Dagboek van Haenen 4 - creole truien en kreukelgolf

Er was iets deze dag. Iets onverklaarbaars. Iets ongrijpbaars. Het moet wel gelegen hebben aan het feit dat het ook Masters-zondag was. Niemand was bezig met Haenen 4 vs Oosterhoutse 2. Nee, het zou gaan om Rory vs. Bryson. Alles voelde alsof het nét niet klopte deze dag. De entree van Golfclub Capelle had in de verste verte niets van Magnolia Lane. Geen dennenbomen, geen grandeur, geen bloesem. En het clubhuis? Dat droeg de naam Restaurant Mulligan. Niet bepaald de Butler Cabin. Hooguit een snackbar met ambitie.

Maar ik moet oppassen, want Bram van Capelle, die vandaag onze gastheer was, beet me bij het afscheid nog toe: "oh wee, als je een naar stukje over onze baan schrijft hoor. Dan zoek ik je op!"

Creole?

De tegenstander van vandaag waren gestoken in het roze. Al noemen zij het zelf creole. De creole trui – het klinkt als couture, maar het oogt als een carnavalsvereniging. Wij hielden het gewoon op varkensroze. En vandaag stonden de blije biggetjes van Oosterhout 2 tegenover de baggeraars van Haenen 4.

Zelf hadden we ook iets te vieren. Op speeldag 3 mochten we ons tiende teamgenoot verwelkomen: Diederik, zoon van vastgoedcowboy John. Hij had handicap 13, al twijfelde tegenstander Daniël (hcp 17,7) daar hevig aan. “Veel te goed,” was zijn oordeel, na de doubles. Maar goed, Daniël won met 4&2 van Diederik. Dus Daniël, misschien klopt het gewoon wél? Jij kent hem nu in ieder geval al beter dan wij.

Boogie, onze maestro van mislukte missies, en ikzelf bakten er weinig van. We lagen achter bomen, probeerden onmogelijke lijnen alsof we Rory McIlroy zélf waren. Alleen... Rory heeft talent. En wij vooral vertrouwen in wanhoopsschoten met een te hoge ambitie en een te lage kans van slagen. We sloegen ballen in slootjes zonder ronkende namen. Geen Rae’s Creek, gewoon sloot. We misten putts van een meter, alsof er een groen jasje op het spel stond. Spoiler: dat stond er niet.

Onze tegenstanders Wim en Peter – nee, niet onze Peter – speelden steady. Bogey, bogey, bogey. Af en toe een par. En hoewel Wim overal last van had, liet hij zich niet afleiden. Het was netjes en klinisch. Peter bleek eigenaar van Mister Kools, een bedrijf in meubel-, vloer- en tapijtreiniging. Scoort goed op SEO, SEA en jawel: linkbuilding.

Diesel op natte klei

In de middag gaf mijn tegenstander Jesse op met een blessure. Ontzettend zuur voor hem, maar het betekende wel dat de hatelijke nul van het scorebord kon worden geveegd. Ik bracht de middag vervolgens liggend door op een bank in het Mulligan-clubhuis, telefoon op mijn borst, kijkend naar Parijs-Roubaix. Mathieu van der Poel in beeld, nog 58 kilometer te gaan. Een paar seconden later: nog maar 13 kilometer. Euh..... Kun je nagaan hoe ik op m'n gemak was in jullie Mulligan clubhuis, Bram?

Michel, onze diesel op natte klei, sputterde drie weken lang – maar draaide aan het eind ineens als een Zwitsers uurwerk. Birdies op 16 én 18. Een tie! Eindelijk. Het is je gegund, Michel. Captain Dimitri, had de Franse slag in Parijs laten liggen en zette zijn handtekening onder het formulier met een birdiefinish. Daarmee eindigde de dag voor ons op vijf punten.

De roze jongens – pardon, de creole – wonnen met 13-5. En de truien? Die zijn gekocht voor het goede doel. Support Casper, de stichting voor alvleesklierkanker. Hulde daarvoor.

Bram, geen zorgen. Jullie baan was prima. Wij niet.

En toch voelde het niet als een verloren dag. Want wat volgde, was misschien wel de mooiste slotronde ooit gespeeld op The Masters. Rory McIlroy won eindelijk. En hoe. Zoals wij het graag zien bij Haenen 4: met veel drama, ongelofelijk geklungel, maar ook lef en gevoel.

De volgende keer is 27 april. En dan wacht er een magische zondag op De Haenen. Niet vanwege ons spel, maar omdat wij dan de gastheer zijn. We spelen zelf niet. En tsja… dan kan er ook niks misgaan. Alleen toekijken, ouwehoeren, handjes schudden en broodjes kroket wegwerken. Voor het eerst ongeslagen. En dat weten we nu al! Dat gevoel is goud waard.

Nagekomen bericht

Bericht vanuit Oosterhout: 'Het is "coral" man, geen 'creole'.

Waarvan akte. Maar het blijft dan toch roze.