Huizing alsnog naar Final Stage: 'In mijn hoofd stond ik al in Australië'

'Ik heb alleen wat schone kleren in mijn tas gedaan, heb een ticket geboekt en ben nu onderweg naar Spanje' zegt Huizing met een stem waar de verbazing nog bijna in doorklinkt nadat hij aan het eind van de ochtend gebeld werd door de DP World Tour met de mededeling dat hij alsnog was toegelaten tot Final Stage. 'Mijn tas stond letterlijk nog onaangeraakt in de gang nadat ik thuis was gekomen.'

Voor Daan Huizing leek het seizoen zondag tot een abrupt einde te zijn gekomen. Ondanks dat hij in het weekend van Second Stage zijn weg omhoog vond op het leaderboard, sneuvelde hij in de noodzakelijk geworden play-off om een direct ticket.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

'Dat was een enorme teleurstelling. Ik speelde, zeker in het weekend, goed, maar wist weinig putts te holen. Als je dan in de play-off onderuit gaat moet je echt heel erg je best doen om je op te laden voor de extra hole die je daarna dan moet spelen voor een plek op de reservelijst. Hoe groot is de kans dat dat iets oplevert? Een van die gasten liet het daarom ook helemaal lopen, maar ik dacht "elke plek die ik hoger sta is er een", ook al had ik geen idee wat die positie waard zou zijn.'

Inder op de tas

"Die positie" was in Daan's geval die van zevende reserve en dat leek Huizing (te) weinig waard.

'Ik kwam dus ook zwaar teleurgesteld thuis. Ik heb voor 2026 een kaart op de Hotelplanner Tour in categorie 13 en die is nu niet bepaald florisant. Ik had werkelijk geen idee wanneer ik mijn eerste toernooi weer zou mogen spelen bijvoorbeeld. Dat was echt flink slikken want in mijn hoofd stond ik al op Final Stage, misschien al wel in Australië voor de eerste wedstrijden van de DP World Tour zelfs. Als het dan ineens over is dan ben je daar goed ziek van.'

Tot dus dat telefoontje dat het seizoen zomaar ineens heel anders kan maken.

'Ik ben de afgelopen maanden goed bezig geweest. Ik ben weer aan de slag gegaan met mijn oude coach Tim Giles en zag het steeds meer samen komen. Dat ik nu alsnog de kans krijg is heel mooi, maar moet ook nog een beetje landen. Het ene moment denk je dat je maanden niet aan spelen toekomt, het andere moment sta je voor het belangrijkste toernooi van je seizoen.'

'Het liefst was ik hier natuurlijk op een winnaarshigh heengegaan na een succesvolle second stage, maar dit is ook goed. Ik heb geen goed trackrecord in de Finals, maar de keren dat ik hier was was dat ook aan het eind van een moeilijk seizoen. Een soort mosterd na de maaltijd. De resultaten waren nu ook niet best, maar in mijn hoofd sta ik er heel anders voor. Inder komt morgen en is mijn caddie en Tim komt ook een paar dagen. Dat was al gepland en gelukkig had niemand de agenda alweer omgegooid. We gaan er alles aan doen om er zoveel mogelijk uit te halen. Een cadeautje zal ik het niet noemen, maar deze kans is te mooi om niet met beide handen aan te pakken.'