'Wat ik straks ga doen?' De 65-jarige Blaauw lacht als hij de vraag herhaalt. 'Nou, om te beginnen niet meteen mijn hele agenda volplannen. Dat zie je vaak gebeuren bij mensen die net stoppen met werken. Er zal vast wel wat op mijn pad komen, maar het is niet mijn bedoeling om het ene na het andere commissariaat op te pakken. Jaren geleden heb ik met mijn vrouw Veronne, die een jaar ouder is, min of meer afgesproken dat als zij met pensioen zou gaan, ik dat ook zou doen, zodat we samen leuke dingen kunnen gaan doen. Ik moet nog 66 worden, dus ik stop relatief vroeg. En hoewel ik het werk nog altijd mooi vind en het vast ga missen, is het ook goed om het stokje na zestien jaar door te geven aan mijn opvolger. Het is tijd voor de volgende fase van mijn leven. En daar spelen de kinderen en kleinkinderen ook een grote rol in.'
Missie
Waar het gros van de Nederlandse golfbanen 'eenpitters' betreft, stond Blaauw jarenlang aan het roer van een van Nederlands' grootste golfondernemingen, loodste hij deze door diverse crises en verlaat hij deze nu als een kerngezond bedrijf met meer leden dan ooit. En dat terwijl hij bij zijn aantreden helemaal niets van golf wist. 'Ik werkte jarenlang bij de Nederlandse Spoorwegen, McDonald’s Nederland en Sportcentrum Papendal toen ik benaderd werd met de vraag of ik interesse had om directeur van Het Rijk te worden. Mijn eerste reactie was niet per se enthousiast. Ik was 49 jaar en had wel eens gezegd dat ik nog wel wat anders wilde, maar golf? Ik kom uit het voetbal en had bij golf een beeld dat nog steeds wel een beetje aan de sport kleeft. Omdat de functie in Groesbeek was, waar ik woonde, besloot ik eens op het terras van Het Rijk van Nijmegen te gaan zitten en gewoon om me heen te kijken. Indrukken opdoen, kijken of ik er een goed gevoel bij kreeg. Ik zag er allemaal 'gewone mensen', kwam direct bekenden tegen uit het voetbal, en werd gegrepen door de sfeer en de gastvrijheid, waardoor ik besloot toch te gaan praten.'
In 2008 trad Blaauw aan met een duidelijke missie: een eenheid maken van de vier golfbanen die op dat moment samen het Rijk Golfbanen vormden. 'De inkt van mijn contract was nog nauwelijks opgedroogd toen de eigenaar plotseling overleed. Dat was heel verdrietig natuurlijk, ook omdat we duidelijk besproken hadden waar we heen wilden met de banen. Kwaliteit en service, een plek waar mensen – golfers en niet-golfers – graag komen om te ontspannen én een plek waar mensen graag werken. Gelukkig kreeg ik de ruimte om die weg alsnog te bewandelen.
Hobbels
‘Mijn eerste opdracht was om te definiëren wat Het Rijk was. Waar stonden we voor? Kwaliteit dus. Tevreden medewerkers en tevreden gasten. Je moet, ongeacht de locatie, eigenlijk meteen weten dat je binnenloopt op een baan van Het Rijk, terwijl je tegelijkertijd het eigene van de baan en regio terug laat komen. Het Rijk van Sybrook is niet Het Rijk van Margraten. Het Rijk van Nunspeet is anders dan Het Rijk van Nijmegen. De couleur locale moet je koesteren en tegelijkertijd moet de lat overal op dezelfde hoogte liggen.'
Het overlijden van de grondlegger van Het Rijk was pas de eerste 'hobbel', zo zou al snel blijken.
