Golf en bier (gaf Nederlands golfplezier)

Begin dit jaar overleed Karel Vuursteen, van 1993-2004 topman van Heineken. Een paar jaar eerder was hij al overgestapt naar de brouwerij die Nederlands' bekendste bier produceert. Opmerkelijk, lees ik in het in memoriam in NRC, omdat Vuursteen een Philips-man was.

In 1991 werd Vuursteen lid van de raad van bestuur. Dat was het jaar dat Heineken zijn naam verbond aan het Dutch Open, als opvolger van KLM. ‘Gelukkig,’ verzuchtte Harry Mens, die een grote co-sponsor was, ‘KLM is een soort Vrouw Holle als het om golf gaat. Bij Heineken weten ze tenminste wat het is om een feestje te bouwen.’

Heineken Open

De beslissing om het Open te sponsoren was eigenlijk al een jaar eerder genomen: tijdens het KLM Open van 1990 op de Kennemer spraken de directeur van KLM Nederland, Toon Woltman, en Heinekens bestuursvoorzitter Gerard van Schaik elkaar. Het was een deal tussen gentlemen. Of, zoals Van Schaik later in een interview tegen mij zei: ‘De KLM wilde ophouden met het sponsoren van het Open en als goed gastheer liet de luchtvaartmaatschappij naar opvolging zoeken.’

Eind december was de zaak in kannen en kruiken. Het was het begin van een relatief korte maar roemruchte periode die de Heineken World of Golf ging heten. Eind ’95 was het voorbij en was tennis de nieuwe liefde.

Zodra het nieuws over het Heineken Open bekend werd, interviewden mijn collega Pim van Rooijen en ik de voltallige raad van bestuur, die vergaderde op Lauswolt. Hoewel, interviewen… We kregen dankzij pr-man Chris Woerts de kans om iedereen een paar vragen te stellen en om foto’s te laten maken van de mannen die zich voor ons uitleefden op de oefengreen. Ik weet zeker dat Vuursteen de grote gangmaker was.

Boven mijn bureau hangt een foto waarop ik met een van zenuwen verwrongen gezicht naast Vuursteen sta. De foto is in februari 1993 geschoten op de baan van The Vines bij het Australische Perth, waar een paar minuten later de pro-am van de Heineken Classic zou beginnen. Helemaal rechts staat Tony ‘Teun’ Roosenburg, de ooit naar Australië uitgeweken speler van de Haagsche én oud-international. Roosenburg was als golfmanager en -organisator zijn tijd ver vooruit en had Greg Norman weten te contracteren. De Great White Shark – toen de absolute nummer 1 van de wereld – staat tussen Vuursteen en Roosenburg in. Robbie van Erven Dorens – Mr Golf – had een enorme hekel aan Roosenburg en vond diens bemoeienis met het Open maar niets. Tony had echter de volle steun van Heineken: hij trok zich in feite niets van Robbie aan.

So what?

Vuursteen staat er op de foto overigens ongedwongen bij. Als nieuwe topman was hij voor gesprekken in het Verre Oosten en omdat Perth in dezelfde tijdzone lag, deed hij leuk mee aan de pro-am. Norman? So what, moet hij hebben gedacht.

Ikzelf was dus op van de zenuwen. Niet vanwege Vuursteen, maar vanwege het feit dat het publiek rijen dik bij de eerste tee stond: het was jaren geleden dat Norman in het westen van Australië had gespeeld.

Mijn eerste drive was kort maar door het midden – in die tijd was mijn spel aanvaardbaar genoeg om dit soort rondjes te spelen zonder al te veel morele schade op te lopen. Vuursteen had geen last van nervositeit. Na zijn eerste drive liepen we de fairway op en zei hij zonder blikken of blozen: ‘Fuck it, Jan Kees. We gaan gewoon een middagje genieten.’