Solheim Cup: 'Een profeet kan niet altijd gelijk hebben'

Zo’n 35 jaar geleden verbond het echtpaar Solheim zijn naam aan de match tussen de beste golfsters uit Amerika en Europa. Elders in deze uitgave meer over de ontmoeting die dit jaar in de VS wordt gespeeld en in 2026 op Bernardus.

Karsten en Louise Solheim – ze zijn inmiddels overleden – waren grote namen in golf. Hun familiebedrijf Ping staat synoniem voor kwaliteit en loyaliteit. Veel spelers hebben nooit stokken van een ander merk in hun tas gehad. Denk aan Lee Westwood, Miguel Ángel Jiménez, Bubba Watson en Viktor Hovland.

Karsten Solheim himself

In Nederland werd Ping in de jaren tachtig van de vorige eeuw groot dankzij Hans Lemmens. Hij was de eerste importeur, en veel golfers – zowel beginnende als ervaren – kozen voor dit merk en die kenmerkende witte tas. Clubs op maat (laten) maken kon nog niet, maar Ping had een kleurensysteem zodat je in ieder geval de juiste club voor je lichaamslengte had.

Lemmens regelde dat ik in het voorjaar van 1994 op bezoek kon gaan bij het in Scottdale gevestigde bedrijf. Men was daar niet zo dol op pottenkijkers, maar Lemmens stond bij de Solheims hoog in aanzien.

Rond een uur of negen ’s ochtends meldde ik mij strak in het pak bij de receptie, maar voordat de dames mij verder konden helpen, werd ik op mijn schouder getikt door een oudere heer met een sikje: Karsten Solheim himself. ‘Who are you?, was zijn vraag. En: ‘Why are you here?’ Hij hoorde mijn uitleg aan en zei tegen de receptionistes: ‘Ik neem hem wel mee.’

Solheim was destijds 83 en liet mij in zijn limousine met chauffeur stappen. Met die gigantische wagen gingen we van hal naar hal, van kantoor naar kantoor. Overal maakte Karsten Solheim een praatje met een werknemer. Hij bleek werkelijk alles over zijn medewerkers en hun families te weten. En passant lichtte hij nauwgezet toe hoe clubhoofden, shafts en grips werden gemaakt. En natuurlijk moest ik alles weten over de stok waar het in 1959 allemaal mee begonnen was: de Ping Anser-putter. Die ontwikkelde de in Noorwegen geboren oud-ingenieur van General Electric in zijn garage. Volgens hem was de putter hét antwoord op problemen op de greens. Maar het woord Answer paste net niet op de kop van de putter. Zijn praktische eega Louise stelde voor om de ‘w’ dan maar weg te laten.

De naam Ping? Een onomatopee, een klanknabootsend woord.

Prototype

Na de rondleiding leverde Karsten Solheim mij af bij John, een van zijn zonen, die de dagelijkse leiding over het bedrijf had. Tijdens een eenvoudige doch voedzame lunch legde John Solheim uit dat Ping vooral een familiebedrijf was en dat ze traditionele waarden hoog in het vaandel hadden staan.

In die tijd raakten de metalwoods van TaylorMade in zwang. Gaat Ping ze ook maken, was mijn vraag. John Solheim pakte er een uit een golftas naast zijn bureau. ‘Een prototype’, zei hij. ‘Maar mijn vader en ik geloven niet dat het ooit wat gaat worden met die metalwoods.’

Een profeet kan niet altijd gelijk hebben.

Abonnee worden?

Rob Hoogland, Jan Kees van der Velden, Ingeborg Slikker, Melanie Jane Luiten, Ivar van der Moolen en Jurrian van der Vaart zijn de vaste columnisten van Golfers Magazine. Elke maand hun bijdrage lezen? Neem dan nu een abonnement op Golfers Magazine en ontvang niet alleen deze columns maar ook alle andere artikelen op de deurmat.