Een illegale driver: kan het jou ook overkomen?

Scottie Scheffler onderging hetzelfde lot en moest zijn driver vervangen, al gebeurde dat een stuk discreter. Rory gaf later toe dat hij 'pissed off' was dat juist zijn naam was uitgelekt. Er hangt immers toch een zweem van vals spel aan zo'n 'illegale' driver (daarover later meer).

Een 'non-conforming' driver wordt gezien als een technisch probleem, niet als een overtreding van de regels.

Maar wat maakt een driver nu eigenlijk 'non-conforming' – en hoe ontdekken officials dat?

Wanneer is een driver niet-conform?

De USGA en R&A stellen regels op voor al het golfequipment – van maximale clubhoofdgrootte tot groefdiepte en de mate waarin het clubblad mag meeveren, oftewel het 'trampoline-effect'. Het is dat laatste punt – de veerkracht van het slagvlak – dat de kern vormt van de discussie over niet-conforme drivers.

Om dit te meten wordt een specifieke test gebruikt, de CT-test, die bepaalt of het slagvlak van een driver legaal of illegaal is.

Wat is CT-testing?

Een CT-test (Characteristic Time) meet hoe lang een golfbal bij impact contact houdt met het slagvlak. Hoe langer dat contact duurt, hoe meer het clubblad veert – en dat betekent doorgaans hogere balsnelheden en dus meer afstand.

De wettelijke limiet voor CT is 239 microseconden, met een toegestane marge van 18 microseconden. Alles tot 257 microseconden is dus technisch gezien legaal. Ga je daarboven, dan kom je in het ‘illegale’ – of beter gezegd 'niet-conforme' – gebied terecht.

Hoe worden drivers getest?

Het clubhoofd wordt stevig vastgezet in een bankschroef, waarna een klein metalen balletje aan een slinger tegen het slagvlak wordt geslagen. Sensoren meten vervolgens hoe lang het balletje contact maakt met het clubblad. Hoe langer het contact, des te veerkrachtiger het slagvlak.

Hoe wordt een driver 'non-conforming'?

Fabrikanten moeten hun clubs laten testen en goedkeuren voordat ze op de markt mogen komen. Als ze slagen, worden ze opgenomen op de officiële lijst van conforme drivers van de USGA en R&A. Maar een driver die bij de introductie legaal is, blijft dat niet per se voor altijd.

Na verloop van tijd – zeker bij de enorme krachten van topgolfers – kan het slagvlak slijten, dunner worden en flexibeler worden. Dat fenomeen staat bekend als ‘CT creep’.

Hoe meer een driver wordt gebruikt, hoe veerkrachtiger hij wordt. Daarom voeren de golfautoriteiten willekeurige CT-controles uit tijdens toernooien, om te controleren of spelers geen clubs gebruiken die de limiet inmiddels overschrijden.

Hoe vaak worden drivers getest?

Bij elk toernooi worden ongeveer dertig drivers getest, willekeurig gekozen. Sommige spelers – vooral de nummer 1 van de wereldnummer Scottie Scheffler – hebben gesuggereerd dat bredere en frequentere controles het proces eerlijker zouden maken. De USGA heeft echter verdedigd dat het huidige testniveau voldoende is.

Wat gebeurt er als een driver de test niet haalt?

Wanneer de driver van een speler de CT-test niet doorstaat, wordt deze onmiddellijk 'non-conforming' verklaard en mag hij niet meer worden gebruikt. De speler stapt dan over op een ander, identiek clubhoofd. De meeste profs hebben meerdere koppen paraat, voor het geval een test mislukt of er tijdens de training schade optreedt.

Er is geen straf of diskwalificatie voor een mislukte test, tenzij de speler bewust een 'non-conforming' club tijdens de competitie heeft gebruikt. In de meeste gevallen wordt het beschouwd als een technisch probleem, niet als een overtreding van de regels.

Dat is ook waarom spelers als Rory McIlroy gefrustreerd raken als nieuws over een mislukte test uitlekt — het is geen bewijs van vals spel, maar simpelweg een teken dat de club door gebruik iets te ver is verouderd.

Wat betekent dit voor amateurs?

Voor recreatieve golfers is de kans klein dat een driver ooit de CT-limiet overschrijdt. Amateurs slaan niet hard genoeg en vinden te weinig het midden van het clubblad om hetzelfde niveau van slijtage te veroorzaken als tourspelers.

Toch is het goed om te weten dat ook clubhoofden slijten: wie al jaren met dezelfde driver speelt, zou kunnen merken dat de prestaties iets teruglopen – al is dat eerder door vermoeid materiaal dan door overschrijding van de regels.

Fabrikanten testen hun producten uitvoerig en bouwen tegenwoordig extra marge in, zodat hun drivers zelfs na langdurig gebruik binnen de wettelijke limieten blijven.