Masters: te veel favorieten?

Bij een groot kampioenschap zijn er meestal drie favorieten en vijf kanshebbers. Dat beeld wordt dan bevestigd door de quotes van de Britse bookmakers.

Maar de wedkantoren uit Groot-Brittannië weten het kennelijk ook niet: er zijn ook voor hen te veel favorieten voor de zege in het eerste Major van 2018.

Donderdagochtend, zes uur voor het eerste teeshot van de 82ste editie van The Masters, was Jordan Spieth de belangrijkste kandidaat, maar zijn koers verschilde nauwelijks van die van Rory McIroy, Justin Thomas en Dustin Johnson.

Daarna is er een minimaal gat met Justin Rose en Tiger Woods, gevolgd door Phil Mickelson, Bubba Watson en Jason Day. De groep erna bestaat uit Paul Casey, Rickie Fowler en Jon Rahm.

Titelverdediger Sergio Garcia, Henrik Stenson, Alex Noren en Tommy Fleetwood volgen in het pelotonnetje daarachter.

Het zijn allemaal namen waarvan je zondagavond, na de prijsuitreiking in de Butler Cabin, zou zeggen: “Klopt wel. Geen slechte winnaar”.

De vraag is echter of we met zoveel reële kandidaten aan 72 holes voldoende hebben om tot een kampioen te komen.

De eerste het sudden death-verlenging in 1979 meegerekend zijn er in The Masters elf play-offs geweest, waarvan vier in de laatste negen jaar. Opmerkelijk is dat de beslissing altijd op de eerste of de tweede extra hole viel.

Wat dat betreft hebben de Hoge Heren van Augusta National steeds veel geluk gehad, want vanwege de laatste finish is er na de laatste ronde niet al te veel daglicht meer. Verder dan vier play-off holes kom je niet, zeker als het een beetje somber weer is.

En op een beslissing op maandagochtend zit niemand te wachten.

Maar met zo’n grote groep echte kanshebbers lijkt de kans op een twaalfde sudden death-verlenging behoorlijk groot. Wed je op een play-off dan is de uitkering van de bookies in ieder geval een stuk lager dan die bij de voorzichtige topfavoriet Jordan Spieth: 11 tegen 4 om 10 tegen 1.