The Masters eindelijk prooi voor McIlroy

Het beeld van een in tranen ter aarde stortende Rory McIlroy, secondes nadat hij eindelijk heeft waar hij al jaren op joeg zal eeuwigheidswaarde blijken te hebben in de golfwereld. De putter van Nicklaus waarmee hij de bal in 1986 in de hole ziet verdwijnen, Tiger die het breed uitschreeuwt na zijn zege in 2019, McIlroy op zijn knieën in de wetenschap dat hij eindelijk The Masters gewonnen heeft. Het is, nu al, een iconisch beeld.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Strijd

Vanaf de eerste persconferentie deze week deed de Noord-Ier er alles aan zo nuchter mogelijk over te komen. Platitudes over waar hij wel en niet invloed op had kwamen met het grootste gemak uit zijn mond. Maar dat er enorm veel druk op hem lag bleek wel toen het eindelijk voorbij was. De tranen stroomden uit een schokschouderend lijf nadat hij in de play-off het eindelijk wel voor elkaar had gekregen zijn slam compleet te maken.

Hoewel McIlroy al na twee holes zijn voorsprong op DeChambeau kwijt was, leek er lang geen vuiltje aan de lucht voor de ijzersterk spelende nummer 2 van de wereld. Maar waar de Amerikaan wegzakte als uitdager, dook een Engelsman op als last man standing, ook al omdat McIlroy zijn halverwege de ronde opnieuw ruime voorsprong uit het niets weggaf met bogeys op 11, een dubbele bogey op 13, een bogey op 14 en tenslotte ook nog een op 18 - nadat hij een korte putt voor de zege had gemist - waarmee hij zich plots op moest maken voor een play-off.

In de play-off hield de 35-jarige man uit Holywood het hoofd koel. Rose, die ene overgebleven Engelsman, miste, McIlroy maakte, geschiedenis werd geschreven en tranen vloeiden. Na elf jaar zonder Major, na tien tevergeefse pogingen de career slam binnen te halen, was het eindelijk raak.

'Ik heb me de afgelopen jaren meer dan eens afgevraagd of het me ooit zou lukken. Dit maakt het het allemaal waard', zei een later ietwat tot rust gekomen McIlroy in de persconferentie.

Liefdesverdriet

Er was op heel Augusta waarschijnlijk niemand te vinden die het Rory - na al die jaren van hartzeer - niet gunde. Zelfs de mannen die hem het langst op de hielen zaten niet. 'Ik had graag de bad guy geweest vandaag, maar dit is een ontzettend mooi moment voor de sport. Het is cool om dat hier met hem te hebben kunnen delen', aldus Justin Rose die,ook na het verlies van zijn tweede play-off in The Masters, as ever een gentleman bleef.

'Het is alles waar hij over praat. Hij heeft meer dan eens gezegd dat hij als een gelukkig man met pensioen kan als hij het groene jasje zou winnen. Dat het nu lukt, na tien jaar misgegrepen te hebben, doet hem heel veel', aldus goede vriend Shane Lowry die Rory op weg naar de recording area bijkans platdrukte.

En Rory? Misschien volstaat het voor dit moment om alleen nog even een quote uit de persconferentie van het begin van de week aan te halen om uit te leggen wat het winnen van The Masters voor hem betekent.

'Op een bepaald moment in het leven wil iemand niet meer verliefd worden omdat ze hun hart niet opnieuw gebroken willen zien worden. Instinctief houden we als mensen ons soms in, uit angst om gekwetst te worden, of dat nu een bewuste of onbewuste keuze is Ik denk dat wanneer je dat eenmaal hebt doorgemaakt, wanneer je die liefdesverdriet hebt meegemaakt – zoals ik het noem – je op een punt komt waarop je je herinnert hoe het voelt. De volgende dag word je wakker en realiseer je je dat het leven gewoon doorgaat.'

Dat mag zo zijn, maar vanaf nu gaat het door mét een groen jasje. De eeuwige liefde eindelijk beantwoord.