Afscheid van een twijfelend talent

Een uitnodiging van LIV Golf om deze week in Abu Dhabi de Qualifying School te spelen was misschien wel de definitieve trigger voor de 33-jarige Victor Dubuisson om met wedstrijdgolf te stoppen. Dat zei hij vandaag in een paginagroot interview met de Franse sportkrant L’Équipe.

‘Ik heb 10 dagen geleden een uitnodiging [van LIV] ontvangen en ik voelde mij gevleid.’ Aldus de Fransman tijdens een gesprek dat plaatsvond in het clubhuis van Cannes Mandelieu.|
‘Het was een geweldige kans, maar ik heb er veel over nagedacht en het is niet wat ik echt wil. Ik weet dat je dit misschien verbaast, maar ik ben geen geldmens. Daar richt ik mijn leven niet op.’
‘Ik vond het steeds moeilijker om met het leven op de Tour om te gaan. Het is aan de ene kant geweldig, maar aan de andere kant was de eenzaamheid extreem zwaar geworden. Tenminste voor mij. Ik heb het gevoel dat ik mijn grenzen heb bereikt en weet dat ik elders nog leuke dingen kan gaan doen. Daar ben ik van overtuigd. Ik sla de bladzijde om, maar het leven gaat door.’

Hij stopte naar eigen zeggen op zijn tiende of twaalfde met school. Zijn ouders – hij heeft een Belgische vader – speelden om onbekende redenen lang geen rol meer in zijn leven. Begrijpelijk dat Victor Dubuisson er in 2014 tijdens een persconferentie verder niet over wilde praten.

We weten dat hij als jongen ook basketbalde. Niet vreemd, want zijn oom Hervé was een van de beste Franse basketballers ooit, die in 1986 in een interland tegen Griekenland 51 punten scoorde. Over zijn leven – hij is nu 66 – is zelfs een film gemaakt.
‘Ik vond basketbal best leuk, maar niet dat je samen met anderen moest spelen’, zei Dubuisson tijdens een van die zeldzame momenten waarop hij het persoonlijke gordijn iets opentrok. Victor vertelde ooit ook dat hij weinig oefent en dat hij graag gaat vissen om zijn hoofd leeg te maken.

Vaak, héél vaak trok Dubuisson zich vlak voor een toernooi terug. Dat moet hem tienduizenden euro’s aan boetes hebben gekost, maar daar doet de Tour nooit uitspraken over.
Twee zeges boekte Dubuisson op de Europese Tour, beide keren in Turkije. Hij won in 2014 in Arizona op raadselachtige wijze bijna het WK matchplay en tijdens de Ryder Cup dat jaar op Gleneagles was Victor in topvorm. Hij won twee keer samen met Graeme McDowell en halvede zijn single tegen Zach Johnson.

Een van de weinige mensen die hij in die tijd vertrouwde, Thomas Levet, zei ooit: ‘Ik ken het verhaal van zijn familieomstandigheden en het was geen gemakkelijke jeugd. Laten we het er maar niet over hebben.’
Maar nu weten we wat Levet met zijn opmerking bedoelde.
‘Als je Europese Tour gaat spelen met de verantwoordelijkheid om de toekomst van je familie veilig te stellen, dan is dat geen kleinigheid’, aldus Dubuisson. ‘Ik speelde niet voor mijzelf, maar voor hun. Er waren Amerikaanse universiteiten die mij wilden rekruteren – niet vanwege mijn vaardigheden in het klaslokaal – maar de zorg voor mijn familie liet me niet toe om dat te doen.’
‘Ik moest snel de kost verdienen voor mijn moeder en mijn zus. Er was sprake van een enorme druk. Ik was vijftig keer minder gestresst tijdens de Ryder Cup.’

En dan nu, vraagt de verslaggever van L’Équipe.
Dubuisson: ‘Ik vind het leuk om te coachen, om mensen te helpen. Ik heb er een oog voor. Mijn coach Benoit Ducoulombuer zei tegen mij: “Het doet je plezier om mensen tevreden te stellen en ik wist dat je dit ging doen”.'
‘Het is helemaal niet mijn ambitie om topspelers te begeleiden. Dat spreekt mij niet aan. Ik heb vijftien jaar alleen op de tour doorgebracht en was volledig op mijzelf aangewezen. Ik miste het contact met mensen, leuke dingen doen. Het zijn dus gewoon simpele menselijke relaties die ik in golf wil hebben. Mensen gelukkig zien motiveert mij en geeft mij voldoening. Veel meer dan ik me realiseerde. Dit is geen op één na beste beslissing.’