Jan Kees Van der Velden

Trainwreck op de baan: schokkende momenten op Le Golf National

Soms loopt het helemaal spaak in de baan. En dan heb ik het niet over een bogey links en een bogey rechts, maar wat de Amerikanen een trainwreck noemen. 

Jan Kees Van der Velden

Deze week wordt op Le Golf National het Open de France gespeeld. Twee jaar geleden stond Rasmus Højgaard na 36 holes zes slagen voor. Met briljant spel maakte de Deen zeventien birdies voor een totaal van vijftien onder. En dat op Le Golf National waar de laagste winnende score nooit beter dan zeventien onder was geweest.

Het was het tarten van de golfgoden want op de tweede hole van dag drie, de waterrijke par-3, maakte Højgaard een 8. Uiteindelijk moest hij genoegen nemen met zilver – één slag achter winnaar Guido Migliozzi.

Er was, in 2010, ook een elf van Robert-Jan Derksen die op zondag na veertien holes aan de leiding ging maar op vijftien drie ballen het water in sloeg. Zijn score staat niet in de recordboeken, maar het was wel een kras op de ziel van alle Nederlandse golfliefhebbers die de rechtstreekse tv-beelden met afgrijzen bekeken.

98

De hoogste officiële score op een hole van een wedstrijd van de Europese Tour staat namelijk al bijna veertig jaar op naam van Philippe Porquier. Ik beschreef dat drama een paar jaar geleden al in Golfers Magazine, maar het is aangrijpend genoeg om de gang zaken nog eens op een rijtje te zetten.

De Franse pro Porquier maakte op de dag twee van het Open de France 1978 een 20 op de par-5 dertiende van La Baule.

Nagenoeg iedereen is Porquier vergeten en ook de site van de Europese Tour weet vrijwel niets over hem te vermelden, behalve dan dat hij in dat Frans Open 82-98 scoorde. Treffend is dat de Tour zijn geboortedatum eerst op 26 maart 1988 heeft bepaald – nota bene bijna tien jaar na het drama op de West-Franse baan - en later op de raadselachtige dag 1-1-0001.

16

Maar wat gebeurde er dan op die beruchte dertiende mei 1978?

In het boek The Golf Hall of Shame staat het gelukkig gedetailleerd beschreven.

Na twee goede slagen op de 467 meter lange hole, een dogleg naar rechts, had Porquier niet meer dan veertig meter naar de green.

Maar dan.

Na zeven geshankte slagen – met een ijzer-9 als langste club – waarvan er meerdere out of bounds gingen en een getopte bal lag hij in achttien strokes op de greens, op drie meter van de cup. Twee putts later stond er een 20 op zijn kaart.

Er moet iets in het water bij La Baule zitten, want in 1986 bracht Ian Woosnam een 16 in de boeken.

Columns
  • Adobe Stock