Lofoten Links, vijftsterrengolf boven de poolcirkel

We zijn golftechnisch verdwaald. De opzet van onze reis was om de kust van Noorwegen te verkennen, met name de fjorden. De golfclubs liggen achter in de wagen met het plan om deze pas op de terugweg te gebruiken, in Zweden. Maar toen zagen we in een tijdschrift een foto van hole 2 van Lofoten Links. De beroemde baan ligt in de gelijknamige archipel Lofoten, 200 kilometer ten noorden van de poolcirkel. Vanuit Nederland is het maar liefst 2.800 kilometer rijden langs de woeste Noorse natuur.

Half twaalf ’s nachts

Het is vroeg in het voorjaar als we door een ongeëvenaard landschap richting Lofoten Links rijden. De eilandengroepen Lofoten en Vesterålen zijn maar liefst 350 kilometer lang. Een rit vol tunnels, veerboten en vooral natuur. Je passeert fjorden met ontelbare bergen, waarvan de steile wanden direct in de oceaan eindigen. Als je door dit indrukwekkende landschap rijdt, kun je je niet voorstellen dat hier een golfbaan is.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Toch is het zo. In 1998 begon Lofoten Links met zes holes, waarna deze in 2015 werden uitgebreid naar achttien holes. De warme golfstroom langs de kust geeft de Lofoten een maand voorsprong op het vasteland van Noorwegen, waardoor je gemiddeld genomen net wat langer kan golfen dan elders in het land. De caddiemaster ontvangt ons dan ook met een glimlach: ‘Welcome on Lofoten Links, we are just one week open, you are so lucky!'

De noordpoolcirkel is een denkbeeldige lijn – met de noordpool als middelpunt – die de grens tussen wel en geen zonlicht markeert. Boven de lijn ligt het gebied waar de zon rond 21 juni een paar nachten niet ondergaat, ook wel aangeduid met de middernachtzon. In de maanden voor en na 21 juni, van eind mei tot half juli, gaat de zon maar een uurtje onder.

Een indrukwekkend gezicht als je aan zee de zon bij zonsondergang het water ziet raken en direct weer omhoog ziet gaan. Het heeft ook een uniek effect op de natuur én op je bioritme. Heel bijzonder om 's nachts om half twaalf nog met een driver op hole 12 te staan.

Boeiende natuurlijke baan

Dat weten we allemaal nog niet als we laat in de middag aankomen bij Lofoten Links. Na een allerhartelijkste ontvangst krijgen we als antwoord op onze vraag of we een paar holes mogen wandelen: ‘You got about nine hours left to walk some holes!’ O ja, de middernachtzon. Op de dag van ons bezoek is het licht tot 03.00 uur ’s nachts.

Gespannen klimmen we over een smal rotspad naar de eerste hole. Ademloos staren we naar beneden. Wat een ongelooflijk boeiend landschap. Links van de fairway ligt een brede strook gletsjerrotsen, afgewisseld met inhammen van de Noorse Zee. Daartussen groen fris gras en bruin wier dat bij eb droogvalt. Darius Oliver, een toonaangevende golfbaanontwerper, ranking journalist en auteur van tal van golfbaanboeken, constateerde: ‘Lofoten Links has got one of the world’s opening stretches'. Onze wandeling over de eerste drie holes neemt ruim een uur in beslag en we vragen ons af: Is Lofoten Links een van de boeiendste natuurlijke golfbanen van Europa?

Niet alleen toeristen, ook Noren weten de baan goed te vinden. De landgenoten van Viktor Hovland spelen sowieso graag een rondje golf in de korte periode dat dit mogelijk is. De meeste banen gaan pas in mei open en sluiten medio oktober alweer. De rest van het jaar ligt er een metertje sneeuw of is het twintig uur nacht. Maar zodra het late voorjaar daar is, gaan de Noren op de gekste tijden de baan in. Na het avondeten om 21.00 uur nog achttien holes spelen is volstrekt normaal. Overigens spelen er in Noorwegen opvallend veel groepjes jongeren, zowel stelletjes als groepjes jongens, in de leeftijd van 20 tot 30 jaar. De meesten met een draagtas, en in outdoor kleding met weinig kraagjes. Zodra de zon ook maar iets doorkomt, ook al is het slechts zeven graden Celsius, speelt de Noor in korte broek en T-shirt. Brrr...

Ruige kust en rotspartijen

Lofoten Links is niet lang, maar vanwege de grillige, onherbergzame natuur is dat ook niet nodig. Het is vooral een technisch baan. Je moet goed kijken, héél goed kijken, waar en hoe lang je speelt. Lofoten-architect Jeremy Turner schreef daarover: ‘Het goed kunnen inschatten van de afstand, van de nabijheid van bunkers en andere obstakels, vormt de essentie van goed golfen. De reactie van elke golfer die voor het eerst Lofoten Links speelt, is dat de baan ondergeschikt is aan het visueel overweldigende landschap.’

De moeizame inschatting van afstanden wordt mede veroorzaakt door het golvende landschap langs de ruige kust, en door rotspartijen waar de holes zich door- en omheen slingeren. Het bijzondere van Lofoten Links is ook dat men nauwelijks iets aan het landschap veranderd heeft. Je voelt de natuur. Of, zoals we in het baanboekje lazen: ‘Let op! Lofoten Links is van nature niet vergevingsgezind. In al zijn natuurlijke schoonheid kan de baan flink van zich afbijten als je niet respecteert hoe deze gespeeld moet worden.'

Een greenfee op Lofoten Links is niet goedkoop (tot wel 280 euro), maar zeer de moeite waard. De vraag die we ons tijdens die wandeling over de eerste drie holes stelden, kunnen we alleen maar bevestigend beantwoorden: ja! Lofoten Links is vijfsterrengolf boven de poolcirkel.

Lezersverhalen

Dit verhaal was ook te lezen in Golfers Magazine 10. Zelf ook op reis geweest naar een bijzondere plek en denk je daar een leuk verhaal over te kunnen schrijven? Mail je verhaal (1000-1500 woorden) inclusief highresolutie beeld naar martijn.paehlig@golfersmagazine.nl en wie weet plaatsen we jouw verhaal wel in een van de komende edities. De redactie behoudt zich het recht voor verhalen aan te passen en in te korten, en niet alle ingezonden verhalen zullen worden gepubliceerd.