Otaegui eerste winnaar The Belgian Knockout

Een keer eerder won de Spanjaard op het hoogste niveau. Vorig jaar was dat, in Duitsland, uitgerekend een écht matchplaytoernooi, tegenover de afgeleide vorm die deze week werd gespeeld op Rinkven. Al zag de winnaar dat anders.

'Ik speelde hier eigenlijk alle dagen gewoon strokeplay. Ja, je hebt weliswaar maar een tegenstander, maar ik speelde toch vooral tegen de baan en niet tegen mijn tegenstanders.'

Hoe de 25-jarige Spanjaard het ook deed, na twee rondes strokeplay en vijf rondes van negen holes medal-matchplay, vond hij zichzelf opnieuw terug op de eerste tee, voor de finale tegen de Fransman Benjamin Hebert, die - in elk geval in theorie dan toch - een klein voordeel had. De Fransman had weliswaar nog nooit gewonnen op het hoogste niveau, er stonden wel zes zeges op de Challenge Tour achter zijn naam, en vooral een zege op de Alps Tour uitgerekend op Rinkven.

De finale bleek een spannend gevecht. De eerste hole speelden zenuwen beide spelers duidelijk parten (beiden maakten bogey) al kan het ook zijn dat beide spelers even moesten wennen aan het op de fairway meelopende publiek. Normaal gesproken zie je zoiets alleen op een slothole van een toernooi van de Europese Tour, hier mochten de toeschouwers onder strakke en uitstekende begeleiding van de marshals met hun neus bovenop de spelers staan.

Na het moeizame begin ontspon zich een meeslepende partij matchplay waarbij de kansen over en weer gingen. Hebert kwam op hole twee op voorsprong, op hole vier trok Otaegui de stand weer gelijk om - nadat beiden par maakten op hole 5, het gas stevig in te trappen en niet meer om te kijken. 

De Spanjaard maakte drie opeenvolgende birdies waar de Fransman, ondanks aanvallender keuzes van de tee, niet verder kwam dan een birdie. Met drie onder par tegen een onder par kreeg de man uit San Sebastian niet alleen het grootste applaus en de grootste cheque, Thomas Pieters overhandigde hem eigenhandig de trofee die hoort bij The Belgian Knockout.

'Dit is een hele mooie overwinning. Ik denk dat we allebei heel goed speelden deze laatste negen holes. De greens werden steeds harder, en omdat ze niet zo groot zijn, moest je er echt voor zorgen dat je de bal op de goede plaats liet stuiteren. Het seizoen is nog lang, maar ik hoop dat Thomas Bjorn gekeken heeft...'

Einduitslag