KLM Open: met stralend gemoed de graveyardshift in

De graveyardshift wordt het ook wel genoemd. De allerlaatste groep van de dag tijdens een toernooi. Terwijl het grootste deel van het publiek al richting huis is staan de holemarshalls te popelen om dag dag te besluiten met een drankje in het tented village en rijden de greenkeepers met hun maaimachines bijna op je hielen om de baan alvast klaar te maken voor de volgende dag. En het kan zomaar dat je zelf ook nog haast probeert te maken omdat het einde van de daglicht nabij is. Het is, kortom, niet per se het leukste moment om je debuut in het KLM Open te maken, zoals amateur Bjorn Driessen dat deed.

'Ik denk dat er nog wel wat publiek is hoor', lacht Driessen als we hem een dag voor het toernooi van start gaat spreken. 'Ik geloof dat er wel dertig man van mijn homecourse de Nunspeetse komen. Die zullen er toch wel tot het eind zijn? En ik denk dat we de greenkeepers ook wel voorblijven. Ik ben best een snelle speler dus als mijn flightgenoten een beetje doorlopen dan kan dat geen enkel probleem zijn.'

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

KLM Open als leerzame bonus

Een ruime maand wist hij al dat hij zijn debuut op het KLM Open mocht maken. De 18-jarige competitiespeler van Hilversum won het NK tot 18 jaar en verdiende daarmee zijn startbewijs voor het KLM Open. 'Ik vond het in de eerste plaats mooi dat ik het toernooi won omdat ik eerder ook al het NK tot 12 jaar en het NK tot 15 jaar won. Deze paste mooi in het rijtje. Dat een plek in het KLM Open er bonus bijkwam was natuurlijk heel speciaal.' Lachend: 'Al mis ik daardoor wel het NK 21 dat dit weekend wordt gespeeld. Dat moet ik dan maar volgend jaar proberen.'

Vanaf maandag loopt Driessen al rond op The International en zuigt hij alles wat hij ziet in zich op. 'Het is mooi om dit zo te ervaren. Ook zoiets als die tourtrucks... dat heb ik natuurlijk nog nooit meegemaakt. Ik heb een mooie nieuwe putter laten fitten en heb ballen en handschoenen genoeg om het jaar mee door te komen. Dat hoort er een beetje bij toch ook? Ik wil presteren maar ik wil vooral genieten van deze week, en natuurlijk zoveel mogelijk leren. Zo speelde ik dinsdag een oefenronde met Joost, Darius en Lars van Meijel. Ik vond het op de eerste tee zeker spannend – je wilt niet ineens heel slecht spelen natuurlijk – maar ik speelde best aardig en werd mooi meegenomen door die jongens. Zo stelde Joost al op de eerste tee voor om ergens om te spelen. Dat is wel leuk.'

Twee dagen later staat Driessen met datzelfde gevoel op de tee. Hij kletst wat met bekenden, schudt links en rechts een hand en vertelt rustig over in hoeverre de delay (het spel lag door dreigend onweer anderhalf uur stil) hem beïnvloed heeft. Niet. 'Kan ik er alleen maar langer van genieten', zegt hij met een grijns voor hij om 16.10 de baan in ging in de hoop dat hij voor het donker binnen ging komen.

Dat lukte, een score onder par niet: net als alle andere Nederlandse amateurs won de baan het van Driessen die al op de eerste hole drie slagen inleverde en uiteindelijk met +7 binnenkwam. Guus Lafeber, Scott Woltering en Nevill Ruiter hadden twee slagen minder nodig (+5), Benjamin Reuter met +10 drie meer.