Syme wint, Huizing struikelt in het zicht van de finish

Ook op de vierde dag van het KLM Open werden de spelers en toeschouwers getrakteerd op een paar behoorlijk smerige buien. Daarnaast trok de wind zoals voorspeld vanaf het middaguur steeds verder aan, en dus bleef het net als de eerste drie dagen heel hard werken.

Two horse race

Connor Syme en Joakim Lagergren begonnen de dag met een handvol slagen voorsprong op de rest van het veld en omdat geen enkele speler door de lastige omstandigheden laag genoeg kon gaan om het gat te dichten, bleef het bovenaan het leaderboard een 'two horse race' voor de overwinning.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Syme speelde solide en deed zijn Schotse roots eer aan met prachtige lage punches onder de wind. Alleen wilden de putts de eerste negen maar niet vallen, zodat zijn Zweedse uitdager Lagergren kon voorkomen dat de achterstand ooit meer dan twee tot drie slagen werd.

Op de lastige slotstretch van The International moest Lagergren toch zijn meerdere erkennen in de Schot. Syme bleef foutloos, waar de Zweed het gat met bogeys op hole vijftien en zeventien liet oplopen tot vier slagen.

Op de slothole voerde Lagergren de druk nog op met een geweldige eagle voor -9, maar het gat was te groot. Syme maakte geen fout en met een par voor een 70 (-1) en een totaal van -11 mocht hij de bokaal van het KLM Open in ontvangst nemen. Het was in zijn 182ste start op de DP World Tour zijn eerste overwinning.

Dure finish

De op hole 10 begonnen Darius van Driel startte sterk en bereikte de turn in 32 slagen, maar aan het eind van zijn ronde kwam hij in de problemen. Met bogeys op hole 7, 8 en 9 leverde hij het grootste deel van zijn winst in het zicht van de finish weer in. Hij moest genoegen nemen met een 70 (-1) en zakte hiermee weg van het randje van de top 10 tot net buiten de top 30 (+1).

'Ik begon heel goed, stabiel en steeg flink op het leaderboard. Maar die finish met drie bogeys is natuurlijk jammer. Het zijn lastige holes waar iedereen doorheen moet, maar het was wel heel moeizaam. Maar ja, dat is golf. Verder was het een solide week, waar ik tevreden mee ben. Ik heb geen last meer van mijn polsblessure en ben ook mentaal weer fris. Klaar voor de rest van het seizoen.'

Briljante up and down

Een wederom sterk spelende Daan Huizing bereikte de turn in één onder par, waarmee hij zich zelfs in de strijd om het brons meldde. Een bogey op hole twaalf haalde de wind wat uit de zeilen (als je daarvan kunt spreken met vlagen van windkracht 5 tot 6).

Met een drive in het water op hole 16 leek het er zelfs even op dat de man uit Soest afscheid moest nemen van de top 10, maar met een briljante up and down van zo'n 175 meter redde hij zijn par.

Helaas ging het op de par-3 zeventiende hole na een gemiste green en een slechte ligging in de rough toch gruwelijk mis: double bogey. Huizing moest uiteindelijk tekenen voor een 73 (+2) en een totaal van level par, wat een plek net binnen de top 20 betekende.

Een top 10-notering had een start in het volgende toernooi van de DP World Tour betekent, wat zo welkom zou zijn geweest voor de speler die zijn brood dit jaar op de HotelPlanner Tour moet verdienen.

Toch was Huizing tevreden: 'Een paar foutjes maken het verschil tussen een goede week en een topweek. Hole 17 was botte pech, met precies een windvlaag toen de bal in de lucht was. Het is niet anders, maar ik ben blij hoe ik heb gespeeld. Ik kijk uit naar volgend jaar, want The International is een baan die me ligt. Het was genieten.'

Andere Nederlanders

Lars van de Vight hield de boel op het lastig op de slotdag lange tijd redelijk bij elkaar, tot hij op de par-4 zesde hole een 8 moest noteren. Met een 78 (+7) zakte hij weg naar de staart van het veld. 'Het was een zware maar leerzame week', aldus de speler van de Pro Golf Tour. 'Ik weet dat driven in de wind en het short game beter moeten, maar dit was goed voor mijn ontwikkeling.'

Lars van Meijel ging op de slotdag rond in level par (71), wat resulteerde in een totaal van +5 voor het toernooi en plek net buiten de top vijftig. 'Het was mentaal zwaar, net als de hele week. Elk foutje wordt enorm afgestraft. Ik heb momenten goed gespeeld en dan toch een paar slechte ballen die je score om zeep helpen. Maar het blijft een mooie week.'

Johannes Veerman haalde uiteindelijk de titel 'Beste (halve) Nederlander' binnen. Met een ronde 71 (par) en een totaal van -1 voor het toernooi eindigde hij net buiten de top 10.