Luiten: 'Dit zijn de dagen'

Nagenoeg foutloos was Joost Luiten op de slotdag van het KLM Open. 'Ik zal niet vaak beter hebben gespeeld'

Van hot naar her werd Luiten gesleept na afloop van zijn overwinning. Een batterij camera's wilde iets van hem horen, hij kreeg twee keer de beker in zijn handen gedrukt, duizenden mensen gaven hem een lang, warm en hard applaus, een foto hier, een handtekening daar, en toen moest hij ook nog naar de persconferentie. Al het gedoe deed aan zijn humeur niets af. De glimlach zal nog wel even op zijn gezicht gebeiteld staan ook.

'Dit had ik aan het begin van de week absoluut niet durven dromen', was Luiten eerlijk. 'Natuurlijk zeg je het wel - ik vind dat je als sportman altijd voor het hoogste moet gaan tenslotte - maar op basis van de afgelopen maanden zou het raar zijn als ik dacht hier wel even te gaan winnen. In de challenge met Thomas Pieters maandag werd ik gewoon afgedroogd, ik geloof niet dat ik ook maar één par heb gemaakt. Op de baan en op de range was ik gewoon niet goed. Het tempo in mijn swing was niet goed en ook mentaal was het niet in orde. Ik was de laatste weken te snel geirriteerd, te snel afgeleid ook.'

Afgelopen donderdag, tijdens de eerste acht holes van het KLM Open, was dat probleem nog nadrukkelijk zichtbaar, maar halverwege de diezelfde eerste ronde kwam de ommekeer.

'Halverwege de ronde, op mijn negende hole, was het vertrouwen en gevoel er ineens weer wel en daarna heb ik bijna geen ijzer meer slecht geraakt. Natuurlijk is dat niet iets wat van de een op de andere hole verandert, daar ben ik met Chris (Henry, zijn mental coach, red) en de rest van mijn team al langer mee bezig, maar het kwam er steeds meer uit. Ik was niet meer bezig met het eindresultaat maar met het proces. Het zijn allemaal cliche's maar als je de juiste focus hebt, vertrouwt in je swing, blijft bij je routines, dan kan je een eind komen.'

Joost Luiten valt coaches Phil Allen (r) en Chris Henry in de armen. | Poppe de Boer

Een goed uitgevoerd proces brengt 'als vanzelf' een goed resultaat. En dat was precies wat er met Luiten gebeurde deze week. Pas op de 51e hole maakte hij zijn eerste bogey van de week - en in totaal maakte hij er zelfs maar drie - en hij reeg de birdies aaneen als kralen op een ketting.

'Zowel vrijdag als vandaag hoefde ik maar naar de bal te kijken en ze gingen er in. Ik bleef geduldig, bleef bij mijn gameplan. Ik zei vrijdag al dat dit de dagen zijn waar je het voor doet maar dat ze er niet zo heel vaak zijn. Dat ik uitgerekend nu twee van die rondes neer kan leggen is heel mooi. Ik denk niet dat ik op deze baan ooit lager dan twee onder par heb gespeeld, dus dan zijn een 64 en een 63 wel heel lekker en op een goed moment. Ik denk niet dat ik vaak beter heb gespeeld dan dit.' 

De goede ronde vrijdag zorgde ervoor dat Luiten 'in the mix' kwam, de eerste en derde ronde zorgde ervoor dat hij daar niet uit ging. En de slotronde van vandaag maakte het helemaal af. Met -19 won hij voor de tweede keer in drie jaar tijd het KLM Open.

'Nee, ik heb nooit heel bewust gedacht aan een tweede overwinning in dit toernooi gedacht. Natuurlijk, ik ga elke wedstrijd in met de intentie om deze te winnen, maar dat ik zo snel na de eerste overwinning hier alweer met de beker sta, had ik niet durven denken. En nee, ik kan niet zeggen welke van de twee nou mooier is. Die tegen Jimenez was mooi omdat het de eerste was en na een play-off, maar de achttiende op mogen lopen in de wetenschap dat je gewonnen hebt is ook wel heel mooi hoor'. 

Joost Luiten op weg naar de green van achttien, op weg naar de overwinning. | Golfsupport