Interview: Gary Player, zestig jaar na zijn eerste Claret Jug

In 1959 zag de golfwereld er héél anders uit dan tegenwoordig, herinnert de Zuid-Afrikaan zich direct als hem gevraagd wordt terug te kijken op dat voor hem bijzondere jaar.

'Kort voor het toernooi kwam mijn vrouw met ons eerste kind naar Schotland. Ik had niet het geld gehad om voor haar geboorte terug te vliegen naar Zuid-Afrika. Ik was dolblij ze te zien, maar ik moest wel gewoon werken. Ik kwam op Muirfield aan en liep in het clubhuis aan tegen de secretaris, Colonel Evans-Lombe, ik zal zijn naam nooit vergeten, en hij vroeg bars wat ik daar kwam doen. Toen ik zei dat ik kwam oefenen voor The Open reageerde hij met 'Je komt hier echt niet oefenen jongen. Dit is Muirfield.' Toen ik zei dat ik mijn vrouw en kind bij me had, dat ik geen geld had én dat ik The Open ging winnen, reageerde hij: 'Niet alleen ga je hier niet oefenen, je bent ook nog eens een heel arrogante jongeman.' Lachend: 'Bij de prijsuitreiking stond hij erbij alsof híj het Open gewonnen had.'

Hoe beïnvloede die zege uw mindset voor de rest van uw loopbaan?

Enorm! The Open is altijd het belangrijkste toernooi voor me geweest. En dat zeg ik echt niet zomaar. De ene dag speel je driver wedge op een hole, de volgende dag driver ijzer-3. Afstanden betekenen niets hier. Al die jongens die de hele tijd alleen maar in hun yardage-book staan te kijken...die hebben er daar niet zoveel aan. The Open is zó anders. Je kan in een bunker liggen en naar achteren moeten spelen. Het weer kan er voor zorgen dat de middag een totaal andere baan oplevert dan in de morgen. Je moet echt het gevecht aan met de elementen. Je hebt je instincten nodig, geen boekje!'

(Interview gaat onder de foto door)

Wat zijn uw favoriete banen voor The Open en wat denkt u van Royal Portrush?

'Ik was een paar weken geleden nog op Portrush en ik betwijfel of er een betere linksbaan bestaat. Turnberry, na de renovatie en Royal Portrush zijn wat mij betreft dé banen. Ik had nooit gedacht het ooit nog mee te maken dat The Open naar Noord-Ierland zou gaan door alle problemen in het land, maar nu het zo ver is zal iedereen daar veel plezier aan beleven. Niet alleen de honderdduizenden die naar de baan gaan, maar ook iedereen die het thuis op tv kijkt.'

'Wie denk je dat er gaat winnen?'

'Ik geef Rory de meeste kans. En als dat gebeurt breken ze de tent af, geloof mij maar. Ik denk niet dat golf in Noord-Ierland iets mooiers mee kan maken. De kansen voor Tiger? Nou ja, Tiger is Tiger. Hij is een van de beste competitors die ik ooit gezien heb. Zijn putten en course-management zijn ongekend, maar hij is niet per se een goede driver en met de rough op Portrush moet je dat wel zijn. Daarbij komt de factor van het weer. Je moet gewoon een beetje geluk hebben met de loting. Maar nogmaals, Tiger zou het zomaar kunnen doen, al denk ik niet dat hij Jack voorbij gaat. De jaren gaan tellen, zijn lichaam is niet meer op zijn best, maar zijn comeback is natuurlijk ongekend. Ik ben een grote fan, al denk ik niet dat ik mijn laatste vijf dollar op hem in zou zetten.'

U besteed nog altijd veel tijd aan uw goede doelen. Hoe belangrijk zijn die voor u en wat heeft u er allemaal mee kunnen doen?

'We hebben door de jaren heen heel veel geld op kunnen halen. De samenwerking met de Berenberg Bank is daarbij heel belangrijk geweest. Overal op de wereld hebben we goede dingen kunnen doen, hebben we kinderen kansen kunnen geven. Als kind hadden we thuis ook helemaal geen geld, dus ik weet wat het is en als je dan in de gelegenheid bent om mensen kansen te geven, dan blijf je daar zo lang als je kan mee doorgaan. Dat geldt voor mij, maar net zo goed voor andere spelers. Het is niet voor niets dat zoveel internationale sterren zich altijd belangeloos inzetten voor het Berenberg Gary Player Invitational. De meeste spelers hebben tegenwoordig een eigen goede doel dat ze steunen, maar de hulp die ik altijd krijg is geweldig. Dat geeft zoveel energie, al geef ik toe dat het op bijna 84-jarige leeftijd wel langzaam zwaarder begint te worden om steeds de hele wereld af te reizen. Maar ik doe het graag want we veranderen er echt levens mee, we dragen iets bij aan de maatschappij.'

Hoe belangrijk is de steun van Berenberg voor u?

'Groot. Zonder hen hadden we nooit het succes kunnen hebben dat we hebben. Dat geldt overigens ook voor een partij als Rolex. Zonder dat soort bedrijven zouden heel veel goede doelen een stuk minder gesteund kunnen worden. Golf is bij uitstek een sport die ingezet kan worden voor goede doelen. Je kan niet een potje rugby-en met de beste spelers van de wereld, maar je kan wel tot op hoge leeftijd een rondje golfen met 's werelds beste spelers.'

Terug naar The Open, kijkt u er naar uit?

'Oh zeker. Ik beschouw dit toernooi altijd als het belangrijkste toernooi van het jaar. Je moet alle schoten hebben, je moet om kunnen gaan met tegenslag, je moet je instincten gebruiken, alles. Wie het toernooi ook gaat winnen, het wordt hoe dan ook een week waar we later met heel veel plezier op terug zullen kijken.'