Winterview 2016 - Darius van Driel

Direct promoveren naar de Europese Tour zat er uiteindelijk niet in voor Darius van Driel, maar de tweedejaars professional kan terugkijken op een uitstekend 2016. En ook 2017 begon goed.

Begon goed ja. Dat is geen tikfout. Van Driel speelde na zijn deelname aan de World Cup mee in het Australian PGA Championship en eindigde bij die wedstrijd van het seizoen 2017 knap als zesde. Net niet goed genoeg om een startbewijs te verdienen voor de volgende wedstrijd van de Europese Tour, wel goed voor een forse cheque, en – minstens zo belangrijk – nogmaals de bevestiging dat hij op het hoogste niveau meekan.

'Het waren een paar mooie laatste weken van het seizoen ja. Eerst de World Cup met Joost en daarna dit toernooi. Hoewel ik behoorlijk moe was, kon ik me nog goed opladen. Als ik de cut had gemist was dat niet heel erg geweest – had ik lekker een paar surflessen genomen of zo – maar leerzaam zou het hoe dan ook zijn. Maar het was niet alleen leerzaam, ook financieel was het heel interessant. Ik heb in de twee weken zoveel verdiend dat ik mijn jaar anders in kan gaan richten. Of eigenlijk dat ik dingen kan doen – zoals trainen bij Robert-Jan (Derksen, red) die ik eerder niet zou doen.'

Van Driel verdiende in de twee weken op het hoogste niveau zo'n zestigduizend euro. Nagenoeg net zoveel als in de rest van het seizoen bij elkaar. En hoewel de €63.101,- van de Challenge Tour een prima salaris was, was het ruim onvoldoende om bij de beste vijftien van het jaar te eindigen.

'Daar was dit jaar ook wel heel veel geld voor nodig. Ruim meer dan in andere jaren in elk geval. Het is jammer dat ik dat doel niet heb gehaald. De top-15 van de Order of Merit. Het mag dan mijn eerste jaar op dit niveau zijn geweest, mijn doel was toch echt om direct door te stromen.'

Na een uitstekend jaar op de Alps Tour begon Van Driel zelfverzekerd aan het nieuwe jaar. En waarom ook niet?

'Precies! Ik had van andere jongens al wel begrepen dat je als je meedraait in de top van de Alps meedraait, je goed genoeg bent om het op de Challenge Tour ook te redden...en ik had het circuit gewonnen. Ik begon goed in Kenia (T8), maar daarna werd het even lastig. Ik miste een aantal keer de cut en vroeg me meteen af: Oke, wat moet er anders? Wat doen zij beter dat zij het wel redden hier? Dat was snel ja, maar je moet ook wel toch? Het jaar gaat ook snel en voor je het weet loop je achter de feiten aan.'

'Een van de dingen die me direct opviel was dat ik op de Alps Tour met mijn 26 jaar een van de ouderen was, en dat ik op de Challenge meteen weer bij de jongeren behoorde. Maar vooral ook dat het veld veel breder is. Er lopen zoveel jongens rond die soms al jarenlang op het hoogste niveau hebben gespeeld, die zoveel ervaring meenemen, dat je je daar echt een weg in moet vinden.'

'Voor wat betreft mijn spel wist ik dat het allround gewoon beter moest en dat vooral mijn scorende ijzers scherper moesten. Ik ben misschien niet de allerlangste van de Tour, maar Joost zei op de World Cup nog dat ik dat prima compenseer met hoe recht ik sla. Als je je korte ijzers dan dichterbij kan slaan, ga je gewoon heel veel birdiekansen krijgen. En zó kort ben ik ook niet hoor, volgens mij gemiddeld een meter of zeven korter dan iemand als Joost. Dat is te overzien. En verder moet alles gewoon professioneler. Ik speelde op de World Cup voor het eerst met een professionele caddie die mij ging vertellen wat ik moest doen...dat had ik nog nooit meegemaakt!', lacht Van Driel.

Vanaf het begin van de zomer begon het echt te lopen bij de Nederlander. In een periode van tien opeenvolgende weken haalde hij negen keer de cut en eindigde hij vier keer bij de beste tien waardoor zijn uitgangspositie voor de tweede helft van het seizoen aanzienlijk veranderde. Al veranderde zijn planning niet.

'Misschien had ik wel ergens wat extra rust moeten nemen, maar als je in de buurt van die top-15 bent, dan heb je niet het idee – of de luxe – dat je zomaar toernooien kan laten lopen. En ik wilde alle kansen ook gewoon pakken. Ik heb geloof ik net zoveel wedstrijden gespeeld als Joost, alleen heb ik er drie maanden minder de tijd voor gehad... Dus toen het eind van het seizoen naderde was ik wel redelijk moe ja. Ik kan het reizen gelukkig goed verteren – het helpt dat ik niet snel een probleem met te weinig beenruimte heb – en val nog in slaap op de vlucht van Engeland naar Nederland. Al was de terugreis uit Australië – 44 uur met een aantal gemiste vluchten en vertraging – flink afzien. Aan de andere kant... met ruim zestigduizend euro op zak, is zelfs de grootste vertraging te doen, haha!'

Na het eerste leerjaar weet Van Driel precies wat hij wil. Eind 2017 – en zoveel eerder als mogelijk – wil hij op de Europese Tour staan.

'De week op de World Cup was wel heel bijzonder. Sta je daar tussen die gasten, overal mensen, camera's die met je meelopen. Dan weet je weer goed dat je daar gewoon zo snel mogelijk naar toe wilt. De top-15 is en blijft een reëel doel, ook voor volgend jaar. Op basis van mijn ranking kan ik nog een wedstrijd of vijf, zes op de Europese Tour spelen dus dat is ook een mogelijkheid. Al moet het wel passen met het schema van de Challenge Tour, want daar ligt echt mijn focus op dit jaar. Als alles dit jaar iets professioneler wordt, als het spel net even wat minder schommelingen gaat vertonen en als het nieuwe materiaal gaat doen wat ik er van verwacht, dan moet ik eind volgend jaar gewoon op de Europese Tour kunnen spelen.'

_{(Foto: Golfsupport)}