Uit Golfers Magazine: Cruijff

Het is alweer drie jaar geleden jaar geleden dat Johan Cruijff overleed. Andy Houtkamp schreef bij die gelegenheid een mooie column voor Golfers Magazine. De sterfdag van Nederlands grootste voetballer ooit is een mooi moment die column nog eens naar boven te halen. 

Cruijff

Weet jij nog waar je was op 9/11 of toen Kennedy vermoord werd? Waar heb je de eerste maanlanding gezien? Sinds 24 maart 2016 is er voor mij een bij gekomen. Het was op de derde hole van de Nunspeetse, de zuidlus. We waren net bezig met een lekker rondje golfen. Paul, Koos, Frans en ik. Nu heeft Frans de onhebbelijke, tegen alle golfregels indruisende, gewoonte dat hij zijn telefoon aan laat staan bij het golfen. Er zou zo maar eens een onmisbaar telefoontje kunnen komen. Nog niet meegemaakt overigens, maar dat terzijde.

We hadden onze drive gehad en Frans meldde opeens dat Johan Cruijff overleden was. Koos is een ex-werknemer van Voetbal International, Paul en Frans hebben ook veel met de sportwereld te maken en uiteraard zit ondergetekende ook volop in het voetbal. Even moesten we slikken en beseften we dat het wel heel snel gegaan was met de mooiste voetballer aller tijden.

En dan ga je terugdenken, of je wilt of niet, aan de speciale momenten die je met zo’n grootheid hebt mogen delen. Voor mij was dat met name de periode begin jaren negentig toen Cruijff trainer van FC Barcelona was. Ik werkte bij RTL en wij hadden de rechten van het Spaanse voetbal. Elke week pakte ik mijn koffertje om in het weekend twee wedstrijden te verslaan. Uiteraard was een van die wedstrijden de uit- of thuiswedstrijd van Barcelona. Spelers als Koeman, Laudrup, Stoichkov en Richard Witschge haalden onder leiding van de grootmeester zelf voor de eerste keer in de geschiedenis de Europa cup 1. En ik mocht daarbij zijn en de interviews achteraf maken. Altijd, toen nog wel, een feestje.

Maar mijn gedachten gingen vooral terug naar die zonnige dinsdagmiddag in de buurt van Barcelona. Er werd een nieuwe golfbaan geopend en de trainer van Real Madrid, Guus Hiddink, en die van FC Barcelona, Johan Cruijff, werden gevraagd om hem te openen door een paar holes te spelen. Onder toeziend oog van veel pers en nog meer publiek bereidde Hiddink zich voor op zijn drive. Een enorme swing en het balletje ging ver, maar wordt nog steeds gezocht want het werd nooit meer teruggevonden. En toen kwam de nog niet zo lang golfende Cruijff aan de beurt. Zorgvuldig werd het balletje op de tee gelegd, een paar oefenswings die weinig goeds beloofden, een stapje naar voren en de swing. Het balletje kwam keihard tegen een bordje rechts van de tee met daarop in grote letters 'Hole One', een doffe knal volgde en het kleine witte gevaarte stuiterde terug tot vlak achter Cruijff en vlak voor de geschrokken fotografen. Cruijff draaide zich om, keek met zijn grote, trouwe hondenogen naar het balletje, keek daarna omhoog en haalde zijn schouders op. Even was het doodstil, maar daarna kwam er een daverend applaus, alsof hij de bal op een halve meter van de hole had geslagen. De glimlach van JC was mooi. Hij wist het ook op dat moment. De beste voetballer ter wereld zijn betekent niet automatisch dat je ook een topgolfer bent.

Hij mocht dan geen topgolfer zijn, maar zelfs met een mislukt teeshot kreeg hij de handen op elkaar. Een prachtig sportman is heengegaan, maar de glimlach en zijn trouwe, ontwapenende ogen zal ik nooit vergeten.

24 maart 2016 - 24 maart 2019