Interview: Darius van Driel: 'Flinke stap'

Zege brengt Europese Tour stuk dichterbij. 'Ik denk dat ik nog elf- of twaalfduizend euro nodig heb voor een goede kaart.'

darius van driel

Ondanks dat hij door een lichte schouderblessure voortijdig uit het Duinzicht Invitational moest stappen, was de glimlach ook twee dagen na zijn overwinning in de Rolex Trophy geen moment ver weg bij de nummer 150 van de wereld. Op het terras van de par-3/4 baan in Wassenaar werd zijn in ijs verpakte schouder bedolven onder de klopjes en werden vele handen geschud.

'Het is jammer dat ik me hier terug moet trekken, maar het waren ook een paar hectische dagen natuurlijk. Na zo'n overwinning komt er van alles op je af, je slaapt niet echt goed, en ik denk dat ook de adrenaline wel wat met je doet. Ik zou al niet meedoen in België deze week – ik weet inmiddels van mezelf dat ik de week na een topnotering meestal niet goed speel – dus ik kan mijn schouder ook even tijd geven om tot rust te komen voor het seizoen weer verder gaat. Er staan nog een kleine tien wedstrijden op de kalender en daarin heb je nog wel wat nodig natuurlijk. Je weet dat als je bij de beste vijftien wilt staan aan het eind van het seizoen, je ergens moet winnen, dat sowieso. Die is nu binnen, maar daarmee ben je er nog niet, ik denk dat je dit jaar zo'n tachtigduizend euro nodig hebt en ik sta nu op 68.000, maar je wilt ook zo hoog mogelijk op de ranking eindigen; elke plek hoger betekent tenslotte een betere kaart. Het is dan ook nog niet zeker hoe de komende weken er precies uitzien. Ik wil heel graag eindelijk eens meedoen aan het KLM Open maar je wil ook weer niet dat je aan het eind van de rit niet een paar euro mis blijkt te hebben gelopen omdat je die week niet meedeed in Portugal. Dat wordt dus nog even afwachten en kijken hoe het volgende week loopt. Als ik heel goed speel in Frankrijk dan hoop ik misschien toch in Nederland te kunnen spelen.'

Het zou heel goed kunnen dat Van Driel ook in Frankrijk goed presteert. De Leidschendammer zette zich enkele weken geleden met coach Roel Verdonschot voor het schema en wees toen een aantal toernooien waar de baan goed bij zijn spel zou passen, en ja, ook de baan van de Rolex Trophy stond op die lijst.

'Het is mooi dat het dan ook meteen daar gebeurt. Het is niet dat ik niet uit de voeten kan op 'bombers courses' maar de wat meer technische banen liggen me wel wat meer. Mijn spel komt daar beter tot zijn recht zoals de afgelopen week bleek', lacht hij. 'Ik speelde iets aanvallender, ook omdat je weet dat je gewoon heel veel birdies moet maken om een kans te hebben om te winnen. Ik wist voor het ingaan van de laatste ronde dat Santos (de koploper na drie dagen, red) met een goede ronde nog wel te achterhalen was, ook al omdat het nu eenmaal anders speelt als je de leider bent of als je degene bent die in de achtervolging is.'

Met die opmerking verwijst de Nederlander direct naar een aantal toernooien waarin hij zelf op pole-position stond, maar het in de laatste ronde niet af kon maken. Of dat (ook) een mentale component zou kunnen hebben zoals hier en daar geopperd werd, is een vraag die Van Driel zichzelf vanzelfsprekend ook gesteld heeft, erkent hij.

'Ja, natuurlijk denk je daar over na en heb je het daar met je coach over. Maar ik kan nog steeds in volle overtuiging zeggen dat dat geen rol speelde. Ik stond op die dagen op dezelfde manier op de baan, alleen was iemand anders een paar keer beter en ik wat minder. Daarnaast – dat is natuurlijk wel zo – moet je misschien ook leren om het af te maken. Goed spelen is één ding, een overwinning binnen brengen is meer dan alleen goed spelen. Op de Alps Tour had ik ook een paar kansen nodig voor het me lukte om het af te maken tenslotte en ik denk niet dat ik daar uniek in ben.'

In Genève lukte dus wat in Frankrijk (tweede na drie rondes), Turkije (derde) en bijvoorbeeld Tsjechië (leider na drie dagen) niet lukte: winnen. Na een weekend met maar één bogey en een score van zeventien onder par.

'Ik zag pas na mijn tweede slag op de slothole dat ik nog maar één slag voorstond, op de tee dacht ik nog dat ik er meer had... Of dat misschien wel lekker was..? Misschien, aan de andere kant moet je doen wat je moet doen en moet je de hole zo goed mogelijk spelen, of je nu één of drie slagen voorstaat. Ik wist wel meteen dat toen ik mijn putt maakte het gedaan was. Er waren nog wel mensen in de baan, maar -23 was genoeg.'

'Ja, wat dan? Heel gaaf natuurlijk. Wat ik zeg; je maakt met je coach een plan en al op de eerste baan waarbij je had gezegd 'dat is een kans', lukt het ook meteen. Niet alleen is het lekker dat je nu wel wint – en je dus af bent van 'dat je het niet af kan maken' – maar belangrijker is dat je een flinke stap zet op weg naar die kaart voor volgend jaar. En ja, die Rolex is ook leuk. Ik heb niet veel verstand van klokjes, maar mensen die dat wel hebben zeggen dat het echt een goed exemplaar is. Een leuke bonus toch?'

Het Duinzicht Invitational werd gewonnen door Mark Reynolds. De professional van The International bleef in de 'Super Nine' finaleronde Floris de Haas en Dylan Boshart voor en nam daardoor de titel over van uittredend kampioen Darius van Driel.

Tour
  • Golfsupport