Ik had woensdag in mijn hoofd', lacht de Leidschendammer als het onderwerp Qualifying School ter sprake komt. Hij bedoelt het niet flauw of gemeen, maar sinds hij afgelopen zondag zijn kaart voor de Europese Tour veilig stelde, is hij in een achtbaan terecht gekomen die voorlopig nog niet tot stilstand is gekomen. Zelfs het vieren van het halen van zijn kaart is er nog niet eens van gekomen.

'We hebben zondag wel een klein feestje gevierd, maar de mensen die er waren moesten naar het vliegveld om hun vliegtuig te halen en sinds ik terug ben ben ik echt alleen nog maar bezig geweest. Veel berichten beantwoorden, veel media-aandacht ook, allemaal goed. Ik ben al jaren professional maar veel mensen hebben geen idee wie ik ben. Dat ik nu naar de Europese Tour gepromoveerd ben moet dat beter maken. Zoals iemand van de NOS tegen me zei, als je in Studio Sport staat, bereik je iedereen, op Ziggo vind je de mensen die echt wel weten wie je bent.'

Raar of vervelend dat hij (nog) geen tijd heeft (gehad) om een goed feestje te vieren of even tot bezinning te komen, vindt Van Driel het niet.

'Niet alleen is mijn seizoen voor mijn gevoel nog niet voorbij, er moet natuurlijk – en vooral – ook veel geregeld worden voor volgend jaar. Ik ben nu (donderdagochtend, red) op weg naar Bernardus om met mijn team van alles te gaan bespreken. Wat? Nou, we moeten proberen een opzet voor een planning te gaan maken – waar speel je wel en waar speel je niet –, wat doe je met een caddie, hoe krijgen we het budget rond, hoe en waar gaan we nieuw materiaal inpassen, wat wordt je ritme, waar neem je rust. Zo kan ik nog wel even doorgaan', lacht hij.

'Normaal – op de Challenge Tour bedoel ik – had je na afloop van het seizoen ruim de tijd om je voor te bereiden op het nieuwe jaar, maar nu gaat het eigenlijk direct door. Ik kom met mijn categorie in principe overal in dus dan is het zaak om een goed evenwichtig schema te maken, maar eerst moet ik al bepalen wáár ik begin. Ga je naar Hong Kong of naar Zuid-Afrika? Doe je de week daarna wel of niet Mauritius? In overleg met onder andere Tom (O'Mahoney, red) heb ik besloten om naar Zuid-Afrika te gaan en niet naar Hong Kong. Sowieso is het in die laatste plaats onrustig, maar volgens Tom is Leopard Creek ook echt een baan voor mijn spel. Dat zijn ook dingen waar je bij je planning rekening mee moet (en kan) houden. Op de Challenge Tour was het duidelijk: je hebt 28 wedstrijden en je moet gewoon knallen, maar nu heb je wat te kiezen. Nee, dat is niet per se makkelijker maar laten we het een luxe-probleem noemen.'

Minder luxe is de budgettering van een jaar op het hoogste niveau. De afgelopen jaren bleek het rondkrijgen van het budget en het vinden van voldoende sponsors nogal eens een uitdaging. Op het hoogste niveau valt veel meer geld te verdienen, maar de kosten zijn ook ruim hoger.

'Het dubbele van een jaar op de Challenge Tour? Nou, maak daar maar gerust het driedubbele van. Vooral in reis- en verblijfskosten en natuurlijk je caddie. Nee, mijn vriendin wordt niet mijn vaste caddie. Ze heeft het afgelopen jaar meerdere keren mijn tas gedaan en dat beviel heel goed, maar in je eerste jaar kan je misschien beter een meer ervaren caddie hebben. Daarnaast heeft ze zelf ook gewoon een goede baan en reken ik er nog niet op dat ik direct genoeg verdien om twee mensen volledig te kunnen voorzien. Op zich wel jammer ook hoor, het werkt prima en is ook gezellig, maar ze is van plan om zo vaak mogelijk te komen kijken. Ik begin in Zuid-Afrika vermoedelijk nog met een local caddie en dan gaan we daarna op zoek naar een vaste caddie. Ik heb wel wat namen in mijn hoofd, maar zo ver zijn we nog niet.'

'Hotelkosten zal ook wel een dingetje worden. Op de Challenge Tour deelde je vaak een kamer – en dus de kosten – maar ik denk niet dat Joost er op zit te wachten als ik hem die vraag stel. Ik heb het er met Lars (Van Meijel, red) al wel over gehad om kamers te delen in de toernooien waarin hij ook mee mag doen. De kaart die zij al voor de Qualifying School binnen hebben voor de Europese Tour geeft ze best veel speelrechten en de Tour heeft de Regels aangepast waardoor je minder snel dan in andere jaren de keuze voor de ene of de andere tour moest maken.'

'Het derde ding waar we goed over na moeten denken is het moment dat we overstappen naar nieuw materiaal. Ik heb dat eerder bij de hand gehad en dat ging toen niet helemaal lekker, maar op een gegeven moment moet het wel. Ik blijf bij hetzelfde merk, maar mijn huidige set bestaat gewoon niet meer. Maar goed, je hebt wel een week of wat nodig om daar aan te wennen en waar ga je die tijd van vinden? Ook hiervoor geldt weer: op de Challenge Tour heb je daar een paar maanden voor, nu eigenlijk helemaal niet.'

Ondanks de 'zorgen' die er zijn, kijkt Van Driel reikhalzend uit naar het jaar dat voor hem ligt. Immers, het halen van de Europese Tour was hét doel vanaf het moment dat hij professional werd, en nu is het zo ver.

'Ik heb het afgelopen jaar meerdere keren meegedaan aan wedstrijden op de Europese Tour. Ook om te kijken waar ik stond, ja. Dat viel zeker niet tegen. Ik heb vier keer gespeeld, haalde drie keer de cut en won het Belgian Knockout zelfs bijna. Het niveau op de Challenge Tour is echt steeds hoger geworden en dat zie je terug bij de jongens die via de ranking promoveren. Meer dan in het verleden behouden veel hun kaart ook in dat eerste jaar op het hogere niveau. Dat zegt wel wat. Natuurlijk wordt dat ook mijn doel, mijn kaart behouden, met als tweede doel een top-10 en natuurlijk winnen. Je moet het stap voor stap doen, maar waarom zou je niet in je eerste seizoen kunnen winnen?'