Koepka wint vierde major

De laatste ronde was niet de beste van de nieuwe nummer 1 van de wereld, maar het was goed genoeg om de zesde zege op het hoogste niveau bij te mogen schrijven op zijn palmares. 

Vier van die zes overwinningen behaalde de oersterke Amerikaan in Majors: in 2017 en 2018 het U.S. Open, en in 2018 én dus 2019 het PGA Championship. En of dat rijtje nog niet bijzonder genoeg is, won hij precies de helft van alle Majors die in de periode tussen zijn eerste en voorlopig laatste majorzege werden gespeeld.

Dát Koepka zijn titel in het naar mei verplaatste PGA Championship ging verlengen stond eigenlijk al voor aanvang van de laatste ronde vast. Vanaf zijn openingsronde in 63 slagen ging hij ruim aan de leiding, en ook op de slotdag bleef de voorsprong comfortabel.

Hoewel..? Al op de eerste hole maakte Koepka een eerste bogey, op de holes die volgden miste hij menig fairway, en ondertussen kwam 's werelds nummer 1 Dustin Johnson steeds dichterbij. Zó dichtbij zelfs dat het gat met nog een paar holes te spelen was teruggelopen tot slechts één slag. 

Koepka raakte, ondanks het krimpende gat en enkele missers van zijn kant niet in paniek en had het geluk nu en dan ook aan zijn zijde: op de par-4 zevende miste hij bijvoorbeeld zijn drive ver rechts, maar wonder boven wonder eindigde hij via de bomen midden op de fairway. Of neem de gemiste drive links op de par-5 dertiende waar hij zijn bal vond op platgelopen gras in plaats van het kniehoge gras centimeters verderop. Noem het, naast het uitstekende spel van de eerste drie dagen, het geluk van de winnaar.

Want goed kan het spel van de laatste dag niet genoemd worden, en dat kwam niet alleen door de lastige omstandigheden. Zo maakte hij meer bogeys als in de overige rondes bij elkaar, waarvan vier op rij van hole 11 tot en met hole veertien, en miste hij meer fairways en vond minder greens dan hij van donderdag tot en met zaterdag deed, en besloot hij het toernooi met een ronde in 74 slagen (+4).

Het maakte uiteindelijk allemaal niets uit. Met in totaal 272 slagen (-8) hield hij het hele veld achter zich voor de vierde Majorzege uit zijn loopbaan. En vrijwel zeker niet de laatste.

Uren voor de Wanamaker Trophy aan de Amerikaan werd overhandigd, stapte Joost Luiten al van de baan na zijn beste score van de week binnen te hebben gebracht.

De Nederlandse nummer 1 wist dat een goede plek in het klassement na zijn 77 van dag 3 er niet meer inzat, maar toonde desondanks karakter op weg naar een prima level par.

Op de zesde liep hij nog tegen een dubbele bogey aan nadat hij niet uit de diepe rough wist te komen, maar verdere averij bleef hem goeddeels bespaard: met drie birdies en één bogey klom hij uiteindelijk zestien plaatsen in het klassement, T64, met een totaalscore van +11.

Met een ronde in level par heb ik vandaag laten zien dat ik de baan in principe wel aankan. Ik heb het zaterdag natuurlijk weggegooid. Je wordt op deze baan op alle onderdelen getest en als je dan iets minder, zit je zo aan een ronde +7. Maar voor mijn gevoel heb ik me vandaag wel gerehabiliteerd. Ik kan niet tevreden zijn met het eindresultaat, maar ik heb in een lastige major wel weer het weekeinde gehaald', aldus de Nederlander op zijn website.

Einduitslag