Aan 'als' heb je helemaal niets, maar toch. Joost Luiten begon het Omega European Masters met drie bogeys en een dubbele bogey. Na vier holes stond de Nederlandse nummer 1 daarmee op +5. Het verschil met de winnaar aan het eind van het Zwitserse toernooi? Vier slagen. Als Luiten toch eens niet die valse start had gehad...
Wallace wint na 6 jaar en 6 dagen
Zo werkt het echter niet in de sport. Luiten vocht zich na die dramatische start sterk terug in het toernooi maar leek op zaterdag na een birdieloze +4 een topnotering alsnog te kunnen vergeten.
Op de slotdag echter liet Luiten zich van zijn beste kant zien. Hij maakt zes birdies voor een slotronde in zes onder par en een totaal van -7 en rukte daarmee op naar de gedeeld zesde plaats, zijn eerste top-10 sinds hetzelfde toernooi exact een jaar geleden, waardoor hij de top 50 van de Race to Dubai (57) weer in zicht heeft.
Die barriere heeft Matt Wallace al geslecht. De Engelsman begon de slotdag met vier slagen voorsprong op Alfredo Garcia-Heredia, maar slaagde er niet in die voorsprong vast te houden en zag de 42-jarige Spanjaard steeds dichterbij komen.
Zó dichtbij dat er na 72 holes zelfs een verlenging nodig was op het Crans-sur-Sierre. De play-off duurde voor de Engelsman gelukkig niet lang. Wallace sloeg zijn approach bij de eerste extra gang langs hole 18 op 1,5 meter en wist de buit nu wel veilig te stellen.
'Sorry dat ik steeds moet huilen', zei Wallace nadat hij bij de winnende putt al een oerkreet had geslaakt die tot over de bergen te horen moet zijn geweest. 'We hebben hier als team zo hard voor gewerkt. Een paar weken geleden was ik nog helemaal niet op de plek waar ik wilde zijn, dat het nu lukt betekent heel veel voor me. Op naar de Ryder Cup!', keek de 34-jarige na zijn vijfde zege vooruit naar het tweejaarlijkse evenement waarvoor de puntentelling vorige week begon.
Daan Huizing, de enige andere Nederlander die de cut haalde, kon in het weekend geen potten meer breken en eindigde op de gedeeld 39ste plaats.
Battlefield Promotion Neergaard-Petersen
Door voor de derde keer dit seizoen het hele veld zijn hielen te laten zien nam de Deen na de zege in het Big Green Egg German Challenge direct afscheid van zijn collega's op de Challenge Tour. Na in maart het Kolkata Challenge gewonnen te hebben, volgde in april het UAE Challenge, en nu was hij dus de beste in Duitsland.
Met een score van -15 bleef hij zijn landgenoot John Axelsen één slag voor en dat was genoeg om directe promotie naar de DP World Tour af te dwingen.
Om wat af te dwingen op de rankings moeten de Nederlanders in de komende weken lager gaan dan ze deze week deden. Mike Toorop boekte op de Order of Merit forse winst door als achttiende te eindigen, Wil Besseling eindigde net buiten de top 20 (T21) en consolideerde daarmee zijn plek bij de beste veertig van de Order of Merit, terwijl Aydan Verdonk met zijn 50ste plaats wel wat euro's maar geen punten pakte. Lars Keunen, Kiet van der Weele en Koen Kouwenaar misten vrijdag al de cut.
En verder...
Op de Alps Tour was er bijna Nederlands succes, al mag je de tweede plaats van Vince van Veen in het Longwy Alps Open best een succes noemen. De Nederlander leverde op de slotdag een kaart in met daarop slechts 62 slagen (-10) en wist slaagde er daardoor nog bijna in er met de zege vandoor te gaan. Het was dat de Fransman Damien Perrier met een 63 ook laag ging, anders had de speler van De Goyer voor een enorme stunt gezorgd door van zo ver alsnog de zege op te eisen.
Met de tweede plaats zal de 28-jarige Van Veen echter ook tevreden zijn. Dankzij alweer de vijfde top 5 van het seizoen staat hij stevig in de top 5 van de Order of Merit. Als hij die positie nog drie wedstrijden weet vast te houden promoveert hij aan het eind van het seizoen naar de Challenge Tour.
Geen Nederlands succes op de LETAS. In het JR Rose Ladies Open was Lauren Holmey met een plek bij de beste tien de beste, al schoot zij, net zo min als Pasqualle Coffa (T29) als Nikki Hofstede (T37) daar echt wat mee op met het oog op de Order of Merit.
- Golffile