Wat viel de redactie op? Over feestdagen, pieken, dalen en hoop

Feestdagen

De feestdagen naderen in rap tempo en dat betekent op zoek naar cadeaus. Wie een golfer in zijn of haar familie- of vriendenkring heeft, is er snel uit. Van een doosje ballen tot en met een driver: je doet er een golfer altijd een plezier mee. Maar hoe leuk en nuttig hardware ook is, denk als Sint of Kerstman ook eens aan een andere manier om het spelplezier te vergroten. Zoals een abonnement op het enige serieuze en ongebonden golfmedium van Nederland en Vlaanderen. Het is in 2025 veertig jaar geleden dat het Golfjaarboek overging in Golfers Magazine. Veertig jaar met als motto ‘meer golfplezier met Golfers Magazine’. Dat zegt geen enkele website of krant ons na.

Jan Kees van der Velden

Volhouden

Elke golfer kent het. Tenminste, dat hoop ik. Die perioden dat het spelletje bijna vanzelf lijkt te gaan. Drives eindigen veelvuldig op het korte gras, approaches vinden schijnbaar moeiteloos de green en als dat een keer niet zo is, biedt het korte spel wel uitkomst. Heerlijk. Maar precies op het moment dat je denkt dat je het spelletje doorhebt, gaat het mis. Alles. Je zakt volledig door de ondergrens, harkt nauwelijks nog twintig punten binnen en je handicap blijft maar stijgen. Ook dat kent elke golfer, vrees ik. Geen paniek, het komt goed. Probeer de lol in het spel niet te verliezen, blijf stug volhouden en wacht op de dag dat de golfbal weer doet wat jij vraagt. En tot die tijd: prijs je gelukkig dat je dit spel niet speelt om brood op de plank te krijgen.

Foeke Collet

Hoop

Na de vorige editie van deze rubriek mailde een lezer: 'Shanks, Solheim Cup en de Pro Golf Tour? Allemaal leuk en aardig, maar wat vinden we van de tegenvallende prestaties van de Nederlanders dit seizoen? Er is toch bar weinig te genieten?' Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, en daar is best wat van te vinden. Tegelijkertijd heb ik elke week weer de hoop dat er nu wel wat moois op de mat gelegd wordt. Wie zag immers de zege van Darius afgelopen maart aankomen? Of de fraaie topnotering van Hofstede in Nederland? Dat soort dingen zijn er ineens en daar hou ik me ook nu aan vast. Hoop verloren, al verloren, zei mijn oma vroeger niet voor niets.