/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F03%2FwTNZlVMnLmkKwP1741589757.jpg "Door de zege in het Arnold Palmer Invitational steeg Henley naar de top-10 van de wereldranglijst")
Een van zijn drie kinderen durfde niet te kijken toen haar vader op de green van de achttiende een putt van één meter had om de zege in het Arnold Palmer Invitational veilig te stellen. Ze sloeg haar handen voor haar ogen en haalde die pas weg toen het gejuich van de tribunes opsteeg om dat papa de putt gemaakt had. Hard en in het midden van de hole.
Chip
Dát Russell Henley op de slothole van Bay Hill een putt voor de overwinning had, leek lang onwaarschijnlijk. Niet alleen speelde koploper Morikawa de eerste negen holes prima golf, het was vooral Henley zelf die zijn titelaspiraties geweld aandeed met bogeys op de par-5 vierde en zesde. Toen hij daarna ook nog een slag inleverde op de eerste hole na de turn leek hij opnieuw te moeten wachten op de volgende, vijfde, zege uit zijn loopbaan.
Het bleek echter de laatste slag die de 35-jarige Amerikaan verloor en dat niet alleen: in de laatste zeven holes won hij er maar liefst vier. De birdieputts op twaalf en veertien brachten hem op slechts één slag van de koploper, maar het was vooral de chip-in eagle op de par-5 zestiende die bijdroeg aan de overwinning. Ook al omdat Morikawa op diezelfde hole niet verder kwam dan een par. De two-shot-swing leverde Henley een minimale voorsprong op en die gaf hij, ook al durfde zijn dochter niet te kijken, niet meer weg.
'Ik kan het niet geloven', keek Henley direct na afloop terug op de ontknoping van het toernooi. 'Ik heb zeker meer vertrouwen dan een paar jaar terug, maar ik voel me toch allerminst een top-10 speler van de wereld', klonk het bescheiden nadat hij onder meer 's werelds nummer 1 Scheffler (T11) ruim achter zich had gehouden.
- Pro Shots