Mijn Drive: Jan Lammers

Waarom werd je ooit gegrepen door de golfsport? Wat zorgt ervoor dat je terug blijft komen? Wat zijn je mooiste herinneringen? In de rubriek 'Mijn Drive' vertellen bekende en minder bekende golfers wat ze drijft in de golfsport.

jan lammers

Jan Lammers (Zandvoort, 1956, handicap 'ongeveer 16') brengt al vrijwel zijn hele leven achter het stuur door en reed in nagenoeg alle klassen, inclusief de Formule 1. Deze week heeft hij het veel te druk met de derde editie van de Grand-Prix van Nederland, maar als hij de kans heeft staat hij weer op de golfbaan.

Mijn eerste keer

‘Of het echt de allereerste keer was dat ik een club in mijn handen had, weet ik niet meer. Maar begin jaren tachtig meldde ik me samen met Nelson Piquet (voormalig wereldkampioen Formule 1, red.) tussen een paar races door op een baan ergens in Australië. We wisten allebei van toeten nog blazen. We wisten bij wijze van spreken nog net dat het niet de bedoeling was om met die kar tot aan de vlag te rijden en stonden de bal letterlijk van de straat te slaan met die gloednieuwe huursets. Het was beregezellig, maar ik schaam me er nog steeds voor als ik het me weer voor de geest haal.’

Clubgebonden of vrije golfer

‘Ik ben niet zo’n clubmens, maar woon op struikelafstand van The Dunes in Zandvoort en beschouw die baan en het bijbehorende clubhuis bijna als mijn huiskamer en voortuin. Als ik geen zin heb om te koken, loop ik net zo makkelijk daarheen om even een uitsmijter te eten bij Nigel en zijn vrouw. De gedrevenheid en passie van de eigenaren, de familie Lancaster, is aanstekelijk. Altijd zijn ze met hun baan bezig. Wie er nog nooit geweest is, weet niet wat hij meemaakt. Mensen die zeggen dat ze een duinbaan als de Kennemer moeilijk vinden, zijn nog nooit op The Dunes geweest. Daar wordt pas écht elk foutje direct afgestraft. Het is heerlijk om na het eten een rondje te lopen. Tas op de rug, muziekje aan, en binnen een uur ben ik weer terug. Dat de baan zo dichtbij is, maakt de drempel om 'even' te gaan spelen ook heel laag.’

Mooiweergolfer of door weer en wind

‘Ik kan foto's laten zien waarbij je het water van mijn paraplu af ziet stromen. Dus nee, ik ben zeker niet alleen een mooiweergolfer. Natuurlijk speel ook ik liever met lekker weer, maar door een beetje regen laat ik me niet tegenhouden. Al moet ik toegeven dat we vroeger gewoon ontkenden dat het slecht weer was. Maar op een gegeven moment besef je dat als het al te koud is niet alleen veel minder leuk is, maar dat de kans op blessures dan ook flink toeneemt.’

Les of zelf knutselen

‘Ik heb les gehad. Mark Metgod heeft nog wel eens wat pogingen ondernomen om de machine aan de praat te krijgen. Maar ik golf vooral spontaan, als ik plots tijd en zin heb, en dat is wat lastig in te plannen voor een pro. Ik vind het leuk om online-instructies te kijken, al doe ik dat ook te weinig. Ik kijk graag naar Christina Ricci van het kanaal More Pars. Goede tips, maar vooral ook de manier waarop ze het doet is leuk, met veel humor en zo'n slepend Amerikaans accent. Oefenen vind ik op zich wel leuk. Maar als ik tijd heb, ga ik liever een rondje spelen. Dat is toch uiteindelijk het lekkerst?’

Grootste golffrustratie

‘Ik ken totaal geen frustratie op de golfbaan. Echt niet. Nooit. Het heeft ook geen zin om kwaad te worden als het niet gaat. Als een bokser kwaad wordt, krijgt hij juist klappen. Je moet de rust in je hoofd bewaren. Wanneer ik slecht speel en voel dat het ’m niet wordt die dag, dan doe ik er alles aan om het de beste slechte ronde te maken die ik in me heb. Dat zeg ik ook tegen mijn zoon, met wie we nu druk zijn met karten. Lig je achtste en zit winnen er niet meer in? Dan kun je je kop laten hangen of je kunt proberen om zevende te worden. Is dat gegeven de omstandigheden het hoogst haalbare, dan heb je het goed gedaan. Je moet werken vanuit de positie waarin je zit. Als ik op koers ben voor een rondje 43 op The Dunes, dan moeten het er geen 44 worden.’

Dutch Open of Dutch Grand Prix

‘Die twee zijn niet te vergelijken. Rozen en tulpen zijn ook allebei mooi. Vanwege mijn DNA is het natuurlijk het racen, maar het Dutch Open is ook een fantastisch evenement. De Formule 1 is alleen zo'n immens podium, met als het goed is zóveel toeschouwers en aandacht, dat is met niets vergelijkbaar. Het is prachtig dat Max daar zoveel mensen enthousiast voor krijgt. Hetzelfde geldt voor Joost en het Dutch Open. Dat soort jongens werken als inspiratie voor de jongens en meiden die na hen komen.’

(Deze Mijn Drive stond eerder in Golfers Magazine 7 van 2021)

Clubs & amateurs
  • Anneke Hymmen