De baan, het gras en het water

The Masters is niet alleen een kampioenschap, maar ook een bron van verhalen. Van fabels en van feiten.

Baan Augusta

Augusta National is maar gedurende één editie van The Masters gespeeld zoals de ontwerpers Dr. Alister MacKenzie en Bobby Jones het bedoeld hadden. Dat was tijdens de ouverture, in 1934.
Het probleem was dat de lager gelegen holes aan Rae’s Creek - twee, drie en vier - beschut lagen. In de ochtenduren waren de greens vaak nog bevroren.
Bobby Jones had er geen problemen mee om een rigoureuze verandering goed te keuren: de eerste en tweede negen werden omgedraaid. Twee, drie en vier werden elf, twaalf en dertien. Er kon nu vroeg in de ochtend worden gestart.
Naar de mening van MacKenzie kon niet meer worden gevraagd: de Schotse architect was inmiddels overleden - hij maakte de opening in 1932 niet eens meer mee.
Wat een praktische beslissing was, draaide uit op een geniale verandering. Zonder het besluit van Bobby Jones hadden we nu geen Amen Corner met zijn magie en drama’s gehad.

Dat Augusta National misschien wel de best onderhouden baan van de wereld is, zal geen verbazing wekken. Alleen de leden weten wat het budget van de club is maar ik maak mij sterk dat iedereen een compleet inzicht heeft.
Enfin, een groot gedeelte van het geld wordt in de baan gestoken. De uitbreidingen en veranderingen door de jaren heen beslaan vele pagina’s in de Media Guide van de 87ste editie van The Masters.
En dan is nu ook nog eens de Par 3 Course op de schop gegaan. Er is de laatste decennia zoveel grond rond de baan aangekocht dat Augusta National bijna geen directe buren meer heeft.

Deze week krijgen de zestig greenkeepers in vaste dienst steun van 113 vrijwilligers. Het beeld van al die maaiers naast elkaar die de fairways kortwieken (9,25 millimeter) is bij alle golfliefhebbers bekend.
Nu we toch met getallen bezig zijn: de greens hebben een maaihoogte van 3,175 millimeter. Decennialang waren het bermudagreens, maar als het vroege voorjaar koud is, groeit dat gras niet goed. Daarom heeft men de greens allemaal opnieuw aangelegd.
Met een subairsysteem dat kan verwarmen en koelen en dat ook water uit de greens kan wegzuigen. Let maar eens op als het deze week stevig heeft geregend - en de weersverwachtingen wijzen daarop. Het is alsof er een stofzuiger is aangezet.
En het gras op de greens? Augusta National heeft gekozen voor struisgras.

Water komt op vijf holes in het spel en er was een tijd dat het wel heel blauw oogde. In 1996 vulde een journalist van Golf Digest een reageerbuisje met wat water en liet het analyseren. Er zat volgens het lab dezelfde kleurstof in die in levensmiddelen mag worden gebruikt. Ongevaarlijk dus.

Deze bijdrage maakte ook onderdeel uit van de aflevering op 5 april van De Golfpodcast

Columns
  • Pro Shots