Reizen: Littouwen

Europees middelpunt

littouwen

Het is een leuke quizvraag. Waar ligt het geografische centrum van Europa? Wedden dat niemand het antwoord weet? Het antwoord is Litouwen. Een bijzondere en onverwachtse golfbestemming.

Litouwen, het grootste land van de drie Baltische Staten - Estland, Letland, Litouwen - is onder veel Nederlanders een onbekende reisbestemming. Vreemd, want de Republiek Lithuania, grenzend aan Wit-Rusland, Polen en Kaliningrad, ligt dichterbij dan je denkt. En heeft veel moois in petto voor haar bezoekers. Niet in de laatste plaats voor golfers. Rond de historische en ook moderne hoofdstad Vilnius vind je drie geweldige golfbanen. Waar het behalve heerlijk, vooral ook rustig golfen is. Op de meeste dagen kom je in de baan niemand tegen. Wachten op je voorganger op de tee? Kansloos. Filevorming tussen hole acht en negen? Uitgesloten. Precies daar waar Nederlandse golfers zich in eigen land aan ergeren maak je in Litouwen niet mee. Wie zoekt naar een betaalbare golfbestemming waar rust de regel is moet zeker een keer naar Litouwen gaan.

Euro

Met minder dan drie miljoen inwoners is het overal rustig in Litouwen. In de stad, op de weg, in restaurants en hotels. Sinds de republiek in 2004 toetrad tot de Europese Unie werken honderdduizenden inwoners buiten de landsgrenzen, in West-Europa, en veel toeristen bezoeken het land nog niet. In 1990 was Litouwen overigens het eerste land dat zich losmaakte van de Sovjet-Unie. Met een historische kettingreactie in Oost-Europa tot gevolg. Helemaal los van de Russische Republiek en ook Wit-Rusland is Litouwen nog niet. Energie komt voornamelijk uit Rusland en in de weekenden doen drommen Wit-Russen de ‘westerse’ winkels van Vilnius aan. Waar betaald wordt met de vertrouwde euro. Gevolg van de Europese toetreding. Net als het prima wegennetwerk, ook met hulp van Brussel.

Bunkers

Maar laten we beginnen met de golfbanen, niet gefinancierd door Europa, maar minstens zo goed van kwaliteit. Er zijn er zeven. Golfers Magazine speelde op drie daarvan. Sostiniu Golfo Klubas (The Capitals Golf Club) ligt iets buiten Vilnius op de weg naar de stad Kaunas. De betrekkelijk jonge par-71 baan (2008) strekt zich uit over 145 hectare. De Engelse golfbaanarchitect Peter Chamberlain nam bij zijn ontwerp acht bestaande meertjes heel natuurlijk op in de baan. Vooral bij de tweede negen holes kom je veel water tegen. Om de baan wat extra uitdaging te geven voegde de architect er nog eens 67 bunkers aan toe. Een knappe jongen (of meisje) die het lukt om de ook nog licht geaccidenteerde The Capitals te spelen zonder ook maar één keer in de bunker terecht te komen. De achttien holes maken overigens onderdeel uit van het beschermde natuurpark Pipiriskiu Geomorfologinis Draustinis. Groen is wat hier de klok slaat. Niet heel onlogisch. Litouwen kent een gematigd zeeklimaat met koele winters en milde zomers waardoor het voorjaar relatief droog is en de zomers zonnig en warm. Niet het stereotiepe Oostblokweer dat je associeert met koud, nat en winderig.

Veel golfbanen zijn vanaf november overigens gesloten om dan in het vroege voorjaar weer open te gaan. Voor een golftrip is de periode mei tot en met september ideaal. De fairways liggen er dan het beste bij, de neerslag is beperkt en het kwik kan in de zomer oplopen tot zo’n 25 graden. Sostiniu Golfo Klubas is een prima starter voor een paar dagen golfen in Litouwen. Niet te moeilijk, met ook voor de geoefende speler voldoende uitdaging om rustig te wennen aan het geaccidenteerde terrein. Het is verstandig om een buggy te nemen omdat de achttien holes zich over een flink terrein uitstrekken. De greens van de club verdienen wat extra aandacht. Voldoende snel en vlak, maar een green moet eigenlijk wel echt groen zijn!

