Geduld

Wat had ik altijd een hekel aan het winterseizoen. Voor serieuze golfers betekent het namelijk heel weinig spelen en heel veel trainen. De tijd gaat erg langzaam met een kruiwagen vol met ballen en twee heaters van de Praxis gericht op je voeten. Die trainingen zijn tergend saai en vergen veel van je geduld als je urenlange drivingrangesessies hebt om de swing een fractie beter te maken. Zelf heb ik nooit zoveel gegeven om de details van de swing, ik was altijd meer bezig met het spel op de baan. Dat is dan ook de voornaamste reden dat ik geen teachingprofessional ben geworden, maar nu golfbanen ontwerp.

Die winterse maanden zijn wel een ontzettend nuttige periode. Na een lang speelseizoen is er even rust nodig. Ik moest weer terug naar de basis door te werken aan mijn fysiek, mijn set-up en mijn organisatie. Ook de baan moet in deze tijd bijkomen van alle golfers; er is groot onderhoud nodig en schade moet worden gerepareerd. Daarom zette ik de verwachtingen van mijn spel in de winter altijd op een laag pitje; zowel ik als de golfbaan waren nog lang niet in topvorm.

De swing voelde houterig en langzaam, het lichaam deed pijn en mijn korte spel en putten leek op dat van een dronken beginner. Oefenrondes op de baan, of de greens nou open waren of niet, speelde ik met een halve set in een klein tasje. Ik sloeg toch van de 'korte' wintertees en overal legde ik de bal op een mooi polletje. Putten deed ik met mijn ogen dicht en ik concentreerde mij alleen op een mooi contact en lekker gevoel.

De golfbaan heeft een zelfde winterdip, zeker als deze op zware kleigrond ligt. Het gras groeit niet of nauwelijks, schimmels liggen overal op de loer en door de nattigheid zijn veel greens en tees hobbeliger dan normaal. Net als die zware trainingen op de range verrichten de greenkeepers in de baan groot onderhoud aan het gras, het bos en de waterpartijen. Bunkers worden voorzien van nieuw zand en tees worden geëgaliseerd en uitgebreid. Natte plakken worden verholpen met het doorspuiten van de drainage. De greens krijgen meer licht en lucht door het kappen van schaduw-veroorzakende bomen en struiken.

Tegenwoordig stel ik de winter meer op prijs; dit is de tijd dat er belangrijke dingen hersteld en verbeterd kunnen worden voordat de golfers weer gaan scoren. Tegen hen zeg ik: nog even geduld, dan groeit alles weer en is het beter dan voorheen!

null

null

Deze column van Jurrian van der Vaart stond eerder in Golfers Magazine 1 in zijn rubriek Baanbesluit. Voortaan artikelen op je deurmat? Sluit dan hier een abonnement af op hét golftijdschrift van Nederland.