Kort op elkaar, en nog altijd vlak na zijn aantreden, volgden de bankencrisis en de eurocrisis. Bijna van het ene op het andere moment viel de hele zakelijke golfmarkt weg en werden zowel de bedrijfsvoering als de financiering een uitdaging. Hoewel hij er misschien wel eens wakker van heeft gelegen, zag Blaauw het ook als kans. 'Zeker op een baan als Het Rijk van Nunspeet, waar we vooral draaiden op de zakelijke markt, moest het roer om. Dat was een kwestie van goed sturen, kijken waar de vraag zat, hoe je problemen kon tackelen. Daar zijn we goed in geslaagd, kan ik wel zeggen. Eigenlijk net zoals we later de coronacrisis goed het hoofd hebben geboden. Je kunt op dat soort momenten stil blijven zitten en hopen dat het allemaal wel meevalt, of je kunt – je moet misschien wel – met een gerichte aanpak zorgen dat je toekomstbestendig wordt. Het toeval wilde dat ik nauwelijks een jaar voordat de golfbanen vanwege corona moesten sluiten een opleiding Strategic Leadership op Nyenrode had gevolgd. Die kon ik toen meteen in de praktijk toepassen.'
Rode broeken
Voor Blaauw in dienst trad, had hij een duidelijk beeld van de golfer. Een beeld dat dus na één middag op het terras al veranderde. Het is om die reden dat hij soms moeite heeft met de campagnes die gevoerd worden om met golf een bredere doelgroep te bereiken. 'De focus ligt veel te veel op de verschillen. Benadruk nou de overeenkomsten. De dingen die mensen bindt en waarom golf daarvoor zo'n óntzettend goede manier is. Heel concreet: golfstart juich ik van harte toe, een campagne tegen rode broeken vind ik echt onbegrijpelijk', zegt hij, terwijl hij met een grijns zijn rode broek nog even rechttrekt.
'Ook duurzaamheid kun je in mijn ogen veel beter 'vermarkten'. Bij welke andere sport sta je zo in verbinding met de natuur? Wij zijn op Het Rijk al acht jaar GEO-gecertificeerd, we hebben ons waterverbruik met tientallen procenten omlaag gebracht en blijven investeren om die duurzaamheid te vergroten. Dat gebeurt op veel banen, het Nederlandse golf is daar druk mee in de weer, maar wat hoor je? Actievoerders die de golfsport met de zware industrie op een lijn zetten. Complete onzin. Maar als jij niet zelf het verhaal vertelt, gaat men een verhaal óver je vertellen. Dus wat moet je doen met je duurzaamheidsdoelen? Vertel erover. Nodig mensen uit de buurt uit om ze kennis te laten maken met golf. Organiseer dagen en avonden voor mensen die niets met de sport hebben, maar misschien wel met vogels en de natuur. Dat deden we vroeger bij McDonald’s al. Nodigden we in de vestigingen wethouders en belangengroepen uit, die mochten alles zien wat we deden. Dit is wie we zijn, dit is wat we doen. Zo creëer je samenhang. Dat mag de golfwereld echt nog veel meer doen. Moeten er bomen gekapt worden? Vertel duidelijk waarom dat moet en wat de winst voor de natuur is. Nodig het waterschap uit om te laten zien dat je met je state-of-the-art beregeningsinstallatie alles in het werk stelt om zuinig met water om te gaan. En zo kan ik nog wel even doorgaan.'
Nog even dan. Dan gaat Blaauw niet meer door. Hij lacht om zijn eigen woorden. 'Het zal zeker wennen zijn straks, maar ik kijk absoluut uit naar het moment dat ik mijn bureau kan leegruimen. Ik laat Het Rijk gezond en in goede handen achter en heb al aangegeven dat ik altijd bereid ben om met de golfwereld mee te denken of een advies te geven als daar vraag naar is. Ze kunnen me bellen. Maar wat ik aan het begin al zei: ik ga mijn agenda niet tot de nok toe vullen. Ook niet met golf, nee. Ik kijk ernaar uit om hier volgend jaar lekker op het terras te komen zitten zonder iets te moeten.'
Abonnee worden?
Het hele interview met Hans Blaauw lezen doe je in Golfers Magazine 8. Het hele nummer lezen? Dat kan: ga nu naar de winkel en lees ook alle andere verhalen. Of beter nog: sluit een abonnement af en ontvang hét golftijdschrift van Nederland en België vanaf volgende maand thuis. Tien keer per jaar, 132 pagina's met alles wat je over jouw sport wilt weten.
- Golfers Magazine