Binnen de touwen bij de Ryder Cup - II

Dinsdag 25 september 2018: Het Amerikaanse team en het Europese team gaan de baan verkennen.

Jawel… voor bijna alle vrijwilligers starten vandaag de eerste ‘werkzaamheden’. Voor de hole marhals, zoals ondergetekende, zijn er 2 teamleaders. Één voor ochtend-shift en één voor de middagshift. “Wat enorm fijn om ingedeeld te zijn bij de middagshift”, was mijn eerste gedachte. Temeer daar de ochtendshift soms al om 06:30 aanwezig moeten zijn op hun post. De poorten gaan om 07:00 uur open en er staan schijnbaar al mensen voor de poorten om een mooi plekje te bemachtigen op de Grandstands. Nee, dan heb ik met shifts die beginnen om 13:30 mooi de tijd om rustig op te staan, ontbijtje in mijn low-budget hotel (u-weet-wel: koffie, croissantje, stukje stokbrood en dat is het. Oh ja, ook nog zonder bord want de koffiekop is groot genoeg om te ‘soppen’). Te mooi om waar te zijn….. en dat is het ook zo’n beetje.

Om 9:00 uur gaat het Amerikaanse team in 4-ballen van start op hole 1. Prachtige outfits en met elke flight zijn er ook 4 caddies, 2 captains, wat managers, echtgenotes en kinderen, coaches en andere mensen bij betrokken. Het publiek is euforisch bij de flight waar Tiger Woods zich in bevindt. Als marshal kan je nog niet alle toegangsmogelijkheden (armbanden, koordjes om de nek in diverse kleuren) uit je hoofd weten van wie wèl en wie niet binnen de touwen mogen die je, naast de bordjes Silence Please, ook moet ‘bedienen’ om wat doorgangen tijdelijk even af te sluiten voor het publiek. Om 10:00 uur start het Europese team op hole 10 met ook 4-ballen en dito aantal begeleiders etc. En ook hier is het publiek erg enthousiast. Werkelijk elke bal die geslagen wordt (zelfs als deze in de rough belandt) is prachtig om te zien. Veelal liggen alle 4 de ballen vlakbij elkaar en dat is voor de Hole Marshals die bij de ‘landing-area’s’ staan wel prettig. Zie maar een bal aankomen die op zo’n 280 tot 300 meter afstand van je geslagen wordt. Gelukkig staat er bij de teebox altijd minimaal 1 marshal met in elke hand 1 Silence Please bord die door te wuiven aangeeft of de bal richting fairway gaat of links dan wel rechts van de fairway zal gaan landen.

Machtig om te zien wat een afstanden de mannen met gemak overbruggen.

En ’s middags zal ik het allemaal meemaken binnen de touwen. Jawel, op nog geen armlengte van me zullen de Amerikanen passeren; Tiger Woods, Phil Mickelson, Dustin Johnson etc etc. Helaas de Europeanen niet, want die starten op hole 10 en zijn om 13:00 allang voorbij hole 12, wat MIJN hole is.

Ik volg nog wat Amerikaanse flights en meld me om 12:45 uur bij Jacques, mijn teamleader. Hij heeft niet zo’n prettige mededeling, “om 13:15 uur zal de laatste flight hole 12 gepasseerd zijn”. OK, mijn shift start om 13:30 uur, dus….. er komt niemand voorbij. We staan bij een hole waar niets gebeurt. En de shift is tot 20:00 uur!!

In eerste instantie is niet geheel bekend wat dat betekent, maar na een half uur niksen weet iedereen wel dat het een lange zit gaat worden. Teamleader Jacques geeft aan dat we ècht moeten blijven. Een van onze Britse marshalls weet wel waarom: “stel dat een speler, Amerikaans of Europees, aan de captain aangeeft dat hij nog bepaalde holes wil oefenen dan moet er wel toezicht, en dus marshalls aanwezig zijn.

Gelukkig zijn er veel tv-schermen met beelden van de Celebrity-wedstrijd. John McEnroe, Yannick Noah, Condoleeza Rice, David Ginola, Mark Phelps etc etc spelen 10 holes, maar niet de onze. En ook reclame is er te zien. Veel en vaak…..

Als rond 17:30 die wedstrijd is afgelopen zien we ineens dat ‘onze vlag’ uit de hole wordt gehaald. Als er iets is wat niet mag (bang voor souvenir-jagers) is het wel de speciale tee-markers en vlag weghalen. Alert als we zijn lopen we achter de man aan. Hij blijkt een buggy…… met meerdere vlaggenstokken en vlaggen te hebben.

Pfoe, gelukkig maar. Iemand die ertoe bevoegd is.

OK, de vlag is weg. Er gaat niemand meer hole 12 spelen. De toeschouwers gaan ook al vertrekken. De zon gaat al zakken en de warmte die hij eerst gaf is er niet meer. Schaduwen worden langer en ook wij, nog steeds op onze post, merken de kou die eraan komt. Jacques is de kwaadste niet en om 18:30 geeft hij het sein dat we weer naar onze hotels kunnen gaan….. De shift is voorbij, “maar..”, waarschuwt hij “woensdag spelen de teams slechts 9 holes en starten ze om 10 uur. Dus wees voorbereid op nog zo’n middag”. Mooi, want woensdag is mijn vrije dag.

Ik kom even terug op David Layham, waar ik gisteren al iets over meldde.

David Layman was in 2016 voor het eerst als vrijwilliger aanwezig bij de RyderCup op Hazeltine. Zijn grote droom kwam uit èn hij wilde ook RyderCup 2018 in Parijs meemaken. Hij was weer aangenomen als vrijwilliger en was erg blij dat hij een keer naar Europa kon komen. Op 23 augustus had hij zich als 1 van de eersten op de Facebook-pagina van de vrijwilligers aangemeld en schreef hij hoe erg hij hier naar uitkeek. Veel Amerikaanse vrijwilligers die er nu ook zijn kenden David nog wel. Een goede vriendin zag op Facebook de speciale vrijwilligers-pagina en schreef de beheerders hiervan of haar bericht wilden plaatsen ook al was ze geen vrijwilliger.

“Helaas is David op 6 september 2018 op 42-jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand op zijn werk. Hij was zo enthousiast over zijn reis naar Parijs, die hij helaas niet zal maken. Is het mogelijk dat het RyderCup-committee zijn uniform kan opsturen naar zijn ouders, zodat zij nog een herinnering hebben aan zijn geplande reis?”

Dit verhaal had zo’n impact op de Amerikaanse vrijwilliger, Donna Copland, dat zij spontaan ‘in memoriam’ lintjes heeft gemaakt met de vraag of we, de vrijwilligers, deze willen dragen ter ere van David.

En zo hebben zo’n 350 vrijwilligers een blauw en/of rood-wit-blauw lintje op hun cap.

Maar dat is nog niet alles.

Er is meer leed waar de golfwereld mee te maken heeft gehad.

De 22-jarige Spaanse golfster die op 17 september tijdens een rondje golfen op Coldwater Links Golf Course in IOWA door een dakloze man meerdere keren is gestoken tot de dood erop volgde. De man is aangehouden en wordt verdacht van moord. Voor haar familie, de Spaanse golfbond, maar ook Sergio Garcia en Jon Rahm is dit enorm triest nieuws. Het Europese team wil spelen met een geel in memoriam lintje om haar familie een hart onder de riem te steken, maar ook als teken van solidariteit met de 2 Spaanse golfers….