Europees geografisch middelpunt

Wie gevraagd wordt ‘waar ligt het centrum van Europa?’ denkt misschien niet aan Litouwen. Toch ligt het exacte geografische middelpunt van ons werelddeel in de Baltische republiek. En wel naast hole zeven van Europos Centro Golfo Klubas waar een monument is ingericht dat je even met een snelle selfie moet vereeuwigen. Want zeg eerlijk, wie van je vrienden komt weleens in het centrum van Europa? De prachtig aangelegde achttien holes van ‘het centrum’ liggen op een half uurtje rijden van Vilnius (huur een auto, geen enkel probleem in Litouwen). De door de ervaren Zweedse landschapsarchitect Bjorn Eriksson aangelegde baan is in volstrekte harmonie met de omgeving. De rust overvalt je hier. De achttien holes, par-71 met een lengte van ruim 5,5 kilometer, zijn van uitstekende kwaliteit. Ruime fairways, roughs met bomen en hoog gras en voortreffelijke greens. In tegenstelling tot de vorige baan zijn hier weinig bunkers te vinden, maar des te meer waterpartijen. Beginnend op hole een kun je direct ‘aan de bak’. Een par-5 met een waterpartij in het midden die je of conservatief kunt omzeilen (extra slag) of via links met enig risico kunt aanvallen waarna de weg richting de green vrij is met par- of zelfs birdiekansen.

De eerste negen kennen meer van dergelijke holes. Longhitters met een rechte drive kunnen hun hart ophalen. Maar wees voorzichtig en reken je niet te snel rijk. Je coursemanagement moet op orde zijn om niet net in het water te belanden in plaats van er net voor of net achter. De par-3 zesde is wat water betreft een bijzondere hole. Omringd door een soort gracht dien je vanaf de tee zo’n negentig meter tot de vlag te overbruggen. Niet meer (water achter, links en rechts van de vlag) en eigenlijk ook niet minder als je je parkansen niet wilt verprutsen.

Speciaal voor de liefhebbers van verrassingen zijn de par-4 veertiende en vijftiende aangelegd. Holes die om finesse vragen. Een degelijke afslag biedt kansen op een goed resultaat, maar ook hier is het heuvelachtige terrein een extra hindernis. Bos en water en op de vijftiende bovendien nog een krappe doorgang. Het maakt de uitdaging compleet. Na een minder lastige par-3 zestiende zit het venijn in de staart voordat er kan worden geborreld in het clubhuis naast de appelboomgaard.
Europos Centro Golfo Klubas is zo’n baan die je eigenlijk twee keer moet spelen. Met de wijsheid van een eerste rondje ga je tijdens de tweede achttien ongetwijfeld nog net een tikje beter spelen. Eén zekerheid heb je wel, beide keren geniet je van het spel op een heerlijke baan.

The V Golf Club

Toch bewaren we ook bij deze trip het lekkerste voor het laatst. Ingespeeld en wel kun je net buiten Vilnius echt aan de bak op de 18-holesbaan van The V Golf Club. De par-72 parkbaan heeft een linksachtig karakter en hoort bij Vilnius Grand Resort, een uitstekend viersterrenhotel inclusief gloednieuw wellnesscentrum. The V Golf Club (2009) biedt achttien bijzonder uitdagende holes op championshipniveau met als bijnaam ‘The Beast of the Baltics’. Wie The V goed wil spelen zal echt het beste van zijn spel moeten laten zien. Iedere hole kent z’n uitdaging en vraagt om een slim gameplan want geen par is gratis. Wie The V Golf Club op de knieën krijgt mag z’n scorekaart inlijsten.

Het strakke design clubhuis biedt alle faciliteiten die je als verwende golfer wenst: een proshop, keurige lockerruimte, oefenfaciliteiten en een aan het clubhuis grenzende drivingrange. The V schrijft daarnaast gastvrijheid met een grote G. De parkbaan zelf is, in de sportieve zin van het woord, minder gastvrij. Een par zul je hier moeten verdienen, cadeautjes worden niet uitgedeeld. De baan is omringd door prachtige bomen, veel berken, pittige rough, heeft grote diepe bunkers en enkele waterhindernissen. In het geaccidenteerde terrein met ruim opgezette fairways ligt iedere hole op eigen grond, nergens lopen ze in elkaar over. Aan het werk dus. Hole twee is direct een lastige par-4 aan het begin van een ronde. Vanaf de afslag is het rekenen om de eerste smalle waterhindernis over de volle lengte te omzeilen. Met slag twee en drie moet je veilig op de green terecht zien te komen. Lastig genoeg, want de eilandgreen wordt ook verdedigd door twee bunkers. Ook bij de par-4 derde hole krijg je met dezelfde waterhindernis te maken. De par-4 achtste is alweer een lastige hole. Die vraagt om een strakke drive rechte drive om een soort flessenhals en een waterhindernis te verslaan. Lukt dat, dan ligt de weg richting een par open. De par-3 elfde tot slot is een fijne uitdaging met op links en rechts water die om een rechte slag met een ijzer-5 of 6 vraagt. Technisch niet onmogelijk, maar het water is intimiderend. Na achttien holes van The V is het goed uitrusten in het clubhuis met steakhouse.

(Dit artikel van Bert Tielemans stond eerder in Golfers Magazine)

World
  • Bert Tielemans