België in de lift

Wat doen de Belgen toch waardoor er steeds meer Belgische talenten boven komen drijven?

Gisteren (6 juli) stond in de NRC een artikel over de staat van het Belgische (en Nederlandse) tennis, waarbij de vraag waarom het dáár wél lukt (en hier dus niet) min of meer centraal stond. De vergelijkingen met de golfwereld zijn opvallend. Jan Kees van der Velden schreef er vorig jaar in Golfers Magazine 7 onderstaand artikel over:

Duwtje in de rug

Belgische golftalenten dienen zich de laatste jaren in ruime mate aan. En dat terwijl het land relatief weinig golfers heeft. Op zoek naar het geheim.

Tekst: Jan Kees van der Velden

Vier Belgen stonden deze maand op de deelnemerslijst van het KLM Open. Thomas Pieters en Nicolas Colsaerts plaatsten zich op basis van hun ranking op de Europese Tour. Amateur Alan de Bondt mag naar The Dutch na een zege in het Internationaal Jeugdtoernooi van Toxandria en Thomas Detry maakte op de Challenge Tour zoveel indruk dat hij van toernooidirecteur Daan Slooter een wildcard kreeg.

Vier Belgen in het KLM Open. ‘Nog nooit zijn het er naar mijn weten zo veel geweest’, zegt Marc Verneirt, de directeur van de VVG, de Vlaamse Vereniging van Golf.

De VVG is een van de drie belangrijkste stakeholders van het Belgische Golf. De Association Francophone de Golf (AFG) is de Waalse tegenhanger en natuurlijk is er de overkoepelende Koninklijke Belgische Golf Federatie.

De KBGF werd in 1912 – vier jaar voor de NGF – opgericht, maar in 2001 werd de Federatie als het ware gesplitst. Dat had onder andere met gewestelijke subsidies te maken. De KBGF houdt zich in de nieuwe constellatie met ‘nationale materies’ bezig, waaronder nationale teams en uitzendingen naar internationale toernooien.

Belgie telt volgens de website van de Europese Golf Associatie ruim zestigduizend geregistreerde golfers. Zij spelen op 89 banen, waarvan er 56 beschikken over achttien holes of meer.

‘Er zijn er zelfs iets meer golfers in’, aldus Verneirt. ‘Ongeveer 62 duizend. Daarvan zijn er ongeveer 37.500 lid van de VVG. Vlaanderen telt 54 banen, waarvan er 25 achttien holes of meer hebben.’

Belgische golfers betalen jaarlijks 52 euro voor hun ‘kaartje’. De KBGF krijgt daar de helft van. De VVG of de AFG – op basis van het aantal golfers in hun regio – ontvangen de andere 26 euro.

De groei van het aantal spelers bedroeg in afgelopen jaren een tot twee procent. Maar net als in veel Europese landen is de groei afgevlakt: voor 2016 wordt bij onze zuiderburen gerekend op een toename van 0,4 procent.

‘Veel clubs hebben moeite om zich aan een veranderende markt aan te passen’, zegt Marc Verneirt. ‘In Nederland hebben veel clubs afscheid genomen van het systeem met aandelen. Zover zijn we in ons land nog niet. Maar we moeten ook in Belgie naar een situatie waarbij er meerdere soorten lidmaatschappen mogelijk zijn.’

‘Er is wel sprake van een ander soort trend. Aan de ene kant zijn er initiatieven om exclusievere clubs op te richten: minder leden, meer contributie en een hoge kwaliteit. Een voorbeeld daarvan is de door Bruno Steensels ontworpen baan van The National Golf Club in Sterrebeek, niet ver van Brussel.’

‘Aan de andere kant zijn er de open en publieke zoals drivingranges. Daar kun je al lid worden voor 150 tot 200 euro.’

Belgie slaagde er in om een drietal - twee spelers en een speelster - in de top-60 van de twee Olympische rankings te laten eindigen: Thomas Pieters, Nicolas Colsaerts en Chloe Leurquin. En ze waren allen in Rio aanwezig. Ook Nederland had drie vertegenwoordigers, maar vanwege de strengere (lees: unfaire) eisen van NOC*NSF mocht alleen Luiten afreizen.

Feit blijft dat het qua kwalificaties 3-3 was. En dat terwijl de Belgen ruim zes keer minder golfers dan ons land hebben.

Maar er gebeurt meer: Leslie Cloots werd tweede in het EK voor amateurs. Adrian Dumont de Chassart legde in Zwitserland beslag op de titel in het Europees Young Masters. De al genoemde Alan de Bondt troefde op Toxandria onder anderen alle Nederlandse talenten af.

Gevolg van de splitsing in 2001 is dat de VVG en de AFG hun topsportbeleid op hun eigen wijze invullen. Het systeem van de Vlamingen is aanzienlijk strakker, dan dat van hun Franstalige collega’s.

‘Bij de jeugd zie je echter dat Waalse spelers en speelsters domineren’, zegt Verneirt. ‘Dat heeft een duidelijke reden: in Vlaanderen is golf lang niet altijd de eerste sport. Hockey is in de meeste gevallen belangrijker en daardoor is golf bij de jeugd veel recreatiever van karakter. In Wallonië wordt het door kinderen van meet af aan echt als een sport gezien.’

Maar dat gegeven verhindert de VVG niet om een strak systeem te hanteren, waarin geen talent wordt gemist. Kinderen van zes tot twaalf worden regionaal getraind en gecoacht en er zijn wedstrijdjes met een speels karakter.

‘Dat is niet anders dan in Nederland met zijn jeugdtours’, zegt Marc Verneirt. ‘Maar het bij het vervolg pakt de VVG het volledig anders aan.’

Voor jongens en meisjes vanaf twaalf is er de VVG Topsportschool in Hasselt. ‘Een op zich gewone middelbare school’, zegt Verneirt. ‘Maar dit verschil dat er geen 32 maar twintig uur les wordt gegeven. De kinderen verblijven in een internaat en op dinsdag-, woensdag- en donderdagmiddag plus vaak op vrijdagochtend trainen ze op de golfbaan van Hasselt die op fietsafstand ligt.’

Het leeuwendeel van de kosten wordt betaald door de VVG. De ouders dragen per jaar 1.400 euro bij plus de kosten van het internaat. Het golfgedeelte staat onder leiding van Karine Guerman (Technisch Directeur VVG), Laurence Veys (coordinator Topsportschool Hasselt) en de golfcoach die op Hasselt werkt, Ellen Smets. Daarnaast is er een keur aan andere experts, van een puttingcoach tot en met een sportpsycholoog.

Spelers als Thomas Pieters, Thomas Detry, Leslie Cloots en Alan de Bondt hebben de Hasselt-route gevolgd. ‘We hebben jaren gehad dat er daar wel twaalf golfers waren’, aldus Marc Verneirt. ‘Het zijn er nu zeven en volgend schooljaar vijf of zes. Het is niet gratis en ook niet onbereikbaar voor de ouders. Indien nodig kan over de hoogte van de bijdrage worden gesproken. Geld is nooit de reden geweest dat kinderen niet naar Hasselt konden.’

Deel drie van de route wordt vaak in de VS afgelegd. Thomas Pieters combineerde school en studie aan de Universiteit van Illinois. Daar viel hij op door het individuele klassement van de NCAA-competitie 2012 te winnen. In het 54-holes toernooi op de moeilijke baan van de Riviera Country Club bij Los Angeles – decor van meerdere Majors en een jaarlijkse wedstrijd van de US Tour – had hij met vijf onder par liefst elf slagen voorsprong op de rest van het veld.

Thomas Detry volgde Pieters’ voorbeeld – ook hij ging naar de Universiteit van Illinois – en momenteel zijn er vijf VVG-talenten die in de VS studeren: Kristof Ulenaers (Radford), Alan de Bondt (Houston), Leslie Cloots (North Carolina), Yente van Doren (Lindenwood) en Charlotte de Corte (Old Dominion).

‘Na een paar jaar hebben we als VVG wel redelijk door hoe je met Amerika en de colleges moet omgaan’, zegt Marc Verneirt. ‘Feit is dat het ons en de spelers en speelsters goed bevalt.

Stap 4: pro of niet? ‘Dat is de vraag’, zegt Verneirt. ‘Met Top Golf Vlaanderen zijn we als VVG klaar om de talenten een duwtje in de rug te geven. Qua financiën en qua begeleiding. En wat de geldelijke steun betreft, is dat een stuk minder dan in Golfteam Holland het geval was. ‘De NGF vertelde mij ooit dat de spelers ook geld kregen om bij Albert Heijn boodschappen te doen. Wel, zo ver gaan we niet. Ook hier is het een duwtje in de rug, mocht dan mogelijk zijn. Dat we dit als Top Golf Vlaanderen kunnen doen, hebben we mede te danken aan het feit dat golf de Olympische status heeft. Levert ons toch zo’n 120 duizend euro per jaar op.’

‘Begeleiding is het belangrijkste element richting spelers. Zo willen we absoluut niet dat ze alleen in de wereld zijn. Een caddie die meegaat, is een must. Anders lopen ze maar verloren rond.’

‘En als er successen worden geboekt – denk aan een Pieters, denk aan een goede start van Detry op de Challenge Tour – dan claimen we dat niet als VVG. We dragen ons steentje bij, we zijn er indien nodig altijd voor hen. Wat dat betreft stellen we ons op als ouders: onvoorwaardelijk liefde.’

(Foto: Getty Images / Dit artikel was eerder te lezen in Golfers Magazine 7 / 2016)