Teruglezen: 'Het klinkt als iets heel groots, maar veel blijft hetzelfde'

Lars van der Vight was nog amateur toen we hem spraken aan de vooravond van het KLM Open. Inmiddels is hij professional, maar op The International keek hij nog vooruit naar dat moment.

Hij beweegt zich volkomen natuurlijk door de players lounge van het KLM Open. Ziet hier een bekende, schudt daar een hand, en dat terwijl het pas – of alweer? – de derde deelname van de 21-jarige topamateur aan de wedstrijd van de DP World Tour is. In 2023 was hij zelfs de beste amateur van het veld en mocht daarom de Robbie van Erven Dorens Trofee in ontvangst nemen. Net als dit jaar overigens, zo zou later die week blijken. Ook in het KLM Open van 2024 haalde hij, als enige amateur, de cut en eindigde hij op de zestigste plaats. Maar in 2025 maakt hij niet nog een keer kans op de prijs voor de beste amateur. Een paar maanden nog maar en dan zet de geboren Brabander de stap naar de professionals. Eerder dan gepland. Toch kijkt hij reikhalzend uit naar de dag dat hij als professional aan de slag mag. 'De afgelopen jaren heb ik het moment waarop ik de stap wilde zetten een paar keer veranderd', zegt de nummer 73 van de wereldranglijst voor amateurs. 'Enkele jaren geleden had ik het over eind 2025, na mijn studie in Amerika. Vorig jaar zei ik na het KLM Open dat ik er voorlopig nog niet klaar voor was en nog veel moest leren. Maar begin dit jaar wist ik dat dit mijn laatste seizoen als amateur ging worden. Ik ben zover.'

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Bevestiging

Van der Vight kan terugkijken op een succesvolle amateurloopbaan met diverse nationale titels. Toch merkt hij op dat het succes wel iets van recentere datum is. 'Ik was nooit een van de beste spelers van mijn lichting. Tot mijn 18de was ik niet speler 1, 2, 3, 4 of zelfs 5. Dat heeft invloed gehad op mijn keuze voor college en uiteindelijk ook de vroege terugkeer uit Amerika. Als je erbovenuit steekt, kom je op een college van naam terecht. Ik dus niet. Uiteindelijk was ik niet echt onder de indruk van de faciliteiten en had ik sterk het gevoel dat ik in Nederland, met mijn eigen coaches, beter af was. Daarom heb ik de studie voortijdig afgebroken. Ik ontwikkelde me wel als golfer, maar als je me vraagt wat hét moment was dat ik zelf de bevestiging kreeg, dan was dat bij het Dutch Amateur Championship in 2021 in Eindhoven. Je kunt wel denken dat het erin zit, maar zolang je het niet laat zien in toernooien blijft het de vraag of dat ook echt zo is. Je kunt tegen jezelf zeggen: Ik kan het! Ik kan het! Ik kan het! Maar pas als je het doet, geeft dat echt vertrouwen. Dat geldt nationaal, maar nog veel meer internationaal. In Nederland won ik de afgelopen jaren mooie titels, maar hoe je het ook wendt of keert, dat zijn wel wedstrijden met kleinere velden en minder brede concurrentie. Iets laten zien in het buitenland was voor mij echt een belangrijke volgende stap.'

Spaans Amateur

En zo slaat hij zelf de brug naar het Spaans Amateurkampioenschap dat hij afgelopen winter won. De Copa S.M. El Rey, zoals het Spaans Amateur voluit heet, is een hoog aangeschreven amateurtoernooi dat mooie winnaars kent. José María Olazábal, Darren Clarke en Danny Willett zijn een paar van de later doorgebroken spelers die het toernooi op hun naam schreven. Daarnaast prijken er meerdere Nederlandse namen op de beker, en niet de minsten: Maarten Lafeber, Joost Luiten, Reinier Saxton, Jeroen Krietemeijer en Koen Kouwenaar gingen Van der Vight voor.

Kort na het winnen van het toernooi zei Van der Vight er dit over: 'Het Spaans Amateur is een heel mooie titel om op je naam te schrijven en dat niet alleen: als je professional wilt worden, dan zijn dit belangrijke leermomenten. De spanning van een laatste dag, de extra druk, dat moet je ervaren om te voelen hoe het is. Ik had het er nog met mijn ouders over: dit zijn de toernooien waar je het meest van leert. Het zijn heel waardevolle ervaringen om mee te nemen op weg naar een loopbaan als professional.'

Maanden later voelt hij dat nog steeds zo. 'Het is een bevestiging dat je met de goede dingen bezig bent, dat de route die je volgt klopt. Ja, je zou het in zekere zin een vinkje kunnen noemen, een onderdeel dat je mee kunt nemen op weg naar de volgende stap.'

Altijd competitie

Het zetten van de stappen die eind 2024 het begin van een nieuwe fase moeten inluiden, doet hij niet alleen, zo benadrukt Van der Vight. 'Ik werk met Jeroen Krietemeijer, Hayo Bensdorp, Martijn van Oosterhout en de coaches van de NGF, Taco Remkes en Reinier Saxton. Stuk voor stuk zijn ze belangrijk voor mijn ontwikkeling. Jeroen en Hayo met name voor mijn spel en putten. Martijn als performance coach. En Taco en Reinier hebben het zelf ook allemaal meegemaakt en houden me een spiegel voor. Wat is je plan? Hoe ga je het doen? Heb je hieraan gedacht? Andersom kan ik hun alles vragen. Hoe pakten zij iets aan? Wat zouden zij nu anders doen? Dat neem je allemaal mee. Net als de steun van thuis. Mijn vader is teaching pro, en hoewel dat soms misschien lastig is – hij weet veel, maar wil zich er niet te veel mee bemoeien – was en is de steun van mijn ouders ontzettend belangrijk voor me. Golf mag dan een individuele sport zijn, maar je doet het echt niet alleen. Als ik ook kijk hoe het bij ons op de club gaat… Dat voegt echt veel toe aan ieders individuele ontwikkeling.'

Van der Vight speelt en traint op de Eindhovensche en heeft daar de beschikking over uitstekende faciliteiten, waarvan hij het hele jaar gebruik kan maken. Bovendien zijn daar meer jongens zoals hij, die alles op alles zetten om zichzelf een goede uitgangspositie te verschaffen om het te redden als pro. 'Ik reis veel samen met Jack (Ingham, topamateur, die ook speelde in het KLM Open van dit jaar maar de cut miste, red.) en we zijn altijd bezig om elkaar beter te maken. Ik gun hem overal de overwinning, maar we gaan met alles de competitie met elkaar aan. Wie is eerder op de club? Wie traint langer door? Wie is sterker? Op die manier push je elkaar onbewust om steeds verder te komen. Ik probeer één dag in de week niet met golf bezig te zijn, maar dat lukt me vaak niet. Ik ben zes, zeven dagen per week, acht uur per dag druk met golf. Dat is hard werken, ja, maar het voelt nooit als een opgave. Natuurlijk is het ook gewoon een baan als ik straks professional ben, maar ik zou dit nooit kunnen doen als ik het niet vooral ontzettend leuk zou vinden.'

U.S. Amateur

Alle geleerde lessen, al het harde werk en alle opgedane ervaringen moeten eind 2024 naar de DP World Tour leiden. En anders naar de Challenge Tour. En als dat onverhoopt niet lukt, begint Van der Vight op een van de satelites waarvoor hij, in 2022 al, zijn kaart veroverde door de qualifying school van de Alps Tour te winnen. 'Ik wilde vooral de mogelijkheid hebben om als amateur wedstrijden van de Alps Tour te kunnen spelen en had zeker nog niet het plan om pro te worden. Het was wel een fijne bevestiging natuurlijk dat ik qualifying school won. Het klinkt misschien gek, maar het verbaasde me ook weer niet dat ik won. Ik zat er het hele jaar al lekker in en bleek dus makkelijk mee te kunnen. Ja, dat was weer een vinkje. Al heb ik er verder eigenlijk geen gebruik van gemaakt. Misschien komt het dit jaar nog van pas. Mocht het op de qualifying school van de DP World Tour toch niet goed gaan, dan mag ik als oud-winnaar van de Alps Tour meteen naar de finale.'

Zover hoopt hij het echter niet te laten komen. Het plan voor de komende maanden is helder. Zorgen dat hij er klaar voor is om straks de status van amateur in te ruilen voor die van professional. 'Het klinkt als iets heel groots, maar veel blijft hetzelfde. Of je nu wel of niet voor prijzengeld speelt, je moet de bal van A naar B spelen en fouten zoveel mogelijk van de kaart houden. Birdies maken, dubbels vermijden, gewoon saai golfen. Natuurlijk heb je ook te maken met de financiering. Dat is zeker een ding. Maar vergeet niet dat het leven als fulltime amateur niet heel anders is. Ja, wél dat de NGF je voor een groot deel steunt en dat valt straks weg. Misschien zou het de overstap voor spelers makkelijker maken als dat een tijdje door zou gaan. Ik zeg niet dat de NGF dat ook moet doen, maar de Spaanse federatie blijft spelers die professional worden nog maximaal vier jaar financieel ondersteunen. Dat kan net het verschil maken. Als je de zaken financieel op orde hebt, is dat een last die van je schouders valt. Maar uiteindelijk moet het op de baan gebeuren. Straks en nu. Ik heb nog een paar maanden om zoveel mogelijk te leren en mooie resultaten te behalen. Zo kijk ik enorm uit naar het U.S. Amateur waar ik een uitnodiging voor heb gekregen. Het zou een mooi slotstuk van mijn loopbaan als amateur kunnen zijn. Al ben je er dan nog lang niet. Ook dat toernooi is niet meer dan het volgende vinkje. Golf is nooit klaar. Dat kun je als frustrerend zien, maar ik vind het juist mooi. Golf is niet perfect. Nooit. Het kan altijd beter. En ik zal er altijd alles aan doen om het dan ook beter te maken